Sosyalist, lüks, motosikletli ve gizemli

◊ MÜMKÜNSE ÜÇ ŞEHİR

Vietnam’ın sadece tek bir şehrine gidip dönmek olmaz.

Mümkünse şu üç şehrine gitmeli:

Ho Chi Minh (Saigon), Da Nang ve Hanoi.

◊ DÖRT SAATLİK MOTOSİKLET TURU

Ho Chi Minh’de bir gece mutlaka motosiklet turu almalı. Zaten şehir bir motosiklet cenneti. Her yerden motosikletli fışkırıyor.

Tur da şöyle bir şey: Biniyorsun motosikletin arkasına. Seni en geniş ve şık bulvardan en dar ve bakımsız sokaklara kadar dört saat boyunca gezdiriyorlar.

Tur boyunca sık sık mola verip yemek yiyorsun tabii.

Esas mevzu biraz da bu: Normalde kendi başına keşfetmenin zor olduğu sokak arası lezzetlerinden tadıp mideyi bayram ettirmen.

Eğer Vietnam mutfağına ilgi duyuyorsan tabii.

◊ BULMASI EN ZOR GİZLİ BAR

Ho Chi Minh’de bir gizli bar var, adı Snuffbox. Ama gerçekten çok gizli!

Salaş bir binanın içinden çıkıyorsun.

Bulana kadar da ortamın loş ve ıssız halinden dolayı hayli tırsıyorsun, “Nereye geldim ben?” diye.

Barın kapısını bulup da içine girdiğin anda ise başka bir dünyadasın! Snuffbox gördüğüm en orijinal gizli barlardan biriydi.

◊ ÇOK TATLISIN HOİ AN!

Da Nang’ın şehir merkezinde bir şey yok. Buranın şahane yanı Da Nang’a yakın plajlar, My Son adlı tarihi bölge ve tabii aşırı tatlı Hoi An kasabası.

Hoi An’da yemek yiyip bir kahve içmek kadar keyifli şey yok.

◊ HALONG’DA KALMASAN DA OLUR

Ve başkent Hanoi... Buranın alametifarikası şehre üç buçuk saat uzaklıktaki Halong Bay. Instagram sayesinde daha da meşhur olan Halong’u elbette gidip görmeli.

Ama Halong’daki teknelerde illa konaklamak gerekmiyor. Sabah erken kalk, üç buçuk saatlik yoldan sonra 3 bin civarı irili ufaklı adanın serpildiği gizemli Halong’dasın.

Hızlı bir tur alıp gece tekrar geri dönebilirsin.

◊ NİNH BİNH KAÇMAZ!

Halong’dan daha çok etkilendiğim bir yer daha var:

Hanoi’ye iki saat mesafedeki Ninh Binh.

Her seyahat öncesi bilgisine danıştığım seyyah dostum Ayşe Yağcı Büyükpınar ve şirketi Jules Verne’deki ekibin “Mutlaka ama mutlaka” demesiyle uzun uzun yollar teptiğim Ninh Binh’de hem Van Long hem de Trang An nehir turu yapmalı.

O nehir turları nasıl mı? O da bir sonraki yazıda...

Sosyalist lüks

Vietnam’ın yönetim şekli sosyalist cumhuriyet.
Tek partiyle idare ediliyor, o da komünist parti tabii.
Ama onun dışında günlük hayat hiç de sosyalist değil, gayet kapitalist.
Sanki kağıt üzerinde bir sosyalist sistem var gibi.
En göze çarpan lüks örnek: Vietnam’ın iki büyük şehrinde birden (Ho Chi Minh ve Hanoi) Hermes mağazası var.
Sadece o değil, diğer tüm lüks markalar da mevcut. Prada’sı, Dior’u...
Lüks tüketime bir düşkünlük olduğu aşikâr.
Dahası, Vietnamlı bir gence sordum, “Bari sağlık ve eğitim ücretsiz mi?” diye.
Hayır, onlar da ücretsiz değilmiş.
Zaten 1986’dan sonra başlamış ülkedeki değişim.
Yabancı girişimcilere, markalara kapılar açılmış.
Şimdilerde ise hızla yükselen rezidanslarıyla filan bambaşka bir yöne doğru gidiyor Vietnam.

İki saat boyunca o bambu teknenin üzerinde

Van Long nehir turu için küçücük, bambudan yapılma bir tekneye biniyorsun.
Tekneleri genelde köylü kadınlar kullanıyor.
Benim bindiğim tekneyi de en az 80 yaşında olduğunu tahmin ettiğim bir tatlı nine kullandı. İki saate yakın kürek salladı, bana mısın demedi canım Vietnamlı ninem.
Öyle ki, bambu tekneye beraber bindiğim arkadaşımla şu muhabbeti yaptık:
“Ya nineye bir şey olursa ve nehrin üzerinde kalakalırsak?”
Şu detayı da atlamayayım: Nehir boyunca ilerlerken mağaraların içine giriyorsun.
Kiminin çıkış yolu var kiminin yok.
Turun şahaneliği şu: Sessizlik, sessizlik, sessizlik.
Sadece tuhaf bir melodiyle öten kuşların sesi var etrafta.

Unutmadan...

◊ HANGİ RESTORANLARA GİTMELİ
Ho Chi Minh bu konuda daha çeşitli.
Temple Club, Vietnam House, Refinery, Ly Club ve Tram’s Cookery yeme-içme listesine mutlaka dahil olmalı.

◊ HANGİ OTELLER GÖRMELİK / KALMALIK
Ho Chi Minh’de Park Hyatt Oteli konumu açısından en iyilerden biri. Ayrıca dış tasarımıyla dikkat çeken The Myst Dong Khoi Oteli de nefis.
Hanoi’de ise Sofitel Legend Metropole’ün ön kısmı tam bir şeyler içip atıştırmalık...

Bazı küçük notlar

◊ Vietnam vize istiyor. Sadece bizden değil, herkesten.
Vizeyi girişte alıyorsun ama gitmeden önce yerel bir acenteleri aracılığıyla vize başvurusunun yapılmış olması gerekiyor.
◊ Yeme içme ucuz.
◊ Ho Chi Minh trafiğinde neredeyse hiç araba yok.
Yer gök motosiklet.
Ülke çapında 30 milyon motosiklet kullanıcısı varmış.
◊ Amerikalılar sayesinde hepimizin Vietnam Savaşı diye bildiği o savaşa onlar Amerikan Savaşı diyor.
◊ Eski Saigon’a adı verilen Ho Chi Minh onların kurtarıcısı.
Kuzeyle güneyin birleştiricisi.
Yani bir bakıma onların Atatürk’ü.
◊ Vietnam’da Tayland gibi adım başı tapınağa rastlamıyorsun.
Tam aksine kilise görüyorsun.
Çünkü Budist kadar Hıristiyan sayısı da hayli çokmuş ülkede.