Bas bas paraları Leyla'ya

Sahnede Sezen Aksu. Yanında sazendeler.

Bardan tek buzlu bir ‘kırmızı viski’ istiyor ve başlıyor programa: “Bas bas paraları Leyla’ya / Bi’daa mı gelicez dünyaya”...

İki şarkı söylüyor, arada durup durup bu nakaratı giriyor. Şarkı verdiği, yetiştirdiği, sözünün geçtiği kim var kim yoksa toplamış mekâna: Aykut Gürel, Cihan Okan, Levent Yüksel, Işın Karaca, Emel Müftüoğlu, Emre Altuğ... Sezen Aksu bar şarkıcısı mı? Yoo.

Ama mekân, yakın arkadaşı Ece Aksoy’un yeri: Kuruçeşme Ece Bar. 2000’in ekim ayı.

Sırf arkadaşına kıyak olsun, mekân şenlensin diye beş kuruş almadan yapıyor programını Kuruçeşme Ece Bar’da.  O zamanlar Önder Fırat’la sevgili. Önder Bey en ön masaya kurulmuş.

Sahnede Sezen ve ‘Sezengiller’ olunca varın geri masaları siz düşünün: Ülkenin en zengin, en popüler, en başarılı futbolcuları, sanatçıları, işinsanları, sosyetikler, rantiyeler...

ALMANLARIN, FRANSIZLARIN BU ŞATAFATA PARASI YETMİYORDU

Ne masası, ne sandalyesi? Adım atacak yer yok, Emre Altuğ yorulmuş, barın dibinde, yere oturmuş soluklanıyor. Servis falan patlamış, kimse hiçbir şeye yetişemiyor. Ünlü bir işadamı masasından kalkmış, bara kadar gelmiş, elinde 100 dolar, barmene yalvarıyor: “Bana bir viski ver!” Her kim olursan ol, bekleyeceksin! İçeride boş insan yok ki zaten, herkes ‘birisi’!

Barda bardak kalmamış, barmen n’apsın? İçerisi böyle, dışarısı daha büyük curcuna. Onca insanın arabası, özel şoförü, valeler yetişemiyor, girmek isteyenler, giremeyenler... Yüksek topuklar, ‘süper mini’ler, ‘sen benim kim olduğumu biliyor musun’lar, bağırıp çağıranlar, işini telefonla halletmeye çalışanlar... Henüz bu kitlenin birçoğu Londra ya da Miami’ye yerleşme kararı almamış.

Peki Kuruçeşme ışıklar bu halde de gerisi sakin mi? Yan yana Reina ve Laila (Önceden Pasha’ydı, sonradan Sortie). Kapıların önü kuyruk, trafik Ortaköy’e kadar. Daha zenginler ve dünya ünlüleri, o trafiğe hiç girmeden kulüplerin iskelelerine teknelerle yanaşıyorlar. Türkçe-yabancı, vur patlasın çal oynasın, şampanya-loca-havai fişek, sabahın beşine kadar... Dünyanın kallavi eğlence merkezlerinden gelenlerin bile bu ‘Türk rüyası’na dibi düşüyor; Beyrut, Körfez, Moskova gibi yerlerden İstanbul’a, eğlenmeye gelenler için uçaklar kalkıyor ama döviz düşük olduğu için Almanların, Fransızların bu şatafata pek parası yetmiyor...

O curcunaya girmek istemeyenler için üç alternatif var: Hemen karşıdaki Zihni Kulüp (sonradan Blackk), Galatasaray Adası ya da salaş sevenler için Kuruçeşme İskele Restoran.

Kaldırımlarda arabalardan inip artık yürümeye başlamış katar katar gruplar...  Taksi bulmak imkânsız.Bugün de öyle: Taksi bulmak imkânsız. Ama yoğunluktan değil, ıssızlıktan. İsteyene sağa sola kaldırıma bırakılmış kiralık scooter’lar var.

Ece Bar yıllar önce Beyoğlu’nda küçük bir yere taşınmıştı zaten. ‘Üç büyükler’den Sortie açamadı yeni normalde. Saat 19.00’a kadar, yapacağı masrafı nasıl kurtarsın?

Reina yılbaşı katliamından beri kapı duvar. Bir tek Oligark açık. Orada da sadece ana restoran ve sahil kısmındaki Ali Ocakbaşı. Yazık, trilyonluk yatırım, içeride beş masa var. Çık dışarı, sahil boyunca uzanan Muallim Naci Caddesi... Karşıda Margaux Theatre kapalı. Sola; Ortaköy istikametine yürüsen Reina saldırısının acı hatırası. Sağa yürü: Mavi Balık, Aşşk Kahve, Ottoman Hotel.

Karşıda Maçboose nargile salonu. Açık. Işıklı tabela. Arapça. Az ilerisinde Kuruçeşme Balık ve en başta yazdığım, Sezen Aksu’nun sahne aldığı Ece Bar. Şimdi Steeve Etçi. 20 senede, hele pandemide ne çok şey değişti Boğaz hattında. Ama kulağımdan bir türlü gitmiyor: Ne Sezen’in omuzlarını kaldıra kaldıra söylediği ‘bas bas paraları’ nakaratı... Ne de o şen kahkahası.

MANDARIN ORIENTAL KURTARIR MI?

Boğaz sahilinde umut veren tek gelişme, Mandarin Oriental’in devam eden inşaatı. Daha şimdiden emlak fiyatlarını katlamış durumda. Eğer Karaköy’deki Galataport ile eşzamanlı faaliyete girerse eski sirkülasyonu sağlayacak.