En eğlenceli EBA dersleri

Bir yılı aşkın bir zamandır öğrenciler pandemi nedeniyle okullarına devam edemedi. En büyük zorluğu da sınava girecek 8 ve 12’nci sınıf öğrencileriyle birinci sınıf öğrencileri yaşadı. Okuma yazmayı öğrenecekleri zaman öğretmenlerini bile tanıyamadan uzaktan eğitim almaya çalışan bu öğrenciler için Milli Eğitim Bakanlığı, özel bir uygulamaya gitti. Türkiye’nin çeşitli illerinde 17 öğretmen drama dersi aldı. Kukla gösterisi, balon katlama, şarkı, işaret dili eğitimi alarak TRT EBA’da farklı bir proje geliştirerek öğrencilerin dikkatini çekip okuma yazmayı daha eğlenceli hale getirdi.

ÇOCUKLA ÇOCUK OLDULAR

Öğretmenler projeyi, “Bizlere bu sefer içimizdeki çocuk seslendi. Biz de uyduk içimizdeki çocuğa. Oyun oynadık, dans ettik, şarkılar söyledik, bilgiyi eğlenceyle katladık. Biz ders işledik, onlarsa oyun sandılar. Küçükken öğrendiğimiz şeylerden aklımızda kalanların birçoğu eğlenerek öğrendiklerimizdi. Sanırım hala da öyle. Bizi en çok heyecanlandıran şey de çocukların okuma yazmayı oyunlarla, şarkılarla öğrenecek olmalarıydı. Üstelik bunu yaratıcı sınıf öğretmenleri ile yaptık” sözleriyle anlatıyor.

ÖĞRETMENLERE DRAMA EĞİTİMİ

Öğrencilere uzaktan da olsa önce iletişim kurup onların dikkatini çekmek ve okuma yazmayı öğretebilmek için oluşturulan “okuyorum, yazıyorum” programı, Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk’un isteğiyle geçtiğimiz yaz TRT EBA TV’de “yaz okulunda” yayınlara başladı. Ve şu anda da devam ediyor. Çocuklara ulaşmak için öğretmenler bütün yaz boyunca drama eğitimi aldı. Herhangi bir nedenle ilk okuma ve yazma sürecine dahil olamamış ya da süreci başarılı şekilde tamamlayamamış öğrencilerin okuma ve yazma becerilerini; drama ve oyun temelli, sanatsal alanları öğretime uyarlayarak, toplumsal değerleri de içine alarak geliştirme hedefleniyor. Yeni uygulamada her ne kadar çocukların akademik gelişimleri esas alınsa da sosyal gelişimlerinin de desteklenmesi isteniyor.

KUKLA DA VAR BALONLAR DA

Proje koordinatörü İsmail Erdoğan, “Mevcut ilk okuma yazma yöntemi ‘Ses Esaslı Cümle Yöntemi’ olarak adlandırılır. Bu yönteme göre bir ses/harf öğretiminin; sesi hissetme, tanıma ve ayırt etme, harfi okuma ve yazma, heceler, kelimeler, cümleler, metinler oluşturma, değerlendirme basamakları vardır. Türkiye’nin farklı illerinden katılım sağlayan 17 öğretmenimiz bu basamakların her birini bir tiyatronun farklı sahneleri gibi kurguladı” diyor. Erdoğan sistemi şöyle aktarıyor:

“Okuyorum yazıyorum programında harf/ses öğretimi sanatın, oyunun ve kültürel değerlerin gücüyle yenilikçi ve özgün olarak kurgulandı. Dünya ülkelerindeki mevcut ilk okuma ve yazma uygulamaları incelendiğinde, MEB tarafından gerçekleştirilen drama ve oyun temelli bu yöntemin daha önce hiçbir ülkede herhangi bir platformda yer almadığı tespit edildi. Öğretim sürecinin tamamında balon katlama, 3 boyutlu Pop Up tasarımı, şarkı besteleme, masal ve hikâye oluşturma, kodlama, vantrolog kukla gösterisi, oyun oluşturma, masa tiyatrosu, işaret dili gibi sanatsal ve sosyal faaliyetler harf/ses öğretimine uyarlanarak öğrencilerin yayın süresince ekran başından ayrılamayacağı şekilde, eğlenceli, ilgili literatürün ışığında, Web 2.0 araçlarıyla, mevcut öğretim yöntem ve tekniklerden farklı olarak tasarlandı.“

MİNİK YÜREKLERE EKRANDAN DOKUNDUK

* Hüseyin Kutlular: Öğretmenliği aşkla yapan bu ekibin ortak bir gayesi vardı: Okulundan uzak kalmış minik yüreklere okul ortamının sıcaklığıyla eğlenceli ve öğretici çalışmalar yapmak. Ekrandan dokunabildiğimiz her yürek bizim tek mutluluk kaynağımız.

HAYATIMDAKİ EN BÜYÜK MUTLULUK

* Özlem Yıldız: Meslek hayatımda en büyük mutluluğu yaşadığım, zamanı bir çocuğun sevinci için, geceli gündüzlü üretmekte harcadığım ve aynı zamanda muhteşem bir ekibin parçası olmayı tattığım güzel bir çalışmaydı.

GÖNÜLDEN YAPTIK

* Emel Kutlular: Biz mesleğini gönülden yapan insanlarız. Hiç görmediğimiz çocuklara oyunlarla okuma yazma öğretmek, okuma yazmayı sevdirmek zorundaydık. Tüm çabamız buydu.

KAMERADAN HASRET GİDERDİK

Aslı Alkaya: Öğrencilerimi özledikçe kameraya baktım hep. Görüyor ve duyuyorlardı, biliyordum. Heyecanımız, mutluluğumuz ve gayretimiz bundandı.

* Perihan Özşahin: Kameranın arkasında sadece sınıfımın çocukları değil, ülkemin dört yanından adını bilmediğim ama ruhunu hissettiğim tüm çocuklar vardı. Bu duygu bana yeniden dedirtti ki: İyi ki öğretmenim!