‘Adam gibi adama’ artan özlemimdir

GEÇENLERDE dinledim...
“Bu yaz güneş biraz daha eksik, el ele verin azaldık, yine o tanıdık serinlik. İşimiz çok zor... Bu yıl herkes biraz daha korkak. Bu ne çaresizlik, ah yandık. Dayan yürek dayan. Giderek işimiz çok zor. Ah koca oğlan oyun ettin. Bu iş burada bitmez. Söylenecek çok söz kaldı, sana bir ömür yetmez. Ah nerelere gittin aman söyle. Bu ayrılık ne yaman söyle, adamların adamı uykuda mısın?”
Hani Sezen Aksu yazmıştı, senin de çok çok sevdiğin Yaman Okay için. Nükhet Duru da söylemişti.
Ve de Nazan Öncel’den, “Gitme gitme gitme kal bu şehirde / gitme gitme yazık olur bize” diye nakaratı olanı.
Doldu tabii ki gözler.

Kahkahan çınlıyordur

Geçen yıl da böyle başlamıştım... “Ahmet Piriştina... Her martı sesi duyduğumda, sana özgü kahkahanı anımsadığım arkadaşım, dostum, kardeşim... Herkesin yoldaşı. İzmir’in büyük, efsane başkanı... Seninle, ‘uğurlar olsun’ diye vedalaştığımızdan bu yana on yıl geçti. Eminim herkes benim gibi hissediyordur. Sanki dünmüş gibi. Sesin, kahkahan çınlıyordur kulaklarında. Ve de gözleri aranıyordur, ‘nerede bizim başkan’ diye.”

301 şehitten sonra

Biraz haberler vereyim sana. Gerçi biliyorsundur hepsini. Maden işçilerinin durumunu düzeltiyorlar. İyileştiriyorlar bir anlamda. Neredeyse, “devrim gibi kararlar” diyen bile var. Nereden mi geldi akıllara? Soma’da bir facia yaşandı. 301 madenci şehit oldu. Kadınlar kocasız, çocuklar babasız kaldı. Karalar düştü yüreklere. Veee, aklımız başımıza geldi. “Madenlerin, madencilerin durumlarının düzeltilmesi gerek” denildi. Haaa, şehit yakınları da düşünüldü tabii ki, tazminatlar, maaş falan.

İş durumuna bakalım

Memleketin durumu mu? Bir takım haberler geliyor, bu ara. Çeşitli bölgelerde orman işçisi alınıyor geçici. 5 ay 29 gün çalışacaklar. Muğla ve Aydın’da 134 işçi için 4 bin 673 kişi başvurdu. Denizli’de 46 işçi alınacak, 2 bin 200 başvuru oldu. İzmir’de alınacak işçi: 141. Başvuran sayısı: 5 bin 329. Geçenlerde de bir başka haber takıldı gözüme. Karşıyaka Belediyesi’nin bin 800 personeli varmış. 30 Mart’tan bu yana iş için başvuranların sayısıysa yaklaşık 3 binmiş.

Başarılı istifası

30 Mart’ta yerel seçim oldu memlekette. Bizim bölge illerinde CHP 4, AK Parti 3, MHP bir başkanlık kazandı. İzmir’de CHP 22, AK Parti 6, MHP 2 ilçeyi aldı. AK Partililer çok memnun sonuçtan, “Bir dahaki sefere İzmir’in tümünde gözümüz” diyor. Binali Yıldırım mı, AK Parti mi öndeydi, iyi düşünmek gerek tabii ki. Bu arada, AK Parti öyle başarılıydı ki, il başkanıyla yönetim kurulu, genel merkezin isteğiyle, istifa etti.
CHP’yi sorarsan, bildiğin gibi. “Başarılıydık, başarısızdık” tartışmaları belki hala sürüyordur. “Biz nerede yanlış yaptık” diye düşünen çok kimse yok gibi. Bu arada izliyorsundur, Buca’da seçilen, ‘Küçük Martı’yı.

Olmazsa olmazlarımız

Gezi’nin birinci yıldönümüydü geçenlerde. Kordon’da yapımını zevkle izlediğin Gündoğdu Meydanı artık buluşma, konuşma, dertleşme, miting, eylem yeri. Bir demokrasi merkezi. Gençlerin gözdesi. Eminim büyük keyif alırdın onlardan. İzmir’de de biber gazı, basınçlı su, TOMA’lar falan vardı tabii ki. (Artık hep var. Yaşamımızın parçası. Yine eminim, eylemcilere uygulanan şiddeti görsen, gerçekten kabarırdın, tutamazdın öfkeni.)

Ya Yıldırım seçilseydi

Haaa İzmir’de, kapatılan Özel İdare’nin malları var bir de gündemde. Özellikle AK Parti’nin kazandığı illerde sorun yok, büyükşehir belediyelerine gidiyor. İzmir’dekiler Hazine’ye devredildi. Büyükşehir adeta ayaklandı. Sivil toplum kuruluşları, meslek odaları, sonunda Başkanlar Kurulu bile aracı oldu malların Büyükşehir’e verilmesi için. Ancak sonuç yok, iş yargı yolunda. “Binali Bey İzmir’de büyükşehir belediye başkanı seçilseydi, mallar yine Hazine’ye mi giderdi?” diye düşünüyor insan, ama dedim ya iş mahkemelik.

Sensizlik zor be

Daldan dala atladım ama, özlemime ver artık. Ahhh adam gibi adam... Seninle alıştığımız İzmir’de, herkese sensizlik zor. Martılara selamlar. Ben selamını alıyorum...

NOT: Bugün yine buluşma var. Üstelik Babalar Günü. Narlıdere’ye sevdiklerin gelecek. Anılar tazelenecek, kimi gülecek ve gözlerden yaşlar... Ya da yutkunmalar. Ama herkesin duygusu aynı olacak, özlem... Hiç tükenmeyen.