Neden ’Papatya Meydanı’ değil?

Üç isim gelmiş Tarkan’ın aklına...

Özgürlük, Cumhuriyet, Barış.

Seyircinin beğenisine sunulmuş isimler, en çok alkış alan Barış’ta karar kılınmış.

Hayal kırıklığına uğramadım desem yalan olur. Tarkan’dan daha yaratıcı olmasını beklerdim.

Fakat neden şaşırıyorum... O da nihayet bu toplumun içinden çıkmış biri. Bugüne kadar "meydan" denince kimin aklına başka türlüsü gelmiş ki?

Sırf meydan değil... Park, cadde, anıt... Hepsinde aynı şey. Özgürlük, Cumhuriyet, Atatürk, Ulus, Barış, Demokrasi...

Gerçi bugünlerde "Demokrasi" biraz netameli. AKP’yle özdeşleşti bir nevi. "Demokrasi" dediniz mi "AKP’li misin?" diye soruyorlar.

* * *

Peki neden bu isimlere takılıp kaldık acaba?

Bakalım...

Özlem duygusu olabilir mi mesela?

Süklüm püklüm bir babanın yeni doğan oğluna Yiğit adını vermesi gibi?

Yahut "ağır" görünme telaşımız var...

"Papatya Meydanı olsun" deseydi mesela Tarkan... Belki de yuhalanırdı.

Dansöz elbisesi giyip çıkabilir sahneye, "yeni imajı" deyip alkışlarlar fakat işte "meydana isim" denince, "Papatya Meydanı" olmaz! Alaşağı ederler vallahi adamı. Tarkan’cık da bunu bildiğinden, "Özgürlük, Cumhuriyet, Barış" demiş.

"Kim memleketini daha çok seviyor" yarışı var tabii bir de.

Birbirimizle bu sebeple dövüşmediğimiz günlerde hiç olmazsa meydanlara isim takıyoruz.

"Benden Ulus!"

"Ben Cumhuriyet diyorum!"

"Atatürk!"

Açık artırma gibi bir şey.

* * *

Sebebi neyse ne...

Neticede bütün meydanları, bütün caddeleri, parkları şahsiyetsizleştiriyoruz.

Yozgat, Aydın, İstanbul, Antalya, Edirne, Malatya, Trabzon, Kütahya... Yüzlerce meydanın toplam üç tane ismi var.

"Taşdelen Meydanı"nın suyu mu çıkmıştı Sayın Başkan?

Tarkan’cım sen de repertuvarına iki marş ekle oldu olacak!