Mesela dedik...

Bazen CHP’den bile daha fazla.

Seçimden önce de böyleydi. Medya patronlarının trilyonlar harcayarak kurdukları teknolojiden, marjinal olmayan ulusal partiler de eşit faydalanabilseydi, MHP daha güçlü girerdi meclise...

DP, barajın altında kalmazdı.

ANAP, bari bu kadar kenara itilmezdi.

***

Yeri gelmişken söyleyeyim.

DP-ANAP birleşmesi, ne oldu da gerçekleşmedi, hâlâ bilmiyorum.

İnanın ki öğrenmek bile istemiyorum.

Ama seçim olmuş bitmiştir.

Her şey geride kaldı.

Acaba diyorum, birleşme asıl şimdi gerçekleşemez mi?

Aceleye getirmeden.

Gayet soğukkanlı bir biçimde.

Bütün uzman kadrolarla barışarak...

Rejimin güvencesi olarak... arka bahçede çalışıp, Süper Lig’e hazırlanamaz mı?

***

Yelpazede böyle bir boşluk yok deniyorsa bile iyi bir takım’ı kim reddedebilir? Türkiye’nin en kıymetli kadroları, yedek kulübesinde daha ne kadar oturabilir?

Bence DYP-ANAP birlikteliğinin tam zamanıdır.

Önümüzde Belediye Seçimleri var. Yine birbirlerinden oy tırtıklayacaklarına, şimdiden bütünleşseler diyorum.

***

Sırf onlar değil.

Sol tarafa da bir çekidüzen lâzım. Deniz Baykal’ın kurultaya dönük son manevrası, biliniz ki kalıcı bir ilke’ye oturmayacak. Geçiniz.

Operasyonlar yavaşlayınca iş dönüp dolaşıp yine laik-antilaik tartışmalarına gelecek.

Yaygın kanaate göre: İrtica tehditlerinin tek panzehiri Mustafa Sarıgül’dür. Hem de mütedeyyin insanları hiç rahatsız etmeden... Atatürk Milliyetçilerini de mutlu ederek.

Bu konuya zaman zaman döneceğiz.

Önce şu DYP-ANAP meselesine biraz kafa yoralım.