Tek kalan kıraathane

Bazı fotoğraflar böyledir işte. İnsana yazı yazdırır. Oysa ben Alaçatı hakkında yazmayı yıllar önce bırakmıştım.

Çünkü Alaçatı sistemin Alaçatısı olmuştu. Köy olmaktan çıkıp başka bir dokuya evrilmişti.

Şimdilerde ise popüler mi popüler… Güzelleyeni de var, eleştireni de. Sevenler gidiyor, benimsemeyenlerse uğramamaya çalışıyor.

Evet, bu arada evler arsalar çok prim yaptı, güzel restoranlar açıldı, yaz akşamları yine çok kalabalık. Eeee?

Bu rahmetli Leyla Figen’in hayal ettiği Alaçatı mıydı bilmiyorum. Ya da 2000’li yılların başında gelip yerleşenlerin… İki üç yıl sonra “Alaçatı’dan kaçanlar” diye bir yazı dizilik malzeme çıkacaktır diye düşünüyorum.

Sevgili arkadaşım Destina Akgün Facebook’a koyduğu bu fotoğrafın altına şöyle bir not düşmüş. “Güne en sevdiğim yerde dostlarla başlamak. Muhtar Recep, Zeki Abi, Nebi abi. Hacımemişin tek kalan kıraathanesindeyiz.”

Bunu okuyunca aklıma hemen Alaçatı’nın Kemalpaşa caddesindeki İbrahim Abi’nin marangozhanesi geldi. Rakısını koyar, hızarını çalıştırır, gece geç saatlere kadar imalat yapardı.

Bir akşam o dükkanın alınış hikayesini anlatmıştı bana. Nereden nereye demiştik. Zira Alaçatı o kadar ilgi odağı olunca dükkan Silikon vadisindeki bir teknoloji şirketi hızında değerlenmişti.

Her şeye rağmen İbrahim abi direniyordu. Bir iki yıl sonra yıllık teklif edilen kira neredeyse dükkanın cirosuna yaklaşınca dayanamadı tabii, çıktı. Önce bar oldu orası. Sonrasını takip etmedim.

Bu Hacımemiş kıraathanesi de bir süre sonra farklı bir mekana dönüşebilir elbet. Ne de olsa Hacımemiş bu aralar Alaçatı’nın yükselen bölgesi.

Bu süreci doğal ve hayırlı görenler “aaa bak ne güzel, yeni bir yer açılmış burada, Alaçatı ne kadar gelişti” der ve gelmeye devam eder.

Sistem böyle çalışır zira. Kalabalık neyi almak istiyorsa onu verir. Onun verdiğine göre kalabalık gelir.

Bu değişime direnmeye çalışıp, bunu “doku bozulması” olarak görenlerse hayıflanırlar. Çabalarlar, ama fazla direnemezler. Ha bir de romantik falan bulunurlar. Başka yerlerde eski Alaçatı’yı ararlar.

Gelişmenin müritleriyle eskinin koruyucuları arasındaki mücadele de memleketin pek çok köşesinde devam eder gider.

Bazen de galip görünür bu yolda mağlup.