Aslında

Türkiye'de olur böyle şeyler. Belediye ne yapsın? Ha yazın sıkıntı çektiyse de esnaf biraz daha sıkacak dişini. Benim gibi bunu mesele etmeye ne hacet! Hayırlısıyla kışa tamamdır her şey...

Aslında İzmir Büyükşehrin Kültürpark’a yapmak istediği yenileme çalışması da güzel, hoş. Yani henüz avan proje üzerinden konuşuyoruz. Proje daha bütçelenmemiş ama olsun. Belli ki sunumlar için çok çalışılmış. Neyse, oraya ille de yapılmak istenen kültür ve sergi binasından tırsmamız ben ve benim gibilerin paranoyası olsa gerek.

Biliyor musunuz aslında İzmir'in bir takım sponsorların itmesiyle tanıtımının yapılması da iyi bir şey. Bu sponsorlukların arka planında başka şeyler aramak bizim şüpheciliğimiz. Yoksa duruşu belli, tarihsel kimliği belli bu kenti kolay kolay satın alamayacaklarını herkes bilir.

Aslında farkındayım; hem bu kent, hem bu ülke benim gibi müzmin karamsarlardan çok çekiyor. Her şeye muhalefet, her şeye itiraz... Sürekli şeytanın avukatlığı!

Oysa bakın hem kent hem ülke nereden nereye gelmiş. Nasıl da gelişmiş... Evler arsalar değerlenmiş, kuleler dikilmiş. Şahsen gözlerime diyorum ki, bakın ve görün artık! İyimser olmak için çok çabalıyorum. Medyayı izliyorum, okuyorum. Sonra elimde değil aklım yine sorular üretiyor. Arıza kesin bende!

Misal geçenlerde Bloomberght televizyonu "Türkiye İyi Gelecek" başlığıyla pek çok Ceo ve banka genel müdürünün katıldığı bir toplantı düzenledi. Oradaki banka müdürlerinin söylediklerini okuyunca kendimden iyice şüphelendim.  

Bir banka genel müdürü "Türkiye istikrar abidesi bir yıldız gibi orta yerde duruyor" demiş.  Bense ortada istikrarsızlığın ağa babasını görüyorum. Onu yazıyorum çiziyorum. Ne büyük bir yanılgı… 

Teröre giden canlar, darbe girişimi sonrasında yaşananlar, dış politikadaki zigzaglar bono faizlerini yükseltmiyor, borsayı düşürmüyor, doları fırlatmıyor ya... Ben onu atlıyorum işte, kalkıp istikrarsızız diyorum. Kendimi bir an önce düzeltmem lazım.

Aslında dünya da iyi gidiyor. Merkez Bankaları’nın yarattığı 10 trilyon dolar ekstra para iyi oldu. Ben ve benim gibiler bu durum sürdürülemez dese de, ne var sürdürülüyor işte. Biz bu "yeni normali" kavrayamıyoruz galiba… Tamam; bu kadar paraya gelinen nokta bu ama olmadı bir 10 daha verirler. “Geniş düşünmemiz lazım; teoriler falan bir yere kadar...”

Öyle diyor kanaat önderlerimiz.

Tamam, bu ara pek moda olduğu üzere itiraf ediyorum: siz aslında cennetin içinde olmasa bile cennete yakın bir yerlerde yaşıyorsunuz da ben ve benim gibiler ortamı cehennem olarak göstermeye çalışıyoruz. Riskleri abartıyor, güçlü yanları görmüyor, zayıflıkları öne çıkarıyor, fırsatları tehdit olarak sunuyoruz.

Yerel ya da küresel iktidarların genelde doğruları söylemediğini bile iddia ettiğimiz oluyor.

Haddimizi bilmemiz, kendimize gelmemiz gerek.

Ama bakın yine de kafama takılıyor.

Çok çok ufak bir ihtimal olsa da ya biz haklı çıkarsak? Hem de çoğu zaman...