Şekva (sızlanış)

Ah Efendim, 
kekemeydim, 
beni sözcü yaptın. 
Hakikatin dilini 
boynuma zincir taktın.Â

Haberin Devamı

Tesbihime sözlerini dizdim, 
zikrediyorum. 
Ben söylüyorum, 
ben dinliyorum. 
Kendi kendine konuşanlara 
deli 
denen bu yerde 
beni 
çırılçıplak meydana attın.

 

O meydanda, suskunlar,
İnkârımı çaldılar, 
Erenleri 
yalanıma şahit yaptılar. 
Yaktılar.
Yandırdın beni Efendim!

 

İstediğin şeye bak! 
Öyle bir söz söyleyeyim; 
anlayanla, anlamayanı 
birleyeyim. 
İnananın, inanmayanın 
gönlünü eyleyeyim. 
Bu ormanın aslanını 
ben nasıl terbiye edeyim?



Postta oturan aslan, 
post da kendi kürküymüş, 
avcı ile avını 
beraber gülerken gördüm!

 

Sessizlerin sırrını 
saklayamam artık 
Ah, cezbedildim! 
Anlatmaya kul oldum seni. 


Haberin Devamı


Aşkın ile taşa dokun, 
seni över, 
dile gelir. 
Ben fakirim övgüden, 
sana hepsi az gelir…

 

Ayağının altında 
bir dikenken Efendim, 
bana 
"sen de güldensin" dedin. 
Ağlamaz mıyım? 
Kırılayım ki 
batmayayım, 
kırılayım da 
kırmayayım, 
bunun sebebi 
sensin.
Herşey sen, 
benle sen,
bensiz de sen…

 

Kokun gelir göğsümden, 
korkarım,
zannetmesinler 
kendi tenimden. 
Sırrı oldum aynanın,
beni gerçek görmesinler.
Aynasında sen olanlar,
ateşinle kavrulmuşlar,
bir yudumda boğulmuşlar. 
İşte şunlar,
geride kalanlar;
Muhatabım olmayanlar,
ayağıma dolaşıyorlar 
övgüleriyle, 
canımı sıkıyorlar 
bilgileriyle. 
Ne olur,
aramıza girmesinler…

 

Eyvah!
Şirke girdim yeniden.
Gerçek kaçtı kalemimden.
Kan damlamıyorsa 
kalplerden,
bırak o zaman 
biraz
suskun kalayım, 
yaslarını tutayım,
utanayım sözlerimden.



Bu meydanda ölmek yok,
dönmek var, dost.
İlelebet!
Halden hale 
giydirdin beni..

 

Halk içinde 
Hakk'ın yolu, 
yok içinde 
zevkin sonu. 
Şükür, şükür…



Sabah olup uyanışımda 
yanımda 
beyaz kanatlı, 
hür dudaklı, 
kendimim.
Sessizim. 
Hal diliyle konuşan,
haliyle anlaşılan… 
Tanı beni gözlerimden!

 

Haberin Devamı

(Mantıklılar kutbunun 
kenarında 
bir sözde keşiş, 
"iki" diyor, 
iki, iki… 
Hem de geveze.
O olmazmış, 
bu da olur.. 
Birden her şey kaybolur. 
Ayın battığı yerden, 
güneşin doğumunda… 
Ah'ım kalır!
Aşk girince pencereden
Edep kalkar, 
yer verir…)

 

"Koy başını önümüze
Avcı idin, av oldun!"

 

Hu

 

 

Yazarın Tüm Yazıları