Sedat’a dayanışma katkısıyla veda

FARKLI BİR TERCİH
Ve de Sedat uğurlanırken, bir grup arkadaşı bir farklı yol izledi. Daha önce örneği yaşanmış olabilir, ben ilk kez duyduğum için aktarıyorum. Efendim, Zübeyde Hanım Grubu cenaze törenine çiçek göndermek yerine, Karşıyaka Destek Platformu’na bağışı tercih etti:

GEREK DUYANA DESTEK
“Kıymetli gazeteci arkadaşımız Sedat Sözer, özellikle Karşıyaka’da pek çoğumuza dokunmuştur. Unutulmayacak isimlere dahil olmuştur. Zamansız kaybettik onu. Zübeyde Hanım Platformu olarak cenaze merasimine çiçek göndermek yerine Karşıyaka Dayanışma Platformu’nda dosyası olan ihtiyaçlı bir aileye onun anısına destek olduk. Ruhuna değsin. Ruhu şad, mekanı cennet olsun. Nurten Akyazılılar, Nevin Bilgen Kalender, Ceren Kalender, Mert Kalender, Aysel Arslan, Ebru Denlet, Feruz Bozaslan, Şirin Özgür Yörük, Mustafa Giray.”
Büyük olasılıkla Sedat da, gerek duyan birisine yapılacak yardıma aracı olmak ister, arkadaşlarının davranışını onaylardı. Ve laf biter... Huzurla uyusun, uğurlar olsun...

---------------

BİR AÇIKLAMA

İzmir’in turizmi son
30 yılda ihmal edildi

GEÇEN yazımda, Destination İzmir Başkanı Bülent Tercan’ın Ege Bölgesi’ndeki turizm ilçelerinin belediyelerini, sezon hazırlığına çağıran açıklamasına yer vermiştim. Tercan, turizm gözdesi ilçelerin yerel yönetimlerinin hazırlık sürecinde daha etkin olmaları gerektiğini savunarak, “İlçelerin pandemi ile doğru orantılı turizm hazırlıklarını organize etmek gerekiyor. Tren kaçmadan. Maalesef bu yönde hazırlıklar yapıldığını görmüyoruz” demişti. Ben açıklamayı, “Turizmciden turistik belediyelere ayar” diye yorumlamıştım.

PAY YÜZDE 4’E KADAR DÜŞTÜ
Tercan, bu yazıdan sonra kısa bir açıklama gönderdi: “Yazının içeriğine bakınca ayar havası var biraz, yorumunuzda haksız değilsiniz. Fakat müsaadenizle bir açıklama yapmak istiyorum. İzmir turizmi son 30 yılda ihmal edildi. Bu ihmal lafta değil, rakamlarla da sabit. İzmir’in 30 yıl önce Türk turizminden aldığı yüzde 10’luk pay, pandemi öncesi itibarıyla söylüyorum, yüzde 4’lere kadar düştü.

DÜŞÜŞE ŞAHİT OLDUM
Bu düşüşe turizmin içinde yaşayarak şahit oldum. 1990’da Çeşme’de Albano Hotel’i, 2004’te Sisus Hotel’i kurduk. Turizmin hep içindeydim. Ayrıca 2 dönem Çeşme, bir dönem de İzmir Büyükşehir belediye meclislerinde görev aldım. Belediyelerde turizmin adının anılmadığına üzülerek şahit oldum. Yani,‘kül yutmam.’
Kim ne derse desin, isteyenle de her an, her yerde canlı konuşmaya hazırım. Yıllarca yurt dışı turizm fuarlarında İzmir Büyükşehir ve ilçe belediyelerinden kimse yoktu. Bizler tanıtım mücadelesi verdik. O sebeple yılların ihmalini bildiğim için serzenişim ayar gibi algılanabilir, doğrudur da.”

---------------------

BİR ÖNEMLİ UYARI

Bu çocuklar
kime emanet

HÜRRİYET Ege Yazı İşleri Müdürü Nejat Bekmen, iyi bir gözlemcidir, zaman zaman da izlenimlerini paylaşır. Ve söz Bekmen’in;
“Pandemi dönemini evde çalışarak geçiriyorum. İş bitimi sonrası da eşimle evimize yakın bölgede, kimseyle temas etmeden yürüyüş yapıyorum. Geçen gün güzergahım üzerinde bulunan Bostanlı Gondol Kafe’nin önündeki havuzda gözümüze çocuklar takıldı. Saat 18.00 dolaylarındaydı. Neşeli dört çocuk, keyifle havuza giriyordu. Bu arada kafe kapalıydı, çevrede herhangi bir görevli, daha doğrusu kimse yoktu.

TEHLİKE BÜYÜK
Çocukların nasıl bir tehlikede olduklarına aldırış etmeden havuza girmesi endişe vericiydi. Çünkü, birincisi havuz pis, ikincisi suyun altında elektrik aksamı geçiyor. Bu nedenle çocukların oraya girmesi beni tedirgin etti. Önümüz yaz, burada ve bunun gibi havuzlarda çok sıkı önlemler alınmalı, denetim uygulanmalı. Çocukların olası tehlikelerden uzak durmaları sağlanmalı. Yerel yönetimlere ve görevlilerine bu konuda çok iş düşüyor.”