Şampanyalı Lucca’dan nargileli Huqqa’ya

Akşamüstü Lucca’da buluştuğum arkadaşıma dedim ki, “Hadi Huqqa’ya da uğrayalım.”
İşte izlenimler...

GECE KULÜBÜ GİRİŞİ GİBİ

* Huqqa’nın girişi, gece kulübü girişi gibi. Kasıntı güvenlik görevlisinden mekan isminin dev ve parlak bir şekilde yazılmasına kadar insanda böyle bir his uyandırıyor.

ALKOLÜ NARGİLE

* Ama mekana girince dışarıdaki imajla hayli alakasız olduğunu görüyorsunuz. İçerisi gayet aydınlık, rengarenk döşenmiş bir adet güncel kafe. The House Cafe gibi, Kitchenette filan gibi... Tek fark, burada içki satışı yok. Buranın alkolü, nargile. O yüzden mekan biraz dumanlı.

MİNİYE BAKAN OLMADI

* Yanımdaki arkadaşım mini etekli olduğundan önce biraz çekindi. Tedirgin oldu. Ama onun minisi kimsenin umrunda olmadı. Ne bir köşede nargilelerini tüttüren hepsi de ayrı renkte türban takmış spor giyimli kızların ne de hararetle tavla oynamaya dalmış erkeklerin...

TAVLA SESİ SİNİR!

* Evet, itiraf ediyorum: Tavla sesi sinir bozucu! Kendimi lüks bir kıraathanede gibi hissettim. Mekan işletmecisi Enis Ersavaştı da bana hak verdi: “Yakın zamanda tavla sadece mekanın belli bölümlerinde oynanacak”.

EBRU BEKLENİYOR!

* Huqqa iki katlı, çok büyük bir mekan. Yakında bahçesi de açılıyormuş. Bir de VIP odalar var. Sazlı sözlü eğlencelere ayrılmış.
Peki buralarda kim eğlenecek? Enis Ersavaştı, “İşadamı da gelebilir Ebru Gündeş de” diyor.
Hafta sonu mekan önüne park etmiş Ferrari’lere bakarak şöyle bir genelleme yapmak da mümkün: Muhafazakar kesimin çok kazananı ve onların oğulları-kızları...

ALKOL PRENSİP Mİ

* “Alkol olmaması prensip mi?” diye sordum Enis Bey’e. “Hayır” deyip ekliyor: “Bu arazi Denizcilik İşletmeleri’ne ait. Onlar istemiyor. Sözleşmemiz öyle.”
* Huqqa’nın mimarı sürpriz bir isim, Mahmut Anlar. Yatırımcısı ise Cihan Kamer.
* Huqqa menüsü ortaya karışık, belli bir tarz yok: Risotto’lar, nachos’lar, minestrone çorbalar, smoothie gibi içecekler, diyet ve glutensiz yemekler...
* Moskova, Dubai, Beyrut’taki benzerleri örnek alınarak yapılmış Huqqa. Bu yüzden neredeyse 24 saat açıkmış.

SONUÇ

* Denilebilir ki, bu yaz Boğaz hattında Reina ve Sortie’den sonra üçüncü ve farklı bir seçenek daha var: Lüks nargile barı Huqqa. Ama hali hazırda muhafazakar kesimin artık yemek yemeye Sortie-Reina ikilisine de gittiği düşünülürse, Huqqa’nın daha çok çalışması gerekiyor.

Şahan’ın 1 Mayıs’la olan sınavı

Biber gazı dumanı arasında geçen 1 Mayıs sırasında Şahan Gökbakar’ın Twitter hesabına yazdıkları da bir hayli tartışma konusu oldu.
Önce, “Polisle çatışanların pek işçiye, emekçiye benzeyen bir halleri yok” dedi Şahan.
Sonra da, “Bile bile lades... Bu sene Taksim yoksa yoktur. Amaç bayram kutlamaksa git uygun bir yerde kutla. Seneye yine Taksim’de kutla.”
Popüler bir ismin düşüncelerini hesapsızca sıralaması güzel.
Ama Şahan’ın şunlardan da habersiz olduğu kesin:

* Şahan’ın “emekçiye benzetemiyorum” dediği topluluk arasında yer alan iki kişi (liseli Dilan ve atanamamış öğretmen Meral) günün sonunda gaz kapsülünden komalık oldu. Durumları hala kritik.

* “Bu sene Taksim yoksa yoktur” cümlesi de şuursuzca. Taksim’in 1977’den beri bu kitleler için nasıl bir simge olduğunu sağır sultan bile biliyor.
Keza Başbakan’ın 1 Mayıs’tan hemen önce, “Bu tür yerlerde artık miting yapmayalım. İki yeni meydan hazırladık” dediğini, yani Taksim’e bundan sonra izin verilmeyeceğinin sinyalini verdiğini de...
Kısacası, ille de Taksim diye diretilmesi son derece doğal Şahan. Eleştiriyi bu bilgiler ışığında yapmak gerekiyor.
Yoksa yazdıkların biber gazı etkisi yaratıyor okuyanların üzerinde...