O iÅŸ AkÅŸener’de 

Emrivaki de olsa belli ki Kılıçdaroğlu aday... Zoraki aday. 

Bilinmeyen sadece şu: 

- 6 kişilik masada, oy çokluğuyla mı aday yoksa oy birliğiyle mi? 

* 

Ne fark eder? Hiç. 

Kılıçdaroğlu kazanırsa, bu şeref Akşener’in... 

Kaybederse, sorumluluk da Akşener’in. 

Yani, ittifak’ın seçmeni, neticede Akşener’i ya alkışlayacak ya da fena halde suçlayacak. 

* 

Neden? 

Çünkü, girdiği her seçimi kaybetmiş bir insanı hâlâ cumhurbaşkanlığı seçimine sokmak, büyük cesarettir. 

Alkışlar Akşener’e... 

...... 

Öte yandan da girdiği h er seçimi kaybetmiş bir insanı, hâlâ cumhurbaşkanlığı seçimine sokmak, büyük sorumsuzluktur. 

Protestolar Akşener’e. 

* 

Peki, niye hep Akşener? 

- Elbette ki Akşener. 

Zira ittifak’ın ana direği odur. 

Esas kaptanı odur. 

Masadan çekip alın Akşener’i... Bakın bakalım geriye ne kalıyor? 

Hem sayısal hem de siyasal ağırlık olarak, Allah aşkına söyleyin, geriye ne kalıyor? 

* 

Bu avantajını zafere mi dönüştürecek, yoksa bu avantajını bir hezimet yolunda mı harcayacak? 

Böyle bir kumar oynanır mı? 

Eskimiş, pörsümüş, yıpranmış, üstelik toplumda tartışmalı biri için insan kefil olur mu? 

Bunun yazı-tura’dan farkı var mı? 

* 

Eğer Akşener düşünüyorsa ki: 

- Ne yapayım? Beyefendi çok ısrar etti... Aday olsun da bari boyunun ölçüsünü bir daha alsın. 

Yoo... 

Beyefendi kaybetmeye alışkındır. Ona bir şey olmaz. Kaldığı yerden devam edebilir. 

Ama Akşener, sokakta, çarşı pazarda kimin yüzüne bakabilir? 

Ali Babacan bile nasıl da ufak ufak yan çiziyor.