×
Niye böyle oldu?
Paylaş
Cıvıklık cenaze törenlerine kadar yansımış.
Dün eski bir dostumu son yolculuğuna uğurlarken bunu bir kere daha gördüm.
Cami avlusunun bir köşesinde siyaset tartışılıyor, bir diğer köşesinde ticaret konuşuluyor.
Az ötede de bol dedikodu.
*
Çok bilmişler, kimin Cumhurbaşkanı olacağına dair epey racon kesti.
Müneccimler, filmin sonunu söyledi.
Meraklılar ise pürdikkat dinledi.
Zaten Devlet Büyükleri gelince ortalık iyice karıştı. Ne bir kural kaldı, ne bir düzen... Tıpkı düğünlerdeki gibi.
Aile fertleriyle tokalaşmak bize yine nasip olmadı.
.........
Türkiye’de delinen sırf hukuk değildir.
Saygı ve Terbiye delindi.
Gelenek delindi.
Cenaze törenleri, artık ciddiyetsizliğin son perdesi.
Camide içkili meyhanede tespihli bir gürûh türemiş. Bunlar oralarda boy göstermeyi adeta profesyonel bir meslek haline getirmiş.
*
Siz istediğiniz kadar yasa hazırlayın. Adına topluma kazandırmak deyin, eve dönüş deyin.
Çok güzel laf bunlar. Ama hangi eve döneceksin? Hangi aile ortamına? Hangi topluma kazandıracaklar seni? Neresine kazandıracaklar?
Sevse de kızsa da Orhan Pamuk’u kutlamayan bir Cumhurbaşkanı...
Beri tarafta Başbakan’a geçmiş olsun demeyen bir parti lideri... Daha beri tarafta, doçentlik sınavında kopya çeken bir öğretim üyesi.
Ne yapayım?
“Önce ekmekler bozuldu.”
Ve Ramazan Pidesi’ni iyi yapan fırıncı kalmadı.
Cenazede alkış...
Kürsüde yuhalama...
Hangi okullarda okuduk acaba?
Paylaş
