Çift-lik…

Rüyamız biraz da neyi muhatap alacağımız, hitaba ne cevap vereceğimiz hakkında… Peki nasıl daldık bu rüyaya?

“İnsanlar uykudadırlar, ölünce uyanırlar” (Hadis-i Șerif)

Kuran-ı Kerim, Rabbimiz’in bizi bir tek nefisten yarattığını ve sonra ondan eşimizi halk’ettiğini bildiriyor. Yani ilkin vahdetteki nefsimiz akabinde ikilik alemine indiriliyor. Velakin henüz cennette; ikilik aleminin keyfiyetleri arasında, Rabbimizin sözünden dışarı çıkana değin güzel bir yurtta konaklamada, çirkininde değil.. Ne zaman ki Adem ile Havva asi şeytanın onlara vesvese vermesiyle yasak meyvayı yiyorlar, iyi ve kötünün bir arada bulunduğu sınav yurdu, dünyaya indiriliyorlar. Burada zahmet de var, rahmet de, zulmet de var selamet de…

Nihayet bu indiriliş Adem’in tevbesine vesile olacak ve insan iyiyi kötüyü bilerek kendi iradesiyle iyiye yönelecek; Rabbinin merhametini, affediciliğini tanıyacak ve düştüğü cennete tekrar kavuşacak. Hem de irfan(tecrübeyle biliş) sahibi olarak…

“Hani Rabbin meleklere ‘Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım’ demişti. Onlar ‘Orada bozgunculuk yapacak, kan dökecek birini mi yaratacaksın? Oysa biz sana hamd’ederek daima seni tesbih ve takdis ediyoruz’ demişler, Allah da ‘Ben sizin bilmediğinizi bilirim’ demişti” (Bakara 2;30)

Gerçekten de Allah’ın kendisine isimleri(hakikatleri) öğretmesiyle Adem, bu isimleri meleklere bildirdi ve böylece sanırım melekler neden Adem’in secde edilmeye layık bir varlık olduğunu anlamış oldular. Onlar ki bu ispatın evvelinde Rableri’nin emrince zaten secdelerini yapmıştılar. O sırada orada bulunan ve Adem’e secde etmeyen cinlerden iblis hariç. Böylelikle o, huzurdan kovularak uzaklaştırılma(şeytan) elbisesini giydi. Artık uzak, yakın, iyi, kötü, teslim olanlar ve isyan edenler iyice biçimleniyordu…

Bu hususta Tevrat bazı ilginç detaylar veriyor. Mesela; “…Adam tüm çiftlik hayvanlarına, gökyüzünün kuşlarına ve tüm vahşi hayvanlara isimler verdi. Fakat Adam, (bunların arasında) kendine uygun bir yardımcı(eş) bulamadı. Tanrı Adam’ın derin bir bilinçsizlik durumuna düşmesini sağladı ve (Adam) uyudu. (Tanrı, Adam’ın) Kaburga kemiklerinden birini aldı ve yerini etle kapadı…” (Bereşit 2;20-21)

Devamını da okuduğunuzda göreceksiniz ki Yaradan’ın uykuya yatırdığı Adem’in uyandığına dair bir ibare yoktur. Ancak artık iki kişidirler.  Anlatı, Havva anamızla birlikte cennete konulmaları, meyvayı yemeleri vs şeklinde devam eder. Peki hiçbir harfinin dahi boşuna zikredilmediğine inanılan kitapta uykuya yatırma belirtilirken, uyanış neden belirtilmemiştir? Bir şeyin belirtilmemesi dahi bir anlam ifade etmekte değil mi? O halde biz, vahdete uyanana dek Adem’in uykusundayız belki de…

Kuran’ın pek çok yerinde bitkilerin, hayvanların çift çift yaratıldıklarından bahsedilir, tozdan.. Derviş Baba, fakir tüm bunları anlatınca dedi ki; “Adem, isimlerini zikretmek üzereyken önünden çift çift geçen varlıkların arasında kendi çiftini bulamayınca, Rabbinden onlar gibi bir eş istediyse madem, Rabbini isteyeceğine, ‘O bana yeter’ diyeceğine, birlik yerine çiftliğe talip olmuş oluyor neticesinde. Ve gerisinin gelmesi için sebepleri halk’ediyor Allah(cc)… İşte Adem’in uykusu da bu olsa gerek evlat!”

Anlayacağınız ikilik rüyasına talip olmuşuz ve ikinin iyisinden de günahı bildik beri kötüye düşmüşüz. Bizi bizden iyi bilen Rabbimiz ise düşüşümüzün yeniden çıkış olması için -rüyamızda dahi- bize yapabileceği tüm yardımı yapıcı; tevbeyi kapı yaptı, alemi ibretle donattı, yolu bulmak için gerekli ekmek kırıntılarını yol boyunca döşedi.. “O’nu ne bir uyuklama ve ne de bir uyku hali tutmaz” (Bakara 2;255) Kadrini bilirsen ne ala!

Aslına talip kişi, ister Tevrat’taki bölümün devamında belirtildiği gibi Hak yolunda kendine bir eş bulsun, onunla birleşsin ve tek vücut haline gelsinler; yapamıyorsa da heves ve hevasını bir mürşid-i kamil rehberliğinde geçsin, eril ve dişil tarafını kendi içinde birlesin, nefsini bilsin, ölmeden ölenlerden olsun. Yeter ki vahdeti(birlik) istesin, şeytanın vesvesesinden sakınsın, Rabbine yönelsin, söz dinlesin, uyansın! Bu ayrılık acısı bitsin! Hu

Musa Dede / GÖLGENİN HAKİKATİ