Güneşin son ışıklarında Simi (Yunanistan)

3000 civarı nüfusu, tepelerinde aheste aheste dolaşan keçileri ve adanın sahibiymişçesine sizi karşılayan kedileriyle Simi bana göre huzurun adresi... Ada adını Yunan mitolojisindeki su perisi Syme’den almış. Denizler tanrısı Poseidon ile evlenen su perisi adanın ilk yerleşimcilerinin lideri olacak Htonios’u dünyaya getirmiş. Buraya sonraları farklı isimler de vermişler. Eigli, Metapontis ve Kariki demişler zaman içinde.

Ama asıl ismi hiç unutulmamış. İki yüzyıl boyunca Saint John şövalyeleri hakimiyetinde yaşamış ada. Konumunun da etkisiyle ekonomik olarak gelişmiş, sünger ve gemileriyle nam salmış Simi.

Osmanlı İmparatorluğu zamanında Sömbeki denmiş bu şirin adaya. Çünkü Türkler eskiden sümbek isimli küçük teknelerle sünger avcılığı yaparmış burada. Kanuni zamanında adadan İstanbul’daki saraya sünger yollanırmış...
Tersaneleri de ünlüymüş adanın, senede 500 tekne yapılıyormuş.

Şimdi ise Simi’nin ana geçim kaynağı turizm. Diğer Yunan adalarına göre daha şık ve daha zarif bir mimariye sahip. O yüzden de klasik ada renkleri olan beyaz ile mavinin tekelinden sıyrılmış ve pastel renklere bürünmüş. Bu renkler, bakımlı binalar, aslına sadık kalınmış restorasyonlarla çok hoş bir manzara oluşturuyor.

Merdiven ve müzeler

Simi, Şövalye Kalesi, Chorio ve sahildeki Yalos adlı üç bölgeden oluşuyor. Yalos sahil demek, bizdeki yalı kelimesinin kökeni dolayısıyla Yunanca. Şehri tepeden seyretmek, eşsiz manzaralarla unutulmaz fotoğraflar çekmek için hiç kuşkusuz gideceğiniz yer Kali Strata adı verilen merdivenlerin en tepesi. Ancak bir küçük hatırlatma; bu merdivenlerin en yukarısına çıkmak çok kolay değil. 

O nedenle tepeye kadar taksi ile ulaşıp aşağı inmek daha rahat olabilir. Hele bir de akşam üstü giderseniz keyfinize keyif katabilirsiniz. Hoş görüntüler, kafeler ve rengârenk evlerin arasından merkeze doğru inebilir, zamanın nasıl geçtiğini anlamazsınız.

Vaktinizi uygun planlayarak merdivenlerin başlangıcına yakın yerde bulunan arkeoloji ve folklor müzesini de ziyaret edebilirsiniz.
Adanın kalbi Yialos, Neoklasik dönemin bütün güzelliklerine sahip. Burası aynı zamanda bir liman... Saat kulesi 1880’den beri adalılar için buluşma merkezi. Küçük balıkçı heykeli ve kilise de buranın simgelerinden.

Türkçe konuşurken dikkat edin!

Kışın adeta zamanın durduğu bu ada yazları turizmle canlanıyor. Özellikle son yıllarda Türk turistlerin akın ettiği adanın lokantaları dolup taşıyor. En gözdesi de Manos. Manos, yatlarla gelen zengin Türk müşterilerini nasıl etkileyeceğini iyi biliyor. Bangır bangır Sibel Can çalan bir mekan görürseniz anlayın ki ona ait. Manos’un oğlu ise babasının biraz ilerisinde sushi de yiyebileceğiniz modern bir restoran açmış. Üst katında ise harika bir sanat galerisi var. Binanın tavanlarındaki fresklere bayıldım. Simi’ye gelmişken nefis mezeleri, deniz ürünlerini, meşhur Simi karidesini tatmadan dönmeyin derim.

Unutmayın yaz ve sonbahar, Simi’deki en güzel mevsimler. Adada yazın yapılan festivalde Türkiye’den misafir gruplar da olabiliyor. Türk Yunan dostluğu çerçevesinde, Simi-Datça arasında yüzme yarışları düzenleniyor.

Panormitis Manastırı

Simi’nin hemen her köşesinde irili ufaklı kiliseler, manastırlar ve şapeller görmek mümkün. Bu ibadet yerlerinin bazıları dört büyük melekten biri olan ve doğa olaylarını idare ettiğine inanılan Mikail adına yapılmış. Adada ona ithaf edilmiş en görkemli yer ise Panormitis Manastırı. Yunan denizciler Mikail’in On İki Ada ve Simi’nin koruyucusu olduğuna inandığı için manastır bir hac yeri olarak kabul ediliyor.
Manastıra deniz yoluyla ulaşmak da mümkün! Eğer karadan gelmek isterseniz merkezden bir saat sürecek otobüs yolculuğunu göze almalısınız.

Ama güzel manzaralar dolayısıyla bu kadar yolu kat ettiğinize değecek.
Yapının geçmişi hakkındaki en kesin bilgi 15. yüzyıldan kalma belgeler. 18. yüzyılda restorasyondan geçen yapıda Venedik esintileri hakim. Barok stildeki çan kulesi ise İzmir’de bir zamanlar var olan Aya Fotini Kilisesi’nden esinlenerek yapılmış. İç kısımdaki duvarlarda Bizans dönemine ait süslemeler var. Gümüşle kaplı ikonaların birinde Hazreti Mikail de tasvir edilmiş. Panormitis Manastırı’nda iki müze var. Bizans Müzesi’nde çoğu dini temalı objeler ve ikonalar sergilenirken Folklor Müzesi’nde ada kültürüne ait izler ziyaretçilere sunuluyor.

Turkuvaz renkli plajlar

Akdeniz eşsiz güzellikteki koylarını ve berrak sularını Simi Adası’ndan da esirgememiş. Kalabalıktan uzakta denize girmek isteyenler için pek çok plaj var. Hemen her plajın denizi tertemiz ve deniz suyu sıcaklığı ekim ayının ortalarında bile yüzme imkanı veriyor. Kayalıklarla çevrili Saint George (Aya Yorgi) ile Nanou gidilebilecek en hoş plajlardan. Saint George da tuvalet de dahil hiçbir tesis yok ama Nanou da ise güzel bir restoran var. Sadece deniz yoluyla ulaşılabilen plajların sahili çakıl taşlı.



Adada bir başka doğa harikası Ag. Emilianos Plajı. Buraya da sadece tekneyle gidebiliyorsunuz. Araçla da gidebileceğiniz Marathounda Plajı’nda hem dinlenip hem de lezzetli yemekler tadabilirsiniz, benden söylemesi. Aghia Marina Plajı’na ise merkezden her gün belli saatlerde kalkan teknelerle ulaşmak mümkün.

Yandaki plaj olan Pedi’den de buraya tekne bulabilirsiniz. Tabi dönüşünüzü de bu teknelere uydurmanız lazım. Zira turkuaz plajlarda günün nasıl geçtiğini anlamayıp geri dönerken zorluk yaşayabilirsiniz. Aghia Marina Plajı’nda yüzerken biraz açıldığınızda ilerideki adacıkta bulunan kiliseyi de görebilirsiniz.

1912’ye kadar Osmanlı’nın adaları
On iki ada Türkçesi İstanköy olan Kos, Rodos, Patmos, Leros, Kalimnos, Osmanlı’nın İstanbulya dediği Astypalaia, Nisiros, Tilos, Simi, Halki, Meis ve Karpathos’dan oluşuyor. İki bine yakın adaya sahip Yunanistan ve halkın yüzde onu adalarda yaşıyor. Türkiye sahillerine yakınlığıyla bilinen On İki Ada 1912’ye kadar Osmanlı’nın, 1945’e kadar da İtalya’nın egemenliğinde kalmış.

İkinci Dünya Savaşı’nı kaybeden İtalyanlar savaş tazminatlarının karşılığında adaları Yunanistan’a vermiş. 1923 nüfus mübadelesinde İtalyanlar adalara hâkim olduğu için On İki Ada’da yaşayan Türkler mübadelenin dışında kalmış bu yüzden bu adaların bazılarında hala Türkler var.

Fotoğraflar: Gezimanya, intertravelagency, discovergreece, Pinterest, Gezi Notlarım blogger