Bir de bu var

Hepsi bir yana barış dili öne çıktı.

Siyasette olsun, özel ilişkilerde olsun, şimdi yumuşak, hatta müşfik bir üslup hissetmiyor musunuz?

Telefon trafiği sayesinde eski kırgınlıklar kenara bırakılmış, dostluklar sanki tazelenmiş gibi gözüküyor.

Özlem, vefa, saygı ve en azından nezaket gibi kavramlar geri mi geldi acaba? Bize ne oldu? Aman nazar değmesin, genlerimizde ne değişti?

***

Evde kalmak bir şikayet olmaktan çıktı, yeni bir eğitime dönüştü.

Ezici çoğunluğun, kurallara uyduğunu görmek, bize yarınlar için ümit veriyor.

Hayata döndüğümüz zaman dürüst ticaret, terbiyeli rekabet, düzgün iş ahlâkı, hak hukuk adalet diyerek, memlekete sımsıkı sarılacağımız muhakkak gibi geliyor bana.

İstiklal Marşı’ndaki o birliktelik, mutlaka bir şeyler müjdeliyor.

“7 tepeden 7 kıtaya” verdiğimiz o konser, kendimize döndüğümüzün işaretidir.

- İşte Çağdaş Türkiye.

***

Ramazan’ın getirdiği inziva da hoşgörülerimizi takviye edeceğe benzer.

- Sakin olacağız.

- Tedbir, sabır, tevekkül ve basireti elden bırakmayacağız.

Düşünüyorum da...

Şehir trafiği bile dert değilmiş meğer. Buyursun, başımızın üstünde yeri var.