Kanser hastası emekli mektubu

"Yaklaşık üç yıldır kanser tedavisi görmekteyim. Kolonorektal hastasıyım. İki kez operasyon geçirdim. Son ameliyatımdan önce radyasyon onkolojisi ve kemoterapi uygun görüldü. Bu süreçte çok büyük sıkıntılarla karşılaştım. Bunlardan bazılarını aktarmaya çalışacağım. İlk ameliyatım Bozyaka Hastanesi’nde gerçekleşti, kontrollerimi burada yaptırıyordum. Bir keresinde bazı şikayetlerim yüzünden kolonoskopi çekimi gerekti. Cihazlar arızalı olduğu için çekimin hastane dışında yapılması öngörüldü. Ancak çekim yaptırmak istediğim tüm kuruluşlar fark istedi.
Â
*****

Sabit gelirli bir emekli olduğum için Sağlık ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik bakanlıklarını aradım. İzmir Sağlık Müdürlüğü’ne yönlendirdiler. Bir çok telefon sonunda kolonoskopi çekimi İzmir Atatürk Araştırma ve Eğitim Hastanesi’nde yapıldı. Ancak bu tamamıyle kişisel yardımdı. Daha sonra tedavimin daha gelişmiş ve uzmanların çok olması nedeniyle Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi’nde sürmesine karar verdim. Hastalığımın nüksettiği görüldü, bir grup tedavi bitiminde de operasyona karar verildi.

*****

Tedavimin bir aşaması da radyasyon onkolojiiydi. Kullanılması gereken koruyucu maskeyi 240 YTL’ye alabileceğim ve devletin fatura karşılığında bana geri 48 YTL ödeneceği söylendi. Eşin, dostun yardımıyla aldım. Daha sonra ameliyat oldum, barsaklarımın bir bölümü alındı. Ocak 2008’den beri kolostomi torbası kullanıyorum. Bu bir lüks değil, yaşamam için gerekli. Hizmet aldığım firma, hastane onaylıydı, ek ödeme yapmamıştım. Ancak firma yetkilileri şimdi, devletin ödediği bedelin yetersiz kaldığını, fark ödemem gerektiğini söyledi.

*****

Durumu Sağlık Bakanlığı’nın 184 nolu telefonuna aktarıp farkın gerekçesini sordum. Fiyatların firmalara göre değişebileceği söylendi. Tüm firmaların isim ve fiyat listelerini nereden bulabileceğimi sordum, yanıt yok. Ben büyük şehirde yetişmiş, araştırabilen biriyim ve çaresizim. Yalnız yaşayan, aciz bir kanser hastası ne yapacak?

*****

Sinirlenmemesi, üzülmemesi gereken hastalık grubundan biri olarak size yazıyorum. Benim gibi binlerce hasta var. Kanser sıradan bir hastalık değil, bunu tüm dünya biliyor. Emekli maaşlarının bu denli kısıtlı olduğu bir ortamda, yanlış politikalardan oluşan zararların hastalara yüklenmesi nasıl açıklanabilir? Böylesine bir hastalıkla mücadelemde devletimin bana haksızlık etmesi reva mıdır?

*****

Dedim ya eklenecek bir şey yok. Erkan Şarman ne yapsın?

KÄ°MDÄ°R

1959 İzmir doğumlu olup İzmir Namık Kemal Lisesi mezunuyum. İngilizce ve Rusça biliyorum. Askerliğimi Nato’da yaptım. Dönemin siyasi karışıklıkları nedeni ile üniversiteye devam edemeden iş hayatına atıldım. Sırası ile İstanbul Bankası, Ziraat Bankası, Koç Bank’ta çalıştım. Emekli olmadan son iki sene öncesinde de İzmir Aliağa-Adnan Menderes Havaalanı Hızlı Tren Projesi’nde görev aldım. Haziran 2003’te emekli oldum. 1999’da by-pass oldum. Ekim 2005’te 4. evre kolonarektal kanser teşhisim kondu, aralık ayında ameliyat oldum. Mayıs 2007’de hastalığım nüksetti. Ocak 2008’de yine ameliyat oldum ve kolostomi torbası takıldı. Kontrol ve tedavi sürecim devam etmektedir.