Alaçatı curcunasında sığınılacak 3 vaha

Viento otelinin bahçesindeki Sota restoranda havuza bakan masaları isteyin.

Bir yeri mahvetmek konusunda üzerimize yok. En yakın ve doğru örneklerinden biri Çeşme Alaçatı.

Neydi özelliği Alaçatı’nın?

Şahane denizi mi? Yoo, en yakın kumsal arabayla 20 dakika mesafede.

Muhteşem doğası mı? Bırakın canım, bildiğiniz bozkır, çalı-çırpı...

İnsanı yarım saatte aptala çeviren rüzgârı mı?

Eşi benzeri bulunmaz antik tiyatroları, kalesi, sarayları mı?

Hiçbiri değil. Alaçatı’yı Alaçatı yapan dokusu, insanı, yaratıcı insanların açtığı dükkânlar, galeriler, evleri gibi özendikleri butik oteller, gurme restoranları, barlarıydı.

Avlulardan klasik müzik, caz melodileri yükselir; sokaklarında tango yapılır, komşu komşuya tasarım fikri danışırdı.

Zaten memleketin her yeri mezdekeydi, nargileydi, lokmaydı... Varsın bir yer de böyle kalsındı.

Ama yok! Medya, işletmeciler, mal sahipleri hepimiz el ele verdik; Alaçatı’yı da bol ‘Q’lu nargile-lokma kültürüne teslim ettik.

Şimdi birbirinin kopyası dondurmacılar, kafeler, meyhaneler sezonluk kirayı çıkarmanın derdinde son ses, avaz avaz aynı rekabet çukurunun içindeler.

Düşünebiliyor musunuz, beldenin kalibresi en yüksek oteli Alavya’da artık turistler uyku uyuyamıyormuş.

Eskiden Alaçatı’ya gidenlerin sokakla, yaşamla hemhal olması istenirdi.

Rahmi Koç senede en az üç kez gelir, elleri cebinde sakin sakin sokakları dolaşır, dükkânlara girip alışveriş yapardı.

Hacımemiş’in en eski otellerinden Kurabiye bu yaz bahçesine ilk defa havuz yaptırdı. Misafirleri dışarıdaki curcunayla daha az temas etsin diye. 

Yerlisi, asıl sahipleri örgütlenmeye, önlem almaya çalışıyor; platformlar oluşturuyor; yerel yönetimle temas kuruyor ama bence artık nafile; Alaçatı kaybedilmiş kale.

Sota ve afrodizyak tepsisi

VAHA-1

Alaçatı artık kaybedilmiş kale ama” Her şey mi kötüye gidiyor?” diye sorarsanız, değil elbette. Mesela bunlardan bir tanesi köy içindeki Viento Otel. Beş yıl önce ilk açıldığı halini hatırlıyorum, tam bir vahaya dönüşmüş. Tabii onlar da tıpkı Kurabiye Otel gibi havuz yaptırmışlar. Ama asıl önemlisi, yine bu kurtarılmış vahanın içindeki Sota Restoran. Karaburun Yarımadası’nın taze vongole, yengeç, ıstakoz, langusta, istiridye ve karavidalarından bir ‘afrodizyak tepsisi’ oluşturmuşlar. Köyün akvaryumda canlı deniz kabuklusu satan tek yeri. Ben pek meraklısı değilim ama kabuklular dışında mezeleri ve etleri de iyi. Her peynir, her bir şarküteri ürünü isim isim, çiftlik çiftlik farklı yerlerden. Servis samimi, mesafeli, hızlı ve müzik varla yok arası. Giderseniz havuz gören masalardan birini isteyin.

Tashmahal’de Nuran Hanım’ın mezeleri

VAHA - 2 

Karaköy gözden düştüğü için oradaki yerleri kapanınca üzülmüştüm, neyse ki taşındıkları Nişantaşı’nda hak ettikleri ilgiyi buldular. Nuran Meyhane’nin sahibi Nuran Hanım ve aşçı oğlu Anıl’dan (Yorgancılar) bahsediyorum. İlgi bu kadar yoğun olunca bir de yazlık açmaya karar verdiler, bu yaz Hacımemiş’teki Tashmahal Otel’in bahçesindeler. Burası da kendi sokağı olan, yüksek duvarlı bir limon ağacı vahası. Ana-oğul yine döktürmüşler: Karidesli mücver mi ararsınız (12 lira), içliköfte böreği mi (12 lira), fıstıklı taze sucukla ılık humus mu (32 lira)... Güler yüzleriyse bedava.

Ahmet Güzelyağdöken

Gurme mutfağa girerse

VAHA -  3

Bir yapımcı (Ayşen Karcı), bir reklamcı (Türker Akkuş) ve ünlü bir psikolog (Zaza Yurtsever) mekân açtı: Kef. Mutfağına da bir gurmeyi soktular: Ahmet Güzelyağdöken. Hacı Memiş Palas’ın içinden geçilen arka bahçedeki mekanda Ege ve Akdeniz mutfağı var. Diğer iki vahaya göre artısı, yemekten sonra lounge kısmında eğlence imkânı da olması.

Akşamüstünden sabaha kadar parti

Time Out İstanbul’un düzenlediği tek günlük elektronik müzik festivali Sonic Swim, Ege’ye indi. Alaçatı Sommer Klein’da bugün akşamüstü başlayıp sabaha kadar sürecek partide Kiasmos ekibinden Janus Rasmussen, Almanya’da yaşayan Türklerin gururu Butch, efsane Boiler Room serisinin ilk programcılarından Bradley Zero gibi DJ’ler kabinde olacak.