Sürü psikolojisi

Ben bunu emek, reklam, para basma, influencer satın alma gibi bilinen nedenlerden sonra tamamen sürü psikolojisine bağlıyorum. 
Herkes sosyal medyasında bu diziyle ilgili paylaşım yapınca, arkadaş sohbetlerinde tartışınca sürüden ayrı kalmamak için tek çare kalıyor; açıp izlemek.
Hikayenin yarışma havasında geçmesi
tabii ki izleyenleri de ister istemez senaryonun içine sokuyor.
Nasıl ki futbol maçları kalabalıklar halinde izleniyor ya da “Survivor” gibi yarışmalar reyting rekorları kırıyor, bu dizideki oyunlar da öyle işte.
İzliyor, merak ediyor, bir sonrakini de kaçırmamak istiyorsunuz.
Arada kendinizi de yarışmacılar arasına koyduğunuz oluyor tabii.
İçimizdeki çocuk işte orada devreye giriyor.
Oyun oynamayı ya da izlemeyi kim sevmez ki!
Sistem eleştirisi konusunda etkili olan diziyi, ne yazık ki bunu da söylemek zorundayım; şiddet var diye izleyenler de var.
Kitle imhasına varan sahnelerde kan gövdeyi götürüyor maalesef.
“Squid Game”in taklitleri, yeniden çevrimleri mutlaka olacaktır.
Dizi dünyası yeni bir gerçeklikle tanışmış oldu, hayırlı olsun diyelim...

Adele’in telefonu hâlâ çekmiyor

Tarkan, “Nihayet kalbe dokunan bir şarkı. Harikasın Adele” yazınca Adele’in “Easy On Me” adlı son şarkısı ülkemizde de gündem oldu. 
İzleyeni, dinleyeni çoğaldı.
Klip, 2015 yılının hit şarkısı “Hello”nun bittiği evde başlıyor.
Yani kısaca “Yoluma kaldığım yerden devam ediyorum” diyor Adele.
“Easy On Me”, 19 Kasım’da yayınlanacak “30” adlı albümünü müjdeleyen şarkı.
Adele, boşanma sürecinde oğluyla geçirdiği sancılı süreçte yazmış.
“Üstüme bu kadar da gelme” demesinden anladığımız, oğlunun hayli zorluk çıkardığı.
İlk başta klibi ve temposuyla “Hello”yu çağrıştıran bu şarkı birkaç defa dinlendiğinde alışkanlık yaratıyor.
Ama tabii buradaki en büyük etken Adele’in güçlü sesi ve yorumu.
Benim en sevdiğim Adele şarkısı hâlâ “Rolling in the Deep”.
İkinci sırada “Hello” var.
“Easy on Me” üçüncü sıraya yerleşti.
Zamanla, sağda solda daha fazla duydukça yukarılara çıkar mı bilemem.
Bu arada evet, “Adele’in telefonu halen çekmiyor” geyiklerine ben de çok gülüyorum.

Diyarbakır bekle beni

Ertuğrul Özkök köşesinde Diyarbakır gezisini ve yediği özel lahmacunları yazdı.
Okurken lahmacunlar güzeldir herhalde ama nasılsa yiyemem diye düşünüyordum.
İstanbul’da bile zor buluyordum, Diyarbakır’da nasıl olsun diyordum.
Ama işte yanılmışım, iyi ki de yanılmışım.
Sur içindeki Diyarbakır Lahmacun Merkezi’nde vegan lahmacun da varmış.
Türkiye’nin en ince ve hafif lahmacunundan ben de yiyebileceğim yani.
Mehmet Öke ve kardeşleri bekleyin beni, ilk Diyarbakır seyahatimde sizdeyim.

Unutulmayan bir film repliği

“Hayat, içi değişik türde çikolatalarla dolu bir kutu gibidir. Kutunun içine elini atınca asla ne tadacağını bilemezsin.”
Forrest Gump