Pahalı oyuncaklar pahalıya mal olmasın!

Çocuklara pahalı oyuncak almak doğru mu?

Doç. Dr. Vahdet Görmez (Psikiyatr): ‘Pahalı’ ifadesi ailenin maddi koşullarına göre değişebilen bir kavram olsa da, ailenin imkânlarını zorlayarak veya çocuğun akranlarının sahip olamayacağı pek çok oyuncak almak kesinlikle yanlış. Oyun çocuklar için bir vakit geçirme aracı değil, kendini keşfedeceği, geliştireceği; dünya ve insanlarla ilişkileriyle ilgili hipotezlerini test edecekleri, öğrendiklerini uygulamaya dönüştürecekleri bir çalışma laboratuvarıdır. Bu laboratuvardaki en temel ihtiyaçlarsa oyuncaklar değil, karşılıklı etkileşime girebilecekleri aile bireyleri, akranlarıdır. Hazır oyuncaklar sıklıkla bu doğal etkileşimin bir aracı değil, engelleyicisi haline gelebiliyor.
Özge Selçuk Bozkurt (Çocuk gelişimi uzmanı): Pahalı bir oyuncak “Benim çocuğum en iyisine layık” anlayışıyla mı alınıyor yoksa çocuğun onu faydalı bir amaç için kullanacak olmasından dolayı mı alınıyor? İlkinde bir doyumsuzluğun yetişkinler tarafından tetiklenmesi varken ikincisinde çocuğun faydalı bir amaca teşviki vardır.

Sizce çocuklarla anı biriktirmek için neler yapmak gerek?

Özge Selçuk Bozkurt: Maddiyata değil de maneviyata yatırım yapmak çocuğumuzla olan iletişimimizi kuvvetlendirir. Örneğin, dede torununun evine geliyor, önce hediye paketini uzatıyor diyelim. Çocuğun algısı “Dedem bana hediye getirdi” şeklinde olur. Halbuki “Dedemin getirdiği oyuncakla, birlikte ne güzel oynadık” demesi, çocuğun beynine anı biriktirme olarak kaydediliyor.
Doç. Dr. Vahdet Görmez: Çocuklarla anı biriktirmek için onlara zaman ayırmak lazım. Bunun için de önce dijital prangalarımızdan kurtulmalı, en azından hafta sonları dijital ekranlar yerine birbirimizin yüzüne bakmalı, ruhlarımıza dokunmaya çalışmalıyız. Kaliteli zaman geçirmek önemli fakat bunun için öncelikli olarak yeterli zaman geçirmek gerekiyor.

Birlikte neler yapılabilir?

Doç. Dr. Vahdet Görmez: Çocuklarımızla oyunlar oynayalım, oyunlarına ilgi gösterelim ve uygun bir şekilde katılmaya çalışalım. Birlikte geziler, doğa yürüyüşleri yapalım. Toprakla temas kuralım, mümkünse bir bahçe ekelim, evde çiçek yetiştirelim ve çocukları bu deneyimlere katalım. Birlikte mutfakta vakit geçirelim, en iyi kurabiyeyi kim yapacak yarışması yapalım; un ve hamurla mutfağın altı üstüne gelirse de, o bedeli keyifle ödemeye hazır olalım. Yemeğin aracısı olduğu anıların koşullanma yoluyla öğrenme deneyimlerini kolaylaştırdığını unutmayalım. Haftada bir sinema akşamı yapalım, ekranı birlikte izleme deneyimi yaşayalım ve sonra film üzerine konuşalım. Evimizde resim, müzik vb. sanat aktiviteleri için yer açalım, çocuklarımızı buna teşvik edelim ve deneyimlerinin bir parçası olalım.

‘BİRBİRLERİNE KARŞI DEĞİL, BİRLİKTE OYNASINLAR’

Oyun denilince aklımıza daima ‘kazanan’ ve ‘kaybeden’ geliyor. Oysa bir oyun düşünün ki içinde pek çok değer olsun ve asla kaybedeni olmasın. Eski milli basketbolcu Kemal Tunçeri ve ortağı Talin Mersinlioğlu çocuk dostu bir kamp tasarladı. Bu kampa katılan çocuklar hem doyasıya eğleniyor hem de öğreniyor…

‘Game of Colors Camp’ özellikle son yıllarda çok dikkat çekiyor. Nasıl ortaya çıktı bu fikir?

