Hürriyet Gazetesi’ne para verdiğim ilk gün

Yüksek sesle heceleye heceleye, başını gözünü yararak okumaya başladım. Karikatürlerin altını okuyup bitirince "Ver bir bakayım!" derdi.

Karagöz Gazetesi’nden aklımda "Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az!" özdeyişi kalmış. Bir süre sonra, Dudu Halam’ın oğlu Maliyeci Muammer’in aldığı Yeni Sabah ve Vatan gazetelerini okumaya başladım, üç-dört yıl.

TİTREYEREK BEKLERDİM

1948 Londra Olimpiyatları’nın başlamasıyla birlikte kendime bir gazete satın almam zorunluluk haline geldi. 1948 yılında Mersin’de pek az evde radyo vardı. Gazeteler iki gün gecikmeyle trenle gelirdi. Dağıtım bayii Tekgüç Ailesi idi. Gazeteler akşama doğru gelirdi, tren tehirli değilse. Sıcakta terleyerek, ayazda titreyerek beklerdim.

Hürriyet Gazetesi’ni ilk kez Londra Olimpiyatları ile birlikte satın almış olmalıyım, ama ben görsel olarak 7 Ağustos 1948 Cumartesi gününün Hürriyet’ini anımsıyorum. (1948 Ağustos sayılarını benim için bulan Hürriyet Gazetesi Arşiv Müdürlüğü’ne teşekkür ederim.)

YA MARKOS KAZANSAYDI!

Elimde 7 Ağustos sayısı olduğuna göre günlerden 10 Ağustos olmalı. Yedi sütuna manşet: Grekoromende Olimpiyat İkincisi olduk." Aşağıda iki güreşçinin rötuşlu ve kırmızı, beyaz ve siyah renkli fotoğrafları: "Mehmet Oktav ve Mersinli Ahmet birincilik aldılar. Kenan Olcay ve Muhlis Tayfur ikinci, Halil Kaya üçüncü oldu." Biraz sağda, ortaya doğru bir futbol fotoğrafı: Milli takımın GS’li sağbeki Sarı Naci bir Yugoslavya muhacimi (forveti) ile mücadele ediyor.

Birinci, ikinci ve üçüncü sütunlarda: "Markos ordusu son günlerini yaşıyor! Yunan milli ordusu asi cephesini çökertti. Her tarafla muvasalası kesilen Markos sınırı geçip Arnavut arazisine sığındı. Harp sona erince Yunanistan’da seçim yapılacak."

Bir de fotoğraf: Yaralı bir askeri omuzlarında hastaneye taşıyan Makedonyalı kadınlar.

Demek ki 1948 yılının ağustos ayında Yunanistan’da iç savaş devam etmekte imiş. Savaşı Markos kazansaydı Avrupa tarihi değişirdi.

BİR SAATLİK ÜCRETİM

Tarihin hemen yanında, gazete adresinin altında şöyle yazıyor: "Fiyatı her yerde 10 kuruştur." O yaz, saati 12.5 kuruştan günde 12 saat Çukurova Sanayi İşletmeleri iplik fabrikasında masuracı olarak çalışıyorum. Demek ki bir saatlik ücretimi Hürriyet Gazetesi’ne veriyorum. O gün gene 10 kuruşu bastırıp gazeteyi almışım. Gazeteyi okuya okuya tozlu hastane caddesinde yalınayak yürüyorum. Birden bir ses: "Nereye lan, beri gel hele!" Bizim hısımlardan Sadi Yürekli, Büyük Çıkmaz Sokak’ın başında sandalyeye oturmuş. Gazeteyi elimden aldı, okumaya başladı. Geri vermez! Sinirlendim, gazeteyi kaptığım gibi ağlayarak yırtmaya başladım. Uray Caddesi’ne doğru koştum. Yeni bir gazete alıp bu kez Zeytinlibahçe Caddesi’nden gazete okuya okuya eve doğru yürüdüm.

* * *

Yarın, 1 Mayıs 2008 günü Hürriyet Gazetesi 60 yaşına giriyor. Şimdi ben 72 yaşımda Hürriyet Gazetesi yazarıyım. Bana yazma özgürlüğü yaşattığı için gazeteme şükran duyuyorum!