Gerçek mi iftira mı?

HER ÇOCUĞA HARÇLIK!
“Merhaba, buraya ilk gelince insan önce bir şeyler başarmak istiyor ve bütün olanaklarını zorluyor.
Ancak bir süre sonra bütün isteğini kaybedip ‘Ben burada ne arıyorum?’ diye sorgulamaya başlıyor.
Malzeme temini yerel firmaların kontrolünde (ki hepsi siyasilerin).
Hastane yönetimlerine baskı had safhada.
Siyasiler hastane üzerinden resmen devleti soyuyorlar. Bire mal olanı dörde satıyorlar.
İnsanlar doktorlara karşı büyük bir öfkeye sahip. Geldiğimden beri darp edilmeyen arkadaşım kalmadı.
Burada halk aşırı şımartılmış. İnsanların işini halletmeyince, ya kaymakama gidiyorlar, ya da ‘Ben PKK’lıyım, seni vururum diye tehdit ediliyoruz.
Can ve mal güvenliğimiz sıfır.
Kimse vergi vermiyor, elektrik-su vb., faturalar ödenmiyor.
Herkese ayda 150 TL çocuk parası (ki çocuk başına), çocuk ultrasonda görüldüğü andan itibaren de mama ve bez parası ödeniyor.
Okula giden her çocuğa devlet harçlık veriyor, harçlık gecikince anneler okulu basıp çocukları okuldan almakla tehdit ediyor.
O çocuklar ne yapıyor peki? Üzerlerinde üniformaları, ellerinde PKK bayrakları ile DTP mitingine gidiyor.
Herkese, eksin ya da ekmesin,
toprak yardımı yapılıyor (ki zaten kimse ekmiyor ya).
Bu yardımda sadece beyana bakılıyor. Adam 5’i 50 yazdırabiliyor. Van’da dağıtılan paraya bakınca, göl bile tarım arazisi sayılsa az gelir.
Her cuma kaymakamlık elden para dağıtıyor.
Burada tek vergi verenler devlet memurları.
Bu yazıyı okuduktan sonra herkese dağıtın, bilsin cümle âlem, bilsin tüm dünya.
Neden terör de bitmiyor daha iyi anlaşılır sanırım.
Terör biterse bu insanlar çalışmak zorunda kalabilir. İsterler mi bu rantın bitmesini?”
TARIMI ÖLDÜREN KREDİ
Çocuk parasına, devletin her çocuğa harçlık vermesine pek inanasım gelmiyor. Gösterilen toprak oranında çiftçilere tarım kredisi verildiğini ama kimsenin toprağı ekmediğini Uşak’ta da duymuştum. Bu türden kredilerin tarımı öldürdüğü ve kredi alanların çiftçilikle ilişkileri olmadığı söyleniyordu.
“Meçhul” doktorun mesajını her şeye
karşın yayınladım. Belki bir başka dünyanın oluşmasına küçük bir katkısı olur diye.
(Yarın aynı konuya devam.)