İstanbul'u dinliyorum

Dr. Nilgün GEDİKOĞLU

34 TFB 73: Bir insanlık suçu işlediniz

BEŞİKTAŞ

Hayatta iyi ve güzel şeylerin, sıradan sayılabilecek iyi şeylerin olağanüstü sayılması ne acı... Ulaşım aracı olarak sık taksi kullanan insanları bir dinleyin, eğer nazik, şefkatli ve iyi bir şoförle yolculuk etmişlerse ’’insanlık ölmemiş’’ türünden muhabbetin en azından bir iki gün sürdüğüne tanık oluyorum.

Annem, emekli bir hekim ve öğretim görevlisi. Dizlerinden rahatsız olduğu ve protez ameliyatı geçirdiği için kendi deyişiyle araca inip binerken ‘‘ağırlaştı’’; bu yüzden ulaşım aracı olarak taksi kullanmak zorunda. O nedenle taksi anıları bol... Bazen öyle güzel öykülerle dönüyor ki eve. Sözgelimi bir taksi şoförünün kendisine inerek yardım ettiğini, kapısını açarak elindeki yükleri taşıdığını, ya da kapıya kadar eşlik ettiğini anlatır.

Kimi zaman, taksiye bindiğimizde gideceğimiz yeri söylediğimizde şöforlerin canı sıkılır. Bazen gitmek istemezler. Kendilerine göre haklı da olabiliyorlar. Yeter ki nezaket olsun. Başımıza gelmiyor değil, anlayışla karşılıyoruz. Dediğim gibi, yeter ki nezaket, zarafet olsun... İstanbul'un trafiği herkesçe malum.

Böyle de olmaz ki...

Ama annem önceki gün öyle bir şey anlattı ki, iler tutar yanı yok.

Olay Beşiktaş'ta geçiyor.

2 Aralık 2000, saat 15.30-16.00 suları...

Beşiktaş'taki semt pazarı yüzünden taksi kıtlığı çekilen bir gün. Taksi şoförlerinin ellerinde yüklerle binmek isteyen müşterileri görmezlikten gelerek kaçtıkları bir gün. Pazar müşterilerini almak istemiyorlar.

Ancak o gün polis memurları boş taksileri durdurarak müşterilerin binmesini sağlıyormuş.

Annem de bu şekilde bir taksiye binmiş. Gideceği yer Balmumcu. Yani yaklaşık 7 dakikalık bir mesafe.

Şöfor, gideceği yeri öğrenince hareket ettikten çok kısa bir süre sonra itiraza başlamış. ‘‘Aksi istikamete gitseydiniz giderdim ama...’’ ‘‘Arabayı tamire götüreceğim’’...

Alt tarafı Beşiktaş-Balmumcu arası.

En fazla 10 dakika sürer.

Yalnızca yaşlı bir insana hürmet adına insana ters de gelse, söylenmeden sessizce gidilebilecek kısacık bir yol.

Ama sonunda şoför inmesini buyurmuş.

Annem, en azından bir taksi bulabileceği bir yerde inmek istemiş. Ama şoför son derece kaba bir tavırla inmesini söylemiş. Kendisinden plaka numarası istendiğinde de cevabı şu olmuş:

‘‘İnince bakarsın’’...

34 TFB 73.

TEL: 0 800 219 60 48 FAKS: 0 212 677 03 98 E-MAİL: ngedik@hurriyet.com.tr

Omurilik felçlilerine kaliteli yaşam

Bakırköy Belediyesi Omurilik Felçlileri Derneği'ne bir merkez açarak bağımsız yaşamaları için eğitim ve rehberlik hizmeti veriyor.

BAKIRKÖY

Gelişmiş Batı ülkelerinde tıp hizmetinin en önemli unsurlarından biri hastanın yaşam kalitesini dikkate almaktır. Ne yazık ki, ülkemizde kimi sağlık alanlarında bu konuda büyük eksiklik yaşanıyor. Özellikle engellilerin sağlık ve sosyal yaşam alanlarındaki sıkıntıları toplumumuz için bir ayıp olma niteliğini koruyor. Engelli insanlar, bedensel engellerine ek olarak günlük yaşamda da büyük engellerle karşı karyşıyalar.

Bakırköy Belediyesi, dünyanın gelişmiş ülkelerinde gerçekleştirilen ve engellilerin yaşamlarını kimseye yük olmadan, daha bağımsız sürdürmeleri için verilen rehberlik ve eğitim hizmeti için bir merkez açtı.

550 metrekare alan üzerinde kurulan merkezde ortez protez atölyesi, tekerlekli sandalye ve mutfak eğitimi, rehberlik hizmeti ve sosyal rehabilitasyon hedefleniyor. Böylece omurilik felçlilerinin çağdaş ülkelerdeki tıbbi ve sosyal düzeye getirilmesi sağlanacak.

Bakırköy Belediye Başkanı Ahmet Bahadırlı, ülkemizde 100 binin üzerinde omurilik felçlisi bulunduğuna, her yıl da 5 bine yakın kişinin çeşitli nedenlerle omurilik felçlisi durumuna düştüğüne dikkat çekerek, merkezin felçlilerin üretken bir yaşam sürmelerini sağlayacağını belirtti.

Ataköy'de Ayamama Deresi üzerindeki hizmet binasında misafirhane de bulunuyor. Felçliler bir kaç gün kalarak protezleri kullanma, tekerlekli sandalye, yemek yeme eğitimi görecek, beceri ve bilgisayar kurslarına devam edecekler

Uluslararası kuruluş Handicap International’ın büyük çapta araç gereçle minibüs bağışında bulunduğu merkezde felçlilerin gündelik yaşamlarında olabildiğince bağımsız olmaları için en küçük ayrıntı bile (sözgelimi vücudun tekerlekli sandalyeye tam uyumu için sandalyede yapılacak değişiklikler gibi) dikkate alınıyor.