Telekritik

Selim AKÇİN

Arkadaşımın arkadaşı

Arkadaşımın bir arkadaşı Rus pazarından yavru bir köpek almış. Zamanla büyüyen ve evdeki herşeyi parçalayan bu köpeğin aslında bir fare olduğu ortaya çıkmış.

Arkadaşımın bir arkadaşı seyretmiş. Çok ünlü bir starımızın ‘‘erotik’’ video kasetleri varmış. İnsanın ağzı açık kalıyormuş.

Arkadaşımın bir arkadaşı Recep Tayyip Erdoğan başkan olduğu gün otobüste gidiyormuş. Bazı sakallı adamların kadınlara zorla çarşaf giydirdiklerini görmüş. Giymeyenlerin de saçlarını çekmişler.

Arkadaşımın bir arkadaşı mankenlerin bir partisine katılmış. Etrafta kokainler cirit atıyormuş. Kimin kimle yattığı da belli değilmiş.

Arkadaşımın bir arkadaşı şimdinin çok ünlü bir gazetecisine 50 bin lira rüşvet vermiş. Şimdi o gazeteci ahlak üstüne söylevler çekiyormuş.

Arkadaşımın bir arkadaşı paralı askerlik çıkacak demiş. Ona da Genelkurmay'daki bir tanıdığı söylemiş.

Arkadaşımın bir arkadaşı çok ünlü bir TV yıldızını yoksulluk günlerinden tanırmış. O zamanlar yedikleri içtikleri ayrı gitmezmiş. Şimdi yüzüne bile bakmıyormuş.

Arkadaşımın bir arkadaşı bir yerde okumuş. İkibin yılında kıyamet kopacakmış.

Listeyi istediğiniz kadar uzatabilirsiniz. Kahvelerde, evlerde, işyerlerinde hep buna benzer şeyler kulağımıza çalınmış ya da söylemişizdir. Türkiye'nin radyodan, televizyondan ve gazetelerden daha etkin adamı, işte bu arkadaşımın arkadaşıdır. Hep arkadaşımın arkadaşı olarak ortadadır ama kimse onu görmez, o hiç görülmez. Kanıtlanamaz bir gerçektir yani. Eğer biri bir gün Türkiye'nin sosyolojinini sanatsal bir esere dönüştürmek istiyorsa bu arkadaşımın arkadaşını bulması yeter. O zaman her şey çok kolay olur.