Şiire kantar dayanmaz

Saat 11.00: Basın Toplantısı (Tarık Zafer Tunaya Kültür Merkezi-Tünel/Beyoğlu)

Saat 15.00: Panel "Şiir Eleştirisi"

Katılımcılar: Doğan Hızlan, Talat Sait Halman, Güven Turan

Yöneten: Tuğrul Tanyol

Saat 20.30: Açılış Kokteyli. "Beyoğlu Belediye Başkanı’nın Konuşması" (Tophane-i Amire-Tophane) ve ödül töreni.

Açılış Kokteyli’ne kimler davetli? Bilemem. Ben programı yazıyorum.

Festivale Türkiye’den kimler katılıyor?

Dördünün adını "Panel" dolayısıyla okudunuz. Öteki katılımcılar şunlar: İlhan Berk, Hilmi Yavuz, Cevat Çapan, Ataol Behramoğlu, Ahmet Telli, Şükrü Erbaş, Enis Batur, Atalay Öktem, Metin Üstündağ, Metin Celal, Birhan Keskin, Didem Madak, Gökçenur Ç., İbrahim Tenekeci, İrfan Yıldız, Ömer Erdem, Salih Polat ve Adnan Özer.

NOBEL ’VERİLİR’

Yurtdışında 35 yıldır o kadar çok toplantı, form ve festivale katıldım ki kimler katılıyor, kimler katılmıyor muhasebesini kesinlikle yapmam. Kimse bu muhasebeyi yapmasın ve festivalin ikinci ve daha fazla edisyonlarının yapılabilmesi için elinden gelen katkıyı esirgemesin.

Yirmi yıl önce, Helsinki radyoevinin damında konuştuğum bir yazar (daha sonra Nobel aldı), "Türkiye Nobel Ödülü almak istiyorsa, büyük edebiyat forumları düzenlemeli, uluslararası ağırlığı olan bir edebiyat ödülü vermeli" demişti.

Bunlar yapılsa da Nobel Ödülü garanti değil. İlkin yabancı dillere çevrilmek gerek. Nobel Ödülü "aport"ta beklenmez. Verilir. Verildiği zaman da yazarla birlikte herkes sevinmelidir.

Türkiye büyük bir ülke. Öyle diyorlar. Uluslararası büyüklük öyle ağırlığı, çapı, hacmi olan bir şey değil. Birkaç yıl daha yaşasaydı Nobel’i alacağına kesin gözüyle bakılan Gennadi Aygi Rusça yazıyordu ama arkasındaki Çuvaş halkının nüfusu 1 milyon kadardı.

Türkiye nasıl uluslararası futbol, voleybol, basketbol şampiyonaları düzenliyorsa, nasıl sanayi ve tarım fuarları düzenliyorsa, nasıl müzik, sinema ve tiyatro festivalleri yapıyorsa, uluslararası şiir ve edebiyat festival, forum ve kongreleri düzenlemek zorundadır.

Zorunda değil mi? Olabilir!

KALPTEN TEŞEKKÜR

Deneyimlerime dayanarak söylüyorum. Gerçek şairlerin, gerçek şiirlerin kimseye ihtiyacı yoktur. Onlar birbirlerini tanırlar, bulurlar, buluşurlar ve bilişirler.

1. Uluslararası Beyoğlu Şiir Festivali sayesinde, devletin, belediyelerin, üniversitelerin, holdinglerin, odaların, sivil toplum örgütlerinin, gazetelerin, radyoların, televizyonların eline bir fırsat geçti. Bundan yararlansınlar ve yararlı olsunlar.

Önce festivalin birincisini düzenleyenlere ve katkıda bulunanlara (Beyoğlu Belediyesi, Tarih ve Toplum Bilimleri Enstitüsü Derneği, Dedeman Otelleri, Şölen Çikolata) bütün kalbimizle teşekkür edelim, sonra ikinci edisyona nasıl katkıda bulunabiliriz onu düşünelim.