Dudak dudağa park edince

Öp Gitsin BaTu Garaj�BEŞ ÜZERİNDEN ÜÇ YILDIZ

BaTu’yu oluşturan Batu ve Tuna, kendi kavrayışları, mantıkları ve sözleriyle yapıyorlar bunu: “Ruhlarımız bile davetkâr” diye başlıyor; “Utanıyor musun, hayretsin” diye ısrar ediyor ve “Dudağın dudağıma park etsin” diyerek işi mutlu sonla bitirmeye çabalıyorlar.

Doğruya doğru, sözler/cümleler belki açık saçık ama kesinlikle cinsiyetçi değil. Müstehcen hiç değil. Böylesi de bu zamanda -özellikle gencecik çocuklar tarafından dile getiriliyorsa- çok zor bulunur bir özellik. Sözler Gökhan Şahin’in ama yazarken BaTu’yu kolladığı da kesin. Beste ve düzenlemeyse Osman Çetin’in. Şarkının bu tarafı, epeyce Sezen Aksu etkisinde, özellikle de Tarkan’a yazdığı şarkıların. Müzikten çok düzenlemenin, bu şarkıyı -bile isteye- Tarkan’ın o altın çağına çekmeye çalıştığı çok açık. Ama olmuş mu? Evet, olmuş. Ortada yeni bir ritm ya da yapı yoksa bile, bu ekip herkesin yaptığını yapmak yerine, daha evvel denenmiş de olsa farklı bir yoldan gitmek istemiş.

Şarkının videosuysa tam yazlık. Gencecik ve çok yakışıklı Batu ile Tuna, deniz motoruyla hareket halindeyken başlıyor şarkı. Motordalar/denizdeler ama nedense kapkara gömlekler/pantolonlar giymişler. Derken bir yatın içinde görüyoruz ikiliyi, genç ve güzel kızlarla dolu bir yat bu. Kardeşler de siyahlardan kurtulmuş, ‘Öp gitsin’ yazılı tişörtlerini kuşanarak kızların rengârenkliğine öykünmüş.

Yatta olan biten cinsiyetçi olmasına cinsiyetçi ama olabilecek en hafif biçimde. Yönetmen Çetin işleri tersinden kurgulamış, kızları erkeklerin peşine takmış. ‘En hafif’ olma sebebi bu değil ama olup biten cinsellikten çok, keyif/eğlence ağırlıklı.

Klibin nihayetindeyse iki kardeş yalnız başlarına kalıyor ama dengelerini bozan hiçbir şey de olmamış gibi. Kameraya el sallıyorlar bu sefer. “Çok eğlendik” falan da demek istiyorlar olabilirler, başka şey de. Orası epeyce muğlak. Gençlik işte; kolay anlaşılamıyorlar.