Cumartesi magazini

Fotoğraflar Instagram profiline son sürat geri geldi.
İlişkide olur tabii böyle vakalar, ayrılıp barışmalar. Tekrar geri dönmeler.
Ama tabii bu ilişkinin şöyle bir yanı oldu.
Pencere kenarına çıkıp mahalledeki herkesin
ilişkisini kendine göre düzenleyen meraklı
teyzeler gibi tüm sosyal
medya ahalisi Meedo’nun aslında göründüğü kadar zengin olmadığını haykırdı Şeyma kızımıza.
Ama olmadı, meraklı teyzelere kulak asmadı Şeyma. Kendi bildiği yolda ilerlemeye devam etti.
Böyle durumlarda meraklı teyzeler hep bir noktayı kaçırır. Büyük resmi göremezler.
Burada da öyle oldu bence.
O büyük resim tam nedir, ileride -canı isterse- gösterir Şeyma diye düşünüyorum.

Cumartesi Serenay’ı

Serenay Sarıkaya’ya ELLE dergisi röportajında şöyle sorulmuş:
“Arkadaşların neden senden yaşça büyük?”
Serenay’ın bu soruya yanıtı şu olmuş:
“Öğrenmeye meraklı olduğumdan. Bir de galiba yaşanmışlığı ve tecrübesi olan, karakterleri oturmuş, dolayısıyla daha temiz enerjili insanlara çekiliyorum.”
Yaşanmışlığa katılıyorum.
Tecrübeye de...
Ama karakter oturmuşluğu denen şey yaşla sınırlandırılmamalı.
Bazen bir bakıyorsunuz 25 yaşında olan 45 yaşındaki bireye göre daha karakterli.
Ne istediğini ya da en azından ne istemediğini biliyor. O yüzden Serenay rakamlara takılıp kalmamalı derim.

Cumartesi hafızası

Mimar Sinan Güzel Sanatlar’a bağlı Sinema-TV Bölümü’nde bir dönem master yapmışlığım var.
Daha doğrusu master için uğramışlığım. Çünkü tezimi hiçbir zaman bitiremedim.
Ama Metin Erksan’ın, Lütfi Ömer Akad’ın, Alev İdrisoğlu’nun derslerine hep girdim ve o nefis dersler hâlâ aklımdadır.
Kısacası Balmumcu’daki Prof. Sami Şekeroğlu Sinema TV Uygulama ve Araştırma Merkezi’nde kaliteli vakit geçirdim. Şimdi bu binayla ilgili tartışmalar var.
Depreme dayanıklı olmadığı söyleniyor.
“Türk sinemasının hafızası” olarak nitelendirilen, 100 bine yakın filmin olduğu koca arşivin taşınması gerektiği gündeme getiriliyor.
Ayrıca arşivdeki filmlerin yeterli derecede korunmadığı ve toz içinde çürüdüğü iddiası var.
Yönetimsel tartışma ve polemikleri bir kenara bırakırsak, 90’ların sonunda o binada gördüğüm üç şey şundan ibaretti:
Aşırı titizlik, müthiş bir organizasyon, inanılmaz bir disiplin.
Dolayısıyla arşivdeki filmlerin çürüdüğüne hiç inanmadım.
Emin olun sapasağlamdır.

Cumartesi eğlencesi

Best Model bizim popüler kültürün en ilginç unsurlarından biri.
İlginç, çünkü adı Best Model ama oradan çıkan herkes oyuncu oluyor.
En iyi örnekleri malum; Kenan İmirzalıoğlu ile Kıvanç Tatlıtuğ, Çağatay Ulusoy, Burak Özçivit, Tolgahan Sayışman.
Zaten başvuran gençlerin derdi de bu yarışmadan sonra bir diziye kapak atmak ya da bu işe bir yerden başlamak.
Bir yandan da kast ajansları artık öyle iyi çalışıyor ki, bu tür yarışmalara bakıp yeni yüz avına çıkmaya gerek kaldı mı, tartışılır.
Best Model’i yeniden dilimize düşüren ise tabii ki elemeler sırasında çekilen o garip fotoğraf.
Erkek adayların hepsi otelin balo salonunda diz çökmüş.
Hepsi slip mayolu.
Mutlaka görmüşsünüzdür.
Yarışma adına fena bir fotoğraftı.
Pek ‘best’ bir skandaldı.
Ama bu demode yarışmayı yeniden dolaşıma, hafızalara soktu o fotoğraf.
Orası da madalyonun slip mayolu yüzü.