Fotoğraf iyiliğe vesile olsun

Özesen, “Fotoğraf, insani olsun, birilerinin hayatına dokunsun ve mümkünse dokunduğu hayatlarda değişime ve iyiliğe vesile olsun” sözleriyle bu alandaki amacını anlatıyor. Emrah Özesen ile çalışmalarını ve fotoğrafa bakışını konuştuk...

WORLD PRESS PHOTO ATÖLYELERİ BÜYÜK KAZANIM OLDU

1975 yılında Ankara’da doğduğunu lise yıllarında ‘Turizm Otelcilik’ okurken Zenith fotoğraf makinesi aldığını dile getiren Emrah Özesen, fotoğrafın hayatına girişini şöyle anlattı: “Aldığım o makine ile fotoğrafı deklanşöre basarak, izleyerek öğrendim. Turizm sektöründe ve doğa sporlarında çalışırken rafting turlarında fotoğraflar çekmeye başladım. O süreçte fotoğraftan para kazanmaya da başladım.”
Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Rus Dili ve Edebiyatı’nda okuduğu yıllarda toplumsal olayları fotoğrafladığını aktaran Özesen, o dönemde çektiği karelerin dergi ve ajanslarda yayınlanmaya başladığını söyledi.
Özesen, mesleki yolculuğunu ise şu sözlerle dile getirdi: “Fotoğraflarımın yayınlanmaya başlaması benim için editoryal fotoğrafçılıkla ve medya dünyası ile tanışma oldu. Sonrasında iletişim sektöründe çalışmaya başladım. Ve reklam fotoğrafları çekerken bir taraftan editoryal işlere girmeye başladım. Gençlerbirliği’nden bir mobilya firmasına, fabrikadan endüstriyel fotoğraflara farklı alanlarda reklam tanıtım fotoğrafları çektim. World Press Photo’da Geniş Açı Proje Ofisi sergi getirmişti. O serginin ardından World Press Photo Atölyeleri’ne katıldım. 2011 yılında Jodi Beiber, 2013 yılında Alessio Romenzi’nin atölyelerine katıldım. Bu da benim için büyük bir kazanım oldu. Aynı dönemde BBC World, Newsweek, Al-Jazeera gibi farklı uluslararası basın kuruluşlarına freelance çalışmaya başladım. Hem fotoğraf çektim hem asistanlık yaptım. Toplumsal olaylardan seçimlere, Suriye krizinden Papa Benedict’in Türkiye ziyaretine fotoğraflar çektim. İnsan odaklı fotoğraflar çekiyordum, bu işi yaparak nasıl ayakta kalınır diye düşünürken BM Göç Kuruluşu ile güzel bir buluşma oldu.”

TARİHE TANIKLIK AYRICALIK VE SORUMLULUK

BM Göç Kuruluşu’nun (IOM) Kamu Bilgilendirme ve İletişim departmanında çalıştığını belirten Özesen, “Sahadaki ekiplerimizin, etkinliklerimizin ve faydalanıcılarımızın fotoğraflarını çekiyorum. Çektiğimiz kareler hem çeşitli basın kuruluşları hem de BM çatısı altında faaliyet gösteren diğer ajansların yayınlarında kullanılıyor. Fotoğraf mesaimin büyük bir kısmını kapsıyor. Misyonumuzun yayınları için fotoğraf editörlüğü, fotoğraf eğitmenliği yapıyorum” dedi.
Fotoğrafçıların kişisel yorumlarının toplumları harekete geçirip dünyayı değiştirebildiğini söyleyen Özesen, fotoğrafın hayatındaki anlamını da şöyle anlattı: “Odağım benden önceki birçoklarının olduğu gibi tanıklık etmek, tanık olmak kavramı üzerine kurulu. Bir insani yardım çalışanı olarak bu tanıklığı doğru olarak anlatmaya çalışmak. Dünyayı değiştiren, iz bırakan ve toplumları değiştiren dönüştüren anlarda insanları ve içinde bulundukları toplumları gözlemek. Ve en nihayetinde onların hikâyelerini anlatmak. Fotoğraflar hem o anları hem de o anlar içindeki hikâyeleri ete kemiğe büründüren, onlara gerçek ve renkli duygular katan bir araç. Tarih biz yaşarken yazılıyor. Tarihe tanıklık etmek ve tarihe düşülen notlarda birkaç satır da olsa katkıda bulunmak benim için hem bir ayrıcalık hem de büyük bir sorumluluk.

FOTOĞRAF İNSANIN HAYATINA DOKUNSUN

Foto muhabirleri ile çalıştığım zamanlardaki edindiğim tecrübeleri BM çatısı altındaki fotoğrafçılara aktarabiliyorum. Dünyada kabul görmüş, değişen ve gelişen görsel bir haber dili var. Bu görsel dili nitelikli fotoğraflarla iyi kullandığımızda, insani yardım çalışmalarına ayrılacak kaynakların sağlanması için ikna edici gerçekleri gözler önüne sermiş oluyoruz.
İnsani yardım çalışmaları, iyi fotoğraflarla anlatıldığında bu çalışmalara daha fazla kaynak aktarılmasına aracı oluyor. Benim için fotoğrafın insani olması önemli. İnsani olsun, birilerinin hayatına dokunsun ve mümkünse dokunduğu hayatlarda değişime ve iyiliğe vesile olsun.”