Çok pardon ama!

Fakat bazı noktalarda “Ne oluyor kardeşim” dememiz lazım.
Ben çok kez Metin Akpınar’ı eleştiren ve Duygu Nebioğlu’nun yanında olan yazılar yazdım.
Günler geçtikçe iş öyle bir noktaya geldi ki... İşte burada ‘dur’ demek lazım.
Metin Akpınar ile girdiğin ‘hak’ mücadelesinde yanında olmakla beraber diğer her şeyde karşındayım Duygu!
Kendini bir medya oyuncağı haline getirmeyi başardın.
Annenin yaptıklarına “hata” deyip geçemezsin, çünkü birçok ünlü isimle defalarca tekrarlanmış benzer olaylar.
Erkekler de suistimal edilir, işte tam da annenin yaptığı gibi...
Sen bunu maalesef ya göremiyorsun ya da görmek istemiyorsun Duygu!

Festivalin starları

Geride bıraktığımız Adana Portakal Çiçeği Karnavalı’ndaki yıldızlardan da bahsetmek lazım.
Kültür ve Turizm Bakanlığı bir tarafta, Toyota ve Lexus bir tarafta olunca yıldız yağdı Adana’ya.
Festivalde sahneye çıkan isimlerin yanında Toyota ve Lexus’un iş birliği yaptığı oyuncular da korteje katıldı.
Hemen arkamdaki otobüste Caner Cindoruk vardı. Adanalı olan oyuncu hemşerileriyle kortej boyunca kucaklaştı.
Melis Sezen’e de büyük bir ilgi vardı. Hayranları nefes aldırmadan fotoğraf çektirmek istedi. O da kırmadı, bıkmadan usanmadan onların isteklerini gerçekleştirdi.
Hazal Filiz Küçükköse de Portakal Çiçeği’nin yıldızlarındandı.
Kortejin bir ucundan diğer ucuna kadar Adanalıların büyük ilgisiyle karşılaştı.
Konuştuk, aslında Mersinli olan Hazal ilk kez Adana’yı böylesine doya doya yaşadığını söyledi. Gördüğü ilgiyi hak eden biri o.
Adanalılar samimiyeti hemen anlıyor, onunkini de anladılar ki böylesine coşkuyla karşıladılar Hazal’ı. Gökçe Bahadır ve eşi Emir Ersoy karnavalın eğlencesine eğlence kattılar. Lexus’un hazırladığı hoş geldiniz partisinde Emir Ersoy orkestrasıyla sahnedeydi.
Hatta Gökçe Bahadır da ona şarkılarıyla eşlik etti.
Oyuncu Alara Bozbey de karnavalın ilgi gören isimlerinden oldu. O da büyük coşkuya tanık olup şaşkınlığını gizleyemeyenler arasındaydı.
E tabii yıllardır Portakal Çiçeği Karnavalı’na destek veren Adanalı oyuncular da oradaydı. Menderes Samancılar, Levent Özdilek ve Yüksel Arıcı bulundukları her ortama renk kattılar. Bir Portakal Çiçeği daha böylece son bulmuş oldu. Şimdi herkes önümüzdeki seneyi iple çekiyor.

Bayılıyorum size

Instagram hikâyelerinde sık sık görüyorum.
Yazmışlar...
◊ Güne dört toplantı, iki çekim sığdırdım.
◊ Bugün iki çok önemli toplantım, bir de imza atmam gereken iş var.
Ama aradan günler, haftalar, hatta aylar geçiyor, ortada ne iş var ne bir imza. Zaten o attıkları story’lerde yazan işleri olsa, Türkiye’nin en çok iş yapan isimleri arasına girerler.
Yalan söylemeyin.
Yalanla gelmez iş, işle gelir.
Böyle yapınca dalga konusu oluyorsunuz işte...

‘Döner’e dikkat

Her şeyin lobisini duydum da ‘döner lobisi’ni hiç duymamıştım.
Kuzguncuk’ta fahiş fiyata satılan kurabiye haberinden sonra birkaç dönerci arkadaşım yazdı. “Büyük tehlike kapıda” diyorlar, ki bunu ben de görebiliyorum.
Bilmiyorum haberiniz var mı ama bir ayda kaşla göz arasında 100 liraya yakın zam geldi ete.
Nedeni ne biliyor musunuz, et baronları...
Üç-beş çakal öyle oyunlar çeviriyor ki, sonuçlarını zamanla hepimiz görmeye başlayacağız.
Bana yazan, beni arayan dönerci arkadaşlarım yakında dönerin porsiyonunun 450-500 lira seviyesine geleceğini söyledi.
E zaten şimdi de o fiyatlara çok yakın.
Bir dürüm, bir yarım ekmek 300 lira neredeyse.
Porsiyona hiç girmiyorum. Biz lahmacunu, kurabiyeyi falan konuşacağımıza döneri konuşalım bence.

Güney’in son karesi ve Steve Jobs

Dökülmüş beyaz saçlar, solgun yüz ve geçmişi, yaşananları aralıksız düşünen gözler...

Yılmaz Güney’in son fotoğrafını görünce aklıma Steve Jobs’ın son kareleri geldi.
Ama yalan yok, Güney o son fotoğrafında bile ‘çirkin kral’.
Pozu verdikten sonraki halini bilemem ama “Beni hatırlayacaklarsa böyle hatırlasınlar” gibi bir bakışı var.
Jobs pankreas kanserinden, Güney ise mide kanserinden hayatını kaybetti.
Ama diyorum ya nedendir bilmem, onun fotoğrafını görünce bu iki ismin son kareleri geldi aklıma...