Kamp denilince aklımıza üç tür kamp gelir. Bunlardan ilki izcilik kampıdır. İkincisi eğitim kamplarıdır, yabancı dil eğitimi veya okulla ilişkisi olan kamplar gibi… Üçüncüsü de bizim daha önce yaptığımız spor kampları gibidir. Ancak biz tüm bu kampların bir harmanını yaptık ve Game of Colors’ı böyle ortaya çıkardık. Her yaştan, her boy ve kilodan, her türlü özellikte çocuk gelip oyunlarımıza katılabiliyor ve doyasıya eğlenceyi yaşıyor. Aslında bu projeyi ilk olarak yetişkinler için şirketler arası turnuva konseptinde tasarlamıştık ama sonrasında çocuklara özel bir şekilde yeniden düzenledik.

Nasıl?

Burada yaş gruplarına göre bölümler var. İçinde ‘macera, sanat, spor, zekâ, bilim ve teknoloji’ gibi alanlar var. Bu alanda oynanan oyunlar ‘çocukların survivor’ı konseptinde ama survivor programlarının tam tersine kendi kendini ölçtüğü, dostluk ve takım kurduğu, birlikte hareket etme kültürü edindiği bir ortam sağlıyor. Örneğin düz bir tahtanın üstünde elinde bir boru ve borunun üzerinde de bir topla yürümeye çalıştığı parkur var. Orada çocukta denge sorunu olup olmadığı ortaya çıkıyor. Veya bir çizgide durup ilerideki varile kese atma oyunu var. Bunu kimler başarabiliyor? Hepsi oyunlarda ortaya çıkıyor. Çocuklar hem çok eğleniyor hem de koordinasyon becerisi kazanıyor.

Peki, hangi yaş grubundaki çocuklar katılabiliyor?

6-15 yaş arasındaki çocuklar katılabiliyor. Tabii yetişkinlere yönelik kamplarımız ve etkinliklerimiz de var ama onlar ayrı…

“Burada zekâ, macera, spor, sanat, bilim ve teknoloji gibi kategoriler var” dediniz. Bu alanları neye göre belirlediniz?

Her alanın bir amacı var. Örneğin zekâ oyunlarından pek çoğumuz korkarız. “Acaba rezil mi olurum?” diye düşünürüz. Oysa çocuklar, bizim tasarladığımız üç boyutlu yapbozlar sayesinde böyle hislere kapılmıyor. Aksine cesaret gösteriyor ve kendilerini öne çıkarabiliyorlar. Üstelik burada çocuklar birbirine karşı değil, birlikte oynuyorlar.

Bu kampı deneyimleyen çocuklar, buradan ayrılırken hangi değerlerle ayrılıyorlar?

Öncelikle kendi ayakları üzerinde durmayı, yardım etmeyi, arkadaşlık kurmayı, dakik ve düzenli olmayı öğreniyorlar. Üstelik bunu hep oyunla ve çok farklı sistemlerde ödüllendirme yöntemleriyle yapıyoruz.

Peki, kamplarınıza katılmak isteyenler ne yapacak?

Kamplarımızı düzenli olarak yapıyoruz. Şu an Hilton Dalaman’dayız, ama yarın buradaki kampımız sona erecek. Ancak kaçıranlar üzülmesinler, Kasım ayında tekrar burada olacağız. Kamplarımızı @gameofcolorscamp sosyal medya hesaplarımızdan ve gameofcolors.camp internet sitemizden takip edebilirler.

HAFTANIN KİTABI

Varsayımlara dikkat!

‘Aura’ varsayımlarda bulunmanın bizi yanıltabileceğini örnekleyen ve dostluğun önemini hatırlatan sürükleyici bir roman.

Yayınevi: Timaş Yayınları
Yazan: Birsen Ekim Özen
Tür: Roman
Yaş: 9+Sayfa: 184
Fiyatı: 37.50 lira