Rauf Tamer

Ramazan, imdada yetişti.

Salgının azgın gidişini belki o durdurabilir.

En azından yavaşlatabilir.

Yani Türkiye, aslında bir avantaj yakalamıştır.

Tam da zamanında...

Tam da baharla birlikte.

Ve tam da kararlı bir tavır koymaya hazırlanırken...

***

30 gün çok mühim bir süre.

ABD savaş gemileri Karadeniz’e geliyor.

Dünyada kirlenmedik tek yer orası kalmıştı, orayı da becerecekler.

Ve gözden kaçanlar

Mutad görevlerinin başına döndüler yine ABD ve Rusya.

İnsanları, kurumları, devletleri birbirlerine düşürüp kırdırırlar ama ABD-Rusya Çatışması’na hiç girmezler. Mış gibi yapıp dururlar.

***

Bunlara süper devlet diyorlar ama süperlikleri sadece sana bana karşı işliyor. Birbirlerine süperlik tasladıklarını hiç görmedik.

Bildiğiniz bir yerde var mı

Amerikan-Rus çatışması?

Hep derim ya:

- Başkanlığa ister aday ol, ister olma... İster çatı ol, ister kapı-pencere.

Ne halin varsa gör ama beni kandırma. Aday olmayacağın halde mış gibi yapma. Gücüme gidiyor.

- Çünkü ben aptal değilim.

***

Bunu belki de yüzbinlerce insan adına söylüyorum.

Tekrarlayayım:

- Aptal değilim.

Değilim.

Bay Mario ne demiş?

T.C. Cumhurbaşkanı için:

- Diktatör demiş.

Adama niye kızayım?

Dönüp bana dese ki:

- Sizin muhalefet lideriniz söylüyor onun bir diktatör olduğunu... Git ona kız.

***

Haklı.

İtalyan Başbakanı’nı sorgulayacak halimiz yok. Bilgisi, zekası, dağarcığı, kapasitesi ne kadarcıksa o işte...

Şimdiden hesap etmişler. Bayramda İstanbul’dan 6 milyon kişi otoyollara dökülecekmiş.

Nasıl hesap ettiler bilmem ama isterse 20 milyon kişi dökülsün yollara...

İsterse şehir boşalsın.

Bu şehirde bizim derdimiz kalabalıklar değil.

Kuralsızlıklar.

*

Bize hayatı zindan eden odur.

- Disiplinsiz şehir.

Nüfusu 20 milyon da olsa, 10 milyona da düşse fark etmez. Biz, birbirimizin hakkına, hukukuna saygı göstermeyi,

Ters köşe, boş kale, rakipsiz aday, dikensiz gül bahçesi...

Siyasetin her türlüsüne eyvallah...

Ama yalan söylemeyin. Yalvarırım.

*

Bir bildiri üzerinde bu kadar çeşitli felsefe yapılır mı?

- İnce siyaset...

“Seçimi kazanacağına inansaydı, darbeye niye kalkışsın?”

Kimden bahsediyor bu arkadaş? Hiç belli değil. Ama güzel konuşuyor, sesinin tonu da iyi. Epey dinleyeni var.

- Yahu bırak, yalancının biri.

Adına bildiri mi diyorlar, muhtıra mı, her ne ise, fakat farkında mısınız, o metni yazanlardan daha çok taraftar yani yandaş buldular...

Hem de daha heyecanlısını.

Buradan anlaşılıyor ki,

imza bir şey ifade etmiyor.

Yol açıkken

Bugün, hemen bugün...

Parlamenter Sistem’e dönsek.

Ve pazar günü de hemen seçim yapsak, hemen.

Ne olur? Hiç.

Haklarında yasal işlem yapılacağını bile bile, 104 kişi aynı kağıda imza atar mı? Mesleğinde yükselmiş, tecrübe sahibi insanlar, bunu bilmez mi? Öyleyse nedir bu cesaret ve cüret?

Bunu bir türlü aklım almıyor.

***

Aklımın almadığı başka

şeyler de var:

- Montrö ile Kanal İstanbul arasında bağlantı kurmak,

Gezi Parkı’ndaki Topçu Kışlası’yla 3’üncü köprüyü birleştirmeye benzer.

***

Niye gece yarısı?