BM'de gençlerle umut tazeledim

Dünyayı yöneten yaşlıların, yurttaşları olanca güçleriyle korkutup ülke sınırlarına hapsettiği bir dönemde gerçekleşen bu devasa toplantıda gençlerin enerjisini görünce umudum arttı. Evet ülkelerin sınırları birbirine kapattığı, öteki düşmanlığının körüklendiği şu günlerde, genç kuşaklar ısrarla birbirine karışıyor. Umut etmek için bundan daha iyi bir gerekçe olamaz. Gelecekte onlar olacak, biz değil.

Süpriz bir davet!

Konuşmamın detayına geçmeden önce size davetin arka planını anlatayım. Birkaç ay evvel benim için de süpriz bir davet mektubu aldım. Birleşmiş Milletler’in 41. Öğrenci Konferansı’nı organize eden genç ekip (15-16 yaşlarında hepsi), eşim Dr. Lauren Rogers-Şirin ile yazdığımız mülteci çocukların ihtiyaçlarını konu alan şu raporumuzu okuyup çok etkilenmiş. Benim birkaç konuşmamın videosunu da izleyince beni ana konuşmacı olarak davet etmeye karar vermişler. Mektupta yer alan bilgilerden anlıyorum ki bu istisnai bir durum, zira aynı toplantıya önceki yıllarda ana konuşmacı olarak davet edilenler arasında yok yok. ABD Başkanı Bill Clinton, efsane BM Genel Sekreteri Koffi Annan, son BM Sekreteri Ban Ki-moon, Hillary Clinton gibi politikacılar ve Danny Glover, Harry Belafonte, Vanesa Redgrave gibi ünlü Hollywood starları önceki yıllardaki konuşmacılar. Bu listeyi görünce insan ister istemez heyecanlanıyor...

Mülteci Çocukların Acil İhtiyaçları: Yemek ve Barınmanın Ötesi

Peki hocam anladık da ne konuştunuz, derseniz özet geçeyim. Aslında yeni çıkan Bir Türkiye Hayali kitabımda yer alan Suriyeli mülteci çocuklar hakkındaki yazılarımın bir özetini sundum. Başlığını The Urgent Needs of Refugee Children: Beyond food and Shelter koyduğum konuşmamda dünyadaki aşırı milliyetçi dalganın en fazla mülteci ve göçmenleri etkilediğini anlattım. Dünyada şu an 65 milyonluk geniş bir nüfusun yersiz yurtsuz bir hayat yaşadığını, her 3 saniyede bir kişinin bu sayıya eklendiğini anlattım. Ve mülteci nüfusun yarısının çocuk olduğunu...  Bir saatlik konuşmamın tamamını şu linkten izleyebilirsiniz (57. Dakikada başlıyor): http://webtv.un.org/watch/migration-crossing-the-lines-41st-annual-unis-un-conference-part-3/5346703047001  Konuşmanın kısa Türkçe özetini de şuradan izleyebilirsiniz: https://www.youtube.com/watch?v=1fRXOd9p3NE

Sahadaki ilk araştırma

Konuşmamda New York’ta yürüttüğüm göçmen çocuklar araştırmasını, Norveç’te yaptığımız mülteci çocuklar araştırmasını veri olarak kullandım ama konuşmamın omurgasını 2012 yılında New York Üniversitesi ve Bahçeşehir Üniversitesi işbirliğinde yaptığımız Suriyeli mülteci çocuklar araştırması oluşturdu. Meslektaşlarım Dr. Serap Özer ve Dr. Brit Oppedal ile ortaklaşa yaptığımız bu saha araştırmasının Suriyeli mülteci çocukların yarıya yakınının post-travmatik stress bozukluğu (PTSD) yaşadığını ve yüzde 40’a yakınının da deprasyona varan duygusal sorunlar yaşadığını gösterdiğini ve bu verilerin bizleri kaygılandırması gerektiğini ifade ettim. Türkiye’nin dünyada en fazla mülteci ağırlayan ülke olarak örnek bir davranış sergilediğini de vurguladığım konuşmamda özellikle varlıklı ülkelerin temsilcilerinden yöneticilerini uyarmalarını istedim. Eğer önümüzdeki süreçte mülteci ve göçmen çocuıkların dertlerini ihmal edersek bunun bedelinin tüm dünya için çok ağır olacağını bir kere de BM Kürsüsü’nde ifade ettim. 

Tarih gençlerden yana

Biliyorum şu sıra mültecilere karşı olmak, göçmenleri kapı dışarı etmek dünyanın her yanında politik olarak revaçta. O nedenle böyle bir atmosferde umutlu kalabilmek zor. Ama benim Birleşmiş Milletler Genel Kurul salonunda küçük bir kesitini gördüğüm gençlerin dünyanın her yanında birbirleriyle aralarına konulan sınırları aşmak için ciddi bir çaba içinde olduğu da bir gerçek.  Biliyorum bugün için bu umut yersiz ama tarih bu gençlerin safında.