Paylaş
Zorba ya da koşulsuz sevgiyi vermeyi bilemeyen vicdanı ile bağlantısını kesmiş ya da farklı bir vicdan mekanizmasına sahip kişiler hayatına bir kurban alır, alamazsa kurbanlaştırır. Zorba da aslında kurbandır. Hayatının çocukluk döneminde değersiz hissetmiş, koşulsuz sevgiyi alamamış kişidir. Zorba 12 yaşlarında değersizlik hissiyle baş edememiş ve duygularıyla bağını koparmıştır. Felsefesi ‘Acıma acınacak duruma düşersin.’ Acıma hissini dondurmuştur çünkü zamanında kimse ona acımadı… Bir kişi zorba diye hayatının her alanında zorba olması gerekmiyor, el iyisi olup evde zorba, işte ve dışarıda sevgiyi satın almak için gayet iyi huylu olabilir. Şu bilinmelidir ki bu tamamen stratejiktir. En gerçek hali en berbat halidir. Bir kurban ise kendini kahramana dönüştürebilir çünkü bu onun zaten arketipsel bildiği bir şeydir ve sadece hatırlayacaktır.
1-Eşim evde tam bir acımasız. Dışarıda, ailesine karşı ise son derece anlayışlı, anlamaya ihtiyacım var bu kadar gerçekçi oynanabilir mi? Yoksa bizi mi sevmiyor?
Bu durumun sevgiyle ilgisi yok. Bir zorba ve acımasız olan sevgiden bihaberdir. Koşulsuz sevilmediği için dışarıda sevgiyi satın alıyor olmalı. Benim en çok dikkatimi çeken şey; ‘ailesi’ yazmışsın. Açıkça anlaşılıyor ki o geliştiremese de sen de bir aile geliştiremedin. Siz bir ailesiniz. Belki buradan başlanılabilir. Bunu bilinç dışınla kullandın. Tabii ki temelinde eşinin ‘el iyisi’ tavırları yatıyor ancak senin de bunu fark etmen faydalı olacaktır. Eğer gizli narsist ise kişilik bozuklukları tanımlarına yakınsa bir psikiyatrist ile ivedi şekilde görüşmeniz gerekiyor, tabii kabul ederse.
2-Evin büyük kızı olarak küçük iki erkek kardeşime bakma görevi ile büyüdüm, düşerler ben bakarım, acıkırlar ben de, kaybolurlar ben koşarım. Annem ya uyurdu ya da ilgilenmezdi. Yapamadığım her şeyde dayağı yiyen ben olurdum, şimdi de bir şey değişmedi. Şu anda eşim bana aynı şekilde tavır sergiliyor. Bir devlet kurumunda şube başkanıyım, herkes hürmet eder ama ben eşimin zulmünden kurtulamıyorum. Kurban olarak ölmek istemiyorum. Neyi değiştirmeliyim ki hayatım değişsin?
Sen kurban değilsin, kurban doğmadın bu sana yüklendi. Yüklendiği gibi de imha edebilirsin. Bahsettiğine göre saygın birisin ve diğerleri sana saygı duyuyor. Bunu yarattığına göre diğerini de yaratırsın. Sadece bakış açımızı ve inançlarımızı değiştirmeliyiz. Bunlar değişince diğerlerinin tutumu değişecektir. Sınır koyabilmeyi sana öğretiyorlar. Öğretinin içinden geçme dönüş.
3-Hayatımın her alanında kimin sıkıntısı varsa bende… Hep ben kurtarır, yardım ederim. Bana gelince ise elde var sıfır. Bunu değiştirmeye ant içtim. Kimseye yardım etmeyeceğim diyorum yine hepsi benim başımda. Ben kurtarıcı rolünden bıktım. Biraz da başkaları beni kurtarsın, ne dersiniz?
‘İptal et’ derim… Yani kurtarılmak için başına bir şeyler gelmeli. Ne çağırdığının farkında mısın? Muhtaç