Longoz ormanlarında nefis bir yürüyüş

Bir yandan da yanlarında küçücük kaldığım dev ağaçlara bakmak için kafamı arada bir yukarı kaldırıyorum. Olağanüstüler!

Hemen konumumu söyleyeyim: Burası İğneada’daki Longoz Ormanları.

Dünyada sadece üç yerde bu orman tipi var: Amazon, Afrika Kongo Havzası ve İğneada.

Ne kadar şanslı bir coğrafyada olduğumuzu söylemeye gerek var mı?

Sanılanın aksine Longozlar bir ağacın adı değil, nadir rastlanan bu ekosistemin adı.

Bu ekosistemin devamlılığı için temel koşul da bol suyun devamlı var olması.

O da şöyle oluyor: Denize doğru akan derelerin getirdiği kumlar kıyıda birikerek set oluşturuyor. Dere ağzı kapanınca orman tabanını kısa süreli de olsa su basıyor.

İşte Longoz Ormanları hayatını böyle sürdürüyor.

Bu nedenle Longoz Ormanları yağmur ormanları kadar gür...

SESSİZLİĞİN SESİ

Longoz içinde yürüyüş yapmak için üç farklı rota var.

Bizim ekip kısa rotayı tercih etti.

Orman içindeki yürüyüşümüz 3.5 kilometre sürecekti ama heyhat, yolun yarısında öyle bir yağmur bastırdı ki yürüyüş giderek zorlaşmaya başladı.

Sonunda yolun yarısında geri dönme kararı verildi.

O iki saatlik yürüyüşten geriye kalanlar şunlar:

- Ormanın sessizliği nefis. Kendiliğinden susmak istiyorsun.

- Yağmura teslim olunca her şey daha kolay. Ayakkabılar sırılsıklam ve çamur içinde yürümenin de bir zevki varmış.

- Yürüyüş aynı zamanda bir doğa belgeselinin içinde olmak gibi: Gördüğümüz mantar çeşitleri ve mor böcekler hâlâ aklımda.

- Bu yürüyüşü yaparken mutlaka ağaçlara dokunun, çok iyi geliyor.

- Longoz’daki yürüyüş tam bir “orman banyosu” aynı zamanda.

Orman banyosu malum, Japonların ortaya attığı bir kavram. Orijinali ismi, Shinrin-yoku.

Ormanın, ağaçların içinde, onlarla bir olarak yürüme hali “orman banyosu”.

Ama tabii şöyle bir yürüyüşten bahsediliyor:

Yanında lak lak edeceğin bir arkadaşın olmamalı.

Çünkü o zaman konsantrasyonunu kaybediyorsun.

Ayrıca telefonunu da yanına almamalısın. Alırsan başına gelecekleri biliyorsun.

Dayanamayıp Instagram’a bir şey çekeceksin.

Biz bunların hiçbirini yapamadık tabii!

Gevezelik de yaptık. Telefonla görüntü de çektik.

Ama bir ara Gonca Vuslateri (o da yürüyüş ekibindeydi) şöyle nefis bir şey söyledi:

“Sessizliğin de bir sesi varmış”.

Bu arada Gonca’nın yürüyüşten önce sesi biraz kısıktı, yürüyüş sonrası sesi epey açılmıştı.

Glamping etkinliği

Hafta sonu sadece bu orman yürüyüşüyle geçmedi tabii.
Longoz ormanlarının dibindeki meşhur Longosphere’de iki günlük bir etkinlik vardı, “Glamping Weekend”.
Akşamları DJ’lerin geçit yaptığı etkinliğin en unutulmaz manzarası ise şuydu: Yağmur altında dans eden mutlu insanlar görmek...
Şehirden kaçınca herkes daha pozitif oluyor, orası kesin.