Ağlarsa Halil ağlar

PTT 1.Lig’den küme düşen Göztepe...
Bu sezon 33 lisanlı futbolcusu içinde sadece 4’ü İzmir doğumlu. Bunlardan hiç birinin futbola başladığı kulüp Göztepe değil ve ideal kadroda yeri olan sadece Halil Akbunar... Ramazan Işık, Oğuzhan Öztürk, Mehmet Göktuğ’un adını büyük ihtimalle ilk kez şu anda ben yazdığım için duyuyorsunuz...
Yönetiminin A kadrosunda İzmirli yok...
Beş kişilik teknik heyetten sadece Mustafa Şentabaklar İzmirli, onun da futbolu bıraktığı kulüp Tavşanlı Linyitspor...
Milyon dolarlara kurulan Göztepe, önceki gün 2.Lig’e düştü...
Ağlarsa Halil ağlar, gerisi timsah gözyaşları.
Başkan paraları gittiğine, gerisi kendi kariyerlerine ağlar...
Göztepe uğruna gözyaşı dökmek için Göztepeli olmak lazım, İzmir’de doğmak lazım...
1960’lı, 70’li yıllarda Avrupa futboluna damga vurmuş, Türkiye’nin gururu olmuş ‘Efsane takım’ın 11’ini bir solukta saymak lazım...
Sayarsa Halil sayar, gerisi 3 ay sonra Tavşanlı Linyit maçının 11’ini unutur...
Demem odur ki...
Göztepe takımının en az 3’te 1’i Göztepe’nin çocuklarından oluşmadığı, yönetiminde, teknik kadrosunda ‘Göztepeli’ diyeceğin isimler bulunmadığı sürece, Göztepelilik de olmaz...
Göztepelilik olursa... Taraftar da Göztepeli olur, gözü değil içi ağlar...
Göztepelilik geldiğinde Göztepe düşmez...
Düşse de; Göztepeliler, tarihi, 5 kuruşa itibar etmeden alın teriyle, gönül gücüyle kazanılmış kupalardan oluşan gurur dolu müzeleri, Adnan Süvari ve askerlerinin fotoğraflarını yakıp, yıkmaz...