6 yıl sonra

Dolar yaklaşık 3, Euro da 3,5 TL olunca, dünya piyasalarının en önemli borsa endeksi S&P 500 son iki günde çakılınca (an itibariyle yaklaşık %8), Çin’le ilgili kaygılar havada uçuştukça önümüzdeki günlerde gündemimiz ister istemez ekonomi olacak.

Bizim bakan gerekçe ve gerçeklik analizi yapadursun dünya piyasalarından iki günde 5 trilyon dolar uçtu gitti. Ha tabii o 5 trilyon dolar var mıydı zaten diye soracak olanlar olacaktır. Doğrudur, yoktu aslında. Haydan gelmişti.

Biz de seçimden seçime koşan ve hükümet meselesinin sürüncemede bırakan, en önemlisi de cari açık veren bir ülke olarak etkilendik haliyle. Daha da etkileneceğiz.

Bazı fiyatlar ve bazı göstergeler yeniden 6 yıl önce küresel krizin dip yaptığı seviyelere döndü. Basılan onca dolar, euro ve yen sonucunda yeterince büyüyemeyen borçlu bir dünya gerçeği yeniden karşımızda.

Mart 2009’da başlayan toparlanma döneminin sonuna geldik gibi. Oyun bitmediyse bile bundan sonra yeni bir oyun kurulacak. Son 6 yıldan farklı işleyecek bu oyun.

Bu seferki küresel fırtınaya çok hazır olduğumuz söylenemez. Bir hükümet var da, derdi tasası başka bir hükümet bu. Gerçekliklerle sorunlu. Ekonomik liyakat açısından tartışmalı.

Önümüzdeki günlerde FED’in ve diğer Merkez Bankalarının neler diyeceğini, neler yapacağını göreceğiz. Ne de olsa patron onlar. Sonra da biz siyaseten ve Merkez Bankası olarak ne reaksiyon vereceğiz bakalım.

İlk yerel krizimi 88 Şubatında yaşamıştım. O gün bugün yerel, küresel altı kriz gördüm. Krizlere yabancı değiliz. Ama her seferinde de bedel ödemekten bıktık artık. Umarız bu seferki beklenenden hafif geçer.