Suç doktorda mı

“Açlıktan bahsediyorsun;

Demek ki sen komünistsin.

Demek bütün binaları yakan sensin.

İstanbul’dakileri sen,

Ankara’dakileri sen?

Sen ne domuzsun, sen!

BAŞINIZA CHP KADAR TAŞ DÜŞSÜN

Fasafiso Araştırma Şirketi’nin yöneticisine açılım politikasından hangi partinin kârlı, hangi partinin zararlı çıkacağı soruluyor. Yönetici, “CHP’nin inandırma sıkıntısı var” diyor. Aynı gün bir başka gazetede Şerbet Araştırma Merkezi’nin CEO’suna göre CHP’nin gerçekçi bir politikası yok.

Siyasal parti kârhane, ticarethane değildir, kâr ve zarar hesabı yapamaz. Yapmamalı!

Ben geri kafalıyım: Saygın bir parti gerçeklerin, doğruların peşinde koşar, tazı gibi oy peşinde seğirtmez. Bu dediklerimi siyaset bilimcileri, siyaset filozofları bir kenara yazsın. CHP çok tipik bir örnek değil; bir zamanlar Türkiye İşçi Partisi (TİP) çok iyi bir örnek idi, şimdi de Türkiye Komünist Partisi (TKP) çok iyi bir örnek.

TİP 1960’larda milliyetçi muhafazakâr kesimden, İslamcı kesimden, şoven-ırkçı-milliyetçi kesimden tek bir oy alamadı. Bu kesimler, Adalet Partisi’nin önderliğinde TİP toplantılarını bastılar, TİP’lilere meydan dayağı attılar. Ulusal artık sistemiyle TBMM’ye giren TİP milletvekilleri orada gelmiş geçmiş en görkemli muhalefet örneğini verirken, iktidar partisi sıra kapaklarını vurarak “Moskova’ya! Moskova’ya!” diye bağırdı ve Çetin Altan’ı linç etmekten beter etti.

HALK KURTARILMAZ KENDİNİ KURTARIR

Ama TİP, 1960’larda, henüz tamamen İslamcılaşmadıkları, etnik kökenlerini henüz siyasal rehber haline getirmedikleri için Kürt kökenli seçmenlerin de oylarını aldı. Günümüzün TKP’si seçim beyannamesine “Benim iktidarımda herkes emeğinin karşılığını alacak” diye yazsa ve bu şiarı seçim meydanlarında haykırsa oy alabilir mi? Alamaz!

Doğu ve güneydoğunun feodal düzenini, aşiret yapısını eleştiren CHP de oralardan oy alamıyor. Bu elbette CHP’nin yetersiz programından, sevimsiz (!) Deniz Baykal’ın yeteneksizliğinden kaynaklanmıyor. “Kaynaklanıyor!” diyenin alnını karışlarım!

Seçmenin CHP’ye, TKP’ye, ÖDP’ye oy vermesi için onlara gereksinim duyması gerek. İçinde yaşadığı toplumsal yapının, ekonomik yapının zincirlerinden kurtulmak gerektiğine inanması gerek. Gerçek seçmen ancak bu gereklilikten sonra kendi partisini bulur! Halk doktor yerine, hastalığına karşı muska yazdırmak için üfürükçülere, hocalara gidiyorsa, suç doktorda mı? Doğu ve güneydoğunun seçmeni AKP ve DTP’nin hava-cıvasına oy verip, kendisini feodal düzene, şeyh ve ağa zulmüne karşı savunan partilere oy vermiyorsa, oy alamayan partiler gerekirse yıllarca bekleyecekler. Utanılacak, gücenilecek, küsülecek, suçlanacak bir şey yok! CHP’nin “Açılım” politikası doğrudur. Halk kurtarılamaz! O kendi kendini kurtarır ya da kurtar(a)maz!