Çocuk sahibi olmak istemeyen kadın canavardır!
Biriyle tanışırsınız. Karşılıklı bir elektriklenme olur. Çıkmaya başlarsınız. Tam birbirinizi tanımaya, birlikte iyi olup olmadığınızı anlamaya çalışırken “toplum”dan biri o muhteşem soruyu patlatır: “Evlilik ne zaman?”
Gülersiniz, “Henüz düşünmüyoruz” veya “Yakında, bakalım, kısmet” gibi cevaplarla geçiştirirsiniz. Ama kurtuluş yok siz evlenene kadar sormaya devam eder toplum. İşler yolunda giderse evlenirsiniz. “Oh be, en azından bu sorudan kurtuldum” dersiniz. Ama toplumdan kurtuluş yok. Sırada daha beteri var. Zaten evlilik sorusu asıl bu daha beter sorunun hazırlığıdır. “Evlenin ki soralım” der toplum. “Evlenin ki üzerinizdeki en doğal hakkımızı talep edebilelim. İlişkinizin geleceğine burnumuzu soktuğumuz yetmiyormuş gibi şimdi de hayatınızın en önemli kararı için baskı yapabilelim.” “Ne kadar süredir evli olduğunuz bizi ilgilendirmez. İsterseniz dün evlenmiş olun, bize göre geç bile kaldınız! Sizin yaşınızdakiler torun torbaya 
karışacak nerdeyse. Siz hala karar vermediniz mi? Eee hadi çocuk ne zaman?”
Kansere çözüm bulsanız, atomu parçalasanız, depremleri, selleri engelleseniz fark etmez. En önemli soru budur: “Çocuk ne zaman?”
Eğer zaten düşünüyor ve istiyorsanız sorun yok “En kısa zamanda” veya “Allah ne zaman kısmet ederse” diyerek sıyrılabilirsiniz. Ama ya çocuk istemiyorsanız? Ya ne şimdi ne de gelecekte herhangi bir zaman çocuk sahibi olmayı düşünmüyorsanız? İşte o zaman yandınız! Çünkü öyle bir hakkınız yok! Ne bir münasebet! Siz kadınsınız ve çocuk doğurmak sizin bu dünyadaki en önemli göreviniz!
Ne dediniz? Hazır değil misiniz? İyi bir anne olamayacağınızı mı düşünüyorsunuz? Hayatınızı olduğu gibi mi seviyorsunuz? Ne yani bir çocuğa hak ettiği özeni ve enerjiyi veremeyeceksiniz diye anne olmayacak mısınız? Eşiniz, işiniz, sağlığınız, sabrınız çocuk sahibi olmaya müsait değil diye çocuk doğurmayacak mısınız? Tüüüü size! Yazıklar olsun!
Ne sandınız? Çocuk sahibi olmak bir hak mı? Hayır efendim, bir mecburiyet. Madem bu dünyaya doğurgan bir bedende geldiniz o zama
n doğuracaksınız! İstemeseniz de bakamayacak olsanız da hatta sevmeseniz bile doğuracaksınız. Hatta bir değil mümkünse üç tane!
Nasıl? Tüm dünyada çocuk sahibi olmamayı seçen kadınlar mı var? İngiltere’de kadınların yüzde 25’i yani her dört kadından biri, Amerika’da her beş kadından biri, Almanya ve Japonya’daysa üç kadından biri çocuk sahibi olmamayı mı seçmiş? Aman bize ne canım onlardan!
Bak yaşınız da gelmiş. Hem şimdi yapmazsanız sonra çok pişman olursunuz. Olmazsanız da ederiz evvel Allah! Hayatınızın sonuna kadar başınıza kakarız! Şimdi efendi olun ve hemen hamile kalın!
Tamam canım, çocuğunuz olmuyorsa o ayrı. O zaman üzülürüz ama sesimizi çıkarmayız. Ama çocuk sevmiyorsunuz diye yapmıyorsanız olmaz öyle. Kendi çocuğunuz olunca seversiniz. Hem çocuksuz evlilik olmaz. Hı ııı! Olmaz. Çocuksuz kadın yarım kadındır!
Hem siz doğurmazsanız ben doğurmazsam koca bir endüstri nasıl kalkınacak? Hamilelik kıyafetlerinden bebek eşyalarına, çocuk doktorlarından doğum paketlerine kadar onlarca sektör nasıl karnını doyuracak?
Unutmayın! Çocuk sahibi olmak istememek bencilliktir! Yok yok asıl bencillik imkanlarınız, ruh haliniz veya ortamınız uygun değilken çocuk sahibi olmaya çalışmakta değil! Bir çocuğun hak ettiği ilgiyi, sevgiyi ve ortamı sağlayamayacağını bile bile sırf kendinden bir parça yaratmak için, soyunu devam ettirmek veya etrafını mutlu etmek için çocuk sahibi olmanın neresi bencillik canım?
Hala “Yapmayacağım, istemiyorum” mu diyorsunuz? Zaten sizin gibi kadınların eğitimlendikçe dilleri uzuyor! Siz hiç cahil bir kadının çocuk istemiyorum dediğini duydunuz mu? Duyamazsınız. Çünkü onların başka şansı yok! Onlar sizin gibi “Hayır ben çocuk istemiyorum” diyemez. Derse belini kırar poposunun üzerine oturturuz. Eee çok şükür dişimiz geçer onlara. Sizin gibi eğitimli, kendi ayakları üzerinde duran kadınlarınsa sadece arkasından atıp tutmakla yetiniriz.
İsteyerek ya da değil, çocuk sahibi olmayan kadınları sorgulamak boynumuzun borcudur. Biz kim miyiz? Biz toplumun ta kendisiyiz! Hadi şimdi uslu uslu girin kocalarınızın koynuna. Dokuz ay sonra görüşürüz…
Erkekgiller
Toplum aynı baskıyı çocuk istemeyen erkeğe yapmaz. Sonuçta erkeğin görevi değildir doğurmak. Bir iki kez sıkıştırır ama “İstemiyorum kardeşim”i duyduktan sonra geri çekilir. Peki bir erkek neden çocuk istemez?
• İyi bir baba olacağına inanmadığından…
• Çok masraflı olacağını düşündüğünden…
• Karısının sevgisini paylaşmak istemediğinden…
• Hazır olmadığından…
• Karısının kilo almasını istemediği için…
• Rekabetten korktuğu için…
• Karısına yeterince aşık olmadığından…
• Yeterince çocuğu olduğundan…
• Yaşlanmaktan korktuğundan…
• Baba olursa büyümek zorunda kalacağı için…
Yazarın son yazıları
#25 Nisan 2013 Herkes için doğru bir kişi var mı?
#22 Nisan 2013Mutlu bir evlilik için ailenizin evini terk edin!
#18 Nisan 2013Kadınlar neden daha çok ödüyor?
#15 Nisan 2013Adanalı severse Allah’ına kadar sever!
#11Nisan 2013 Güzelliğin laneti!
#8 Nisan 2013 Kendi genlerinden aksesuar yaratmaya çalışan kadınlar!
