Fenerbahçeli doğulur Galatasaraylı olunur

BAKMAYIN siz, ‘edebiyatçılar futbolu sevmez’ iddialarına.. Nazım Hikmet de, Can Yücel de yer yer topa girmiştir.. Geçtiğimiz günlerde 114. doğum gününü kutladığımız Nazım Hikmet, Bursa Cezaevi’nin avlusunda oynadıkları futbol anlarını bakın nasıl anlatır..

‘..Futbolda eski kurdum. Santradan alınca pası/çakarım/hopp..’Can Baba da, bir gün bir şiirinde kalecilere selam çakar.. 

‘Öyle bir gül atıcam ki size gelecek maçta.. Adem abim bilem tutamaz elleri yanar’ (Adem, Beşiktaş kalecisi)

‘BiRi DiN, BiRi TARiKAT’

9 Ocak 1990’da kaybettiğimiz Türk edebiyatının büyük şairi Cemal Süreya da bir gün 4 büyük takımın taraftarını yazar:

“Fenerbahçe’nin babaları, Beşiktaş’ın dayıları, Trabzonspor’un sahipleri vardır.. Galatasaraylı kendini kulübüne ilişkin görmez. Sanki kulüp ona ilişkindir. Fenerbahçeli doğulur. Galatasaraylı olunur. Kulüpte neler oluyor, yönetim kurulu, hatta onur kurulu üyeleri kimlerdir, bunları bilir. Menacerle antrenör, onunla da teknik direktör arasındaki ayrımları iyi değerlendirir. Rakip takımı nesnel biçimde irdeler.

Fenerbahçeli’nin tavla, Beşiktaşlı’nın dama (Trabzonlu’nun “sağlam” dokuz taş) oyunculuğu karşısında, satranççıdır o; Fenerli gibi yalnız kendi pullarına, Beşiktaşlı gibi yalnız boş karelere bakarak oynamaz; karşı hamleleri de izler. Stadyumda oyuncular değil, masa başlarında taraftarla karşılaşsalar, şampiyonluk her zaman Galatasaray’ın olurdu. Fenerbahçelilik bir dindir, Galatasaraylılık tarikat.

‘BAĞIRARAK ÇOĞALIR’

Galatasaraylı, ödül almış kitapları okur. Ve geçmişi mutlaka okula bağlar. Evliya Çelebi’nin anlattığı öyküyü kendi adına zenginleştirmek için çırpınır. Gül Baba, Fatih Sultan Mehmet’e güller sunmuş; bunlar sarı kırmızı güllermiş..

Oysa ki, Evliya’da sarı-kırmızı diye bir şey yok. Ama Galatasaraylı geçmişe sahip olmak için çok şey yapabilir. Hakkıdır da. Evet, roman kişisi.

Fenerbahçeli bağıra bağıra çoğalır; Beşiktaşlı çığlıklarla tükenir. Galatasaraylı’nınsa ağzında yerine göre alaycı, yerine göre çocuksu bir gülümseme vardır... Son söz.. Hep merak ediyoruz değil mi? Cemal Süreya acaba hangi takımı tutuyor? Ben bu soruyla hiç meşgul olmam. Cemal Süreya sevdiğinin onursuzu.. Hepimizin Cemal Süreya’sıdır.