Kavuşmalar...

Bu mevsim ayrılık mevsimi hakikaten. Ama ağaç yaprağa, güneş toprağa, çiçek arıya, gül dalına kavuşacak yeniden.

Yaz aşkları bittiyse kış aşkları var.

Güneş şemsiyeleri depolara kalktıysa dolaplardan çıkan yağmur şemsiyeleri var.

Kumrular yine döner gelir. Şunun şurasında kaç ay kaldı bahara.

Ama bu mevsimin kavuşmasız ayrılıkları var bir de. Ben bütün sevdiklerimi bu mevsimde kaybettim. Bunun farkında olduğumu ilk defa itiraf ediyorum. Aklıma gelmesine izin vermedim bugüne kadar. Kondurmak istemedim sonbahara. Tesadüf dedim.

Alıkoymak istedim kendimi sonbaharı sevmemekten. Endişeyle beklemekten.

Ama o her seferinde yaptı yapacağını.

***

Hálá sevmek istiyorum sonbaharı. Direniyorum. Bir çıkış yolu arıyorum. Bu mevsimin kavuşmalarını bulur çıkarırsam iyi gelir belki diyorum. Hepimize.

Issız okul bahçeleri çocuklara kavuşur mu mesela bu mevsimde...

Bütün yaz perdeleri örtülü duran sessiz kışlık evler sahiplerine...

Dalından ayrılan yapraklar toprağa...

Kar da bekliyor mudur yukarılarda bir yerde toprağa kavuşmak için...

Sobalar oduna, kömüre...

Kazaklar bedenlere...

Tatile gidenlerin komşuya bıraktığı çiçekler evlerine...

Yaz boyu, üst üste konmuş sandalyeleriyle karanlığa terk edilmiş eğlence yerleri coşkulu kalabalıklara...

Doğumlar da oluyordur değil mi, hatta ölümlerden fazla...

Araya yazın girdiği aşklar da vardır belki, sonbaharı bekleyen...

Kendimizi kandırmaksa kandırmak... Hayatın kendisi nedir ki zaten.

MIŞ-MUŞ

Türkiye’nin AB üyeliği konusunda Almanlar ikiye bölünmüş.

Başbakanımızın üslubuyla ifade etmek gerekirse, ‘Koskoca milletleri böleriz icabında!’

*

Gülben Ergen, ‘Assolist olma gibi bir derdim yok’ demiş.

Assolistlik müessesesinin ise hiç ama hiç yoktur herhalde.

*

Yılbaşı için 10 milyon dolarlık bir adet sutyen tasarlanmış.

Alıcısı, ‘Yeter ki çıkarma karıcığım’ diyen, 30 yıllık evli bir adam olacaktır büyük ihtimalle.