Nüans’a dikkat

Rahmetli, meydanlara çıkıp “bana ödünç oy verin” dedi...

Maksat ANAP’sız Türkiye...

Eh, maksat hasıl oldu.

Yüzde 27 oy topladı...

Sonra da ANAP’ı dışladı, gitti SHP’yle koalisyon yaptı.

- Yaptı da ne oldu?

Öyle demeyin.

Başbakanlıktan öte, Cumhurbaşkanlığına bile yüceldi.

İşte, ödünç oy’un kerameti.

Şimdi her ittifak, bana

bunu hatırlatıyor.

Bakar mısınız?

Yüzde sıfır nokta 9’luk Karamollaoğlu bile, bir siyasi figür olarak pekalâ ortalıkta dolaşmaktadır...

0.9 deyip geçmeyin.

 Bilir misiniz kaç yüzbin oy’a tekabül eder?

İttifak böyle bir şey.

Ödünç oy’un başka türlüsü.

Nitekim HDP...

Görünürde ittifak’a dahil değildi ama yüzde 10 barajını ödünç oylar’la aşmadı mı?

Kaldı ki, her birlikteliği ittfak sanmayın. Mesela 2002 öncesi, DSP- MHP - ANAP hükümeti bir ittfak değil, sadece bir koalisyondu. Zaten de her koyun kendi bacağından asıldı... 70’li yıllardaki milliyetçi cephe bile bir ittifak değildi. MC Hükümeti dağılınca herkes kendi evine, kendi köyüne döndü.

Bugün durum nedir?

Yerel seçim ittifakları

ne amaçla kuruluyor?

Hafızalarınızı tazeleyerek

iyi bir kıyaslama yapabilirsiniz.

O sebeple yazdım.

Not:

Fransa yanıyor.

Sebep?

Koskoca Paris’te açıksözlü biri çıkıp da Mösyö Macron’a şunu demeyecek mi yahu?

- Mesele akaryakıt vergileri değil, hâlâ anlamadın mı?