Taksiciler kadar anlamadığım iki şey

Kimi taksici sadece yabancı yolcu almak istemiş.
Kimisi de çok yüksek fiyatlar çekmiş.
Bildiğin kriz anından faydalanmak istemişler.
Şaşırdık mı? Hayır!
Ama yine de kızdık, bu kadar da olmaz diyerek...
Patlamanın olduğu gece taksiciler kadar haberi alır almaz şöyle diyeni de pek anlayamadım:
“Eyvah, artık turistler tamamen gelmekten vazgeçer.”
“Tamam, bu son olay gösterdi ki artık yurtdışına yerleşmem lazım.”
Bombalara uzun süredir alıştığımızdan olsa gerek, herkes topluca empati yeteneğini kaybetti.
Belki de bu yüzden bombaların etkisi üç gün sonra geçiyor, en fazla muhabbet esnasında “Bir sonraki nerede olur” diye komplo teorileri yapılıyor!
Sonra bitti, gitti...

KAPALIYIZ, EVDE YOKUZ 

Bombanın ertesi günü BTK erişimi engellediği için Twitter, Facebook ve YouTube’a ulaşamadık.
Instagram zararsız bulundu herhalde, o çalışıyordu.
Bir arkadaşımın şu söylenmesi pek yerindeydi: “Sanki teröristten değil sosyal medyayı kullanandan daha çok korkuluyor, ne garip?”

BODRUM VE ÇEŞME NE OLUR 

Bodrum ve Çeşme bayram tatilini bekliyordu.
Özellikle de Bodrum.
Çeşme hafta sonları da olsa yine doluyordu çünkü.
Ama Bodrum’dakiler umudunu bayrama saklamıştı.
Bombalama olayı elbette moralleri sıfırladı.
Oralara tatile gidecek olanlar elbette planlarını iptal etmeyecektir, ama bu kez de “Dışarıda fazla görünmesem mi?” diye düşünmeye başlayacaktır.
Kısacası Bodrum ve Çeşme’yi zor bir bayram tatili bekliyor gibi.

BRÜKSEL 12 GÜN SONRA, BİZDE 5 SAAT!

Ucuyoruzz.com adlı sitede yazan eski THY çalışanı Ali Genç ilginç bir noktaya değinmiş.
22 Mart’ta benzer bir saldırıya maruz kalan Brüksel Zaventem Havalimanı’nın olaydan ancak 12 gün sonra, Atatürk Havalimanı’nın ise beş saat sonra hizmete tekrar açıldığını belirtmiş.
Yazısında, “Brüksel Zaventem Havalimanı 12 gün kapalı kalmıştı. Hasar gören yerlerin onarımı yapılırken, olaydan etkilenen çalışanların, olayın şokunu atlatması için gerekli zaman kazanılmıştı” diyor Ali Genç.
Tamam, Atatürk Havalimanı önemli bir aktarma merkezi aynı zamanda.
İşin ticari boyutu da var.
Ama orada çalışanların ruh halini düşünen var mı acaba?
Düşünün, ofisinizde bomba patlıyor ve diyorlar ki, “Arkadaş, yarın mesaiye devam ediyoruz!”
Nasıl çalışabilirsiniz ki ertesi gün?
Şoku atlatmak için belli bir süre gerekmez mi?
Bizde bu detayları düşünen yok maalesef.
Çünkü önemsiz bulunuyor, umursanmıyor.