İyi gün yemekleri

Bu kadar renkli olan yemek dünyamızda bir de “iyi gün yemekleri” vardır.
Hani düğün, nişan, söz kesme, sünnet, bayram gibi mutluluğu çağrıştıran, yeni başlangıçlarla umut vaat eden, dost, ahbap, akraba ve komşuların bir araya gelerek gülüp eğlendiği, yiyip içtiği günler için yapılmış olan yemekler...
Bu iyi gün yemeklerimiz arasında biri vardır ki, işte o başrol oyuncusudur. Ülkemizin yedi bölge, 21 ikliminde bilinen “keşkek”.
Temelde buğday ve etin birlikte, macun kıvamına gelinceye dek dövülerek yapıldığı yemekleri genelde ‘keşkek’ adıyla anarız.
Ancak, keşkeğin farklı yörelerde, değişik isimlerle anıldığını da söylemek gerek.
Antakya’nın şölen yemeği olan “aşur”un baş biberli (samandağ biberi), cevizli ve bol kimyonlu lezzetini unutmak mümkün değil.
Bir diğer keşkek çeşidi ise, baharatsız yapılan ve yufka ekmekle yenilen “herise”dir.
Bizim, yağlı yemeğe pek düşkün Anadolu insanımız “Ah herise herise, yağ üstünde yürüse” diyerek bu nefis yemeğe övgüler dizmiştir.
Ama bana sorarsanız, esas şölen yemeği, annemin yaptığı lahana dolmasıdır.
Bütün dostlarımız ve bizler anneme “ne olur lahana dolması sarsana” diye yalvarırız.
Bizi taa çocukluğumuza götüren, o güzel anılarımızın zihnimizde tekrar canlanmasına sebep olan lahana dolmasını her gün yesem bıkmam herhalde.
Zaten bu günlerde da bir lahana göbeğim oluştu ki sormayın...
Peki ya “suböreği”...

İşte iyi günlerimize, neşeli anılarımıza, unutulmaz hatıralarımıza eşlik eden bir başka yemek daha.
Özellikle bizim nesil, büyüklerimizin suböreği hazırlayışını sinema, tiyatro izler gibi izlediğimizi çok iyi hatırlar.
Suböreği yapmak o kadar zahmetli, deneyim gerektiren, yorucu bir iştir ki bizim oralarda “suböreği yaptım” değil, “suböreği bağladım” derler.
Yani, “çorba yapmak, pilav pişirmek marifet değil, esas beceri,
börek, baklava bağlamak” derler ve bu sözde hafiften bir böbürlenme de vardır.
Ne yapalım, biz suböreği bağlayamıyoruz ama hazır yufka ya da baklava yufkasıyla gayet güzel börekler yapıyoruz.
“Biraz da tatlıdan bahsedelim, biz tatlı sever bir milletiz” diyorsanız çok haklısınız.
Birçoğumuzun yas günü tatlısı olarak bildiğimiz “helva”, aynı zamanda bir iyi gün tatlısıdır.
İster irmikli, ister unlu, fıstıklı, fındıklı, pekmezli ya da ballı olsun, helvayı her dem yemeye hazırız.
Şimdi şurada Trabzon’un beton helvası, Eskişehir’in met helvası ya da Akhisar’ın susamlı tahin helvası olsa keşke!
Hiç hayır diyemem doğrusu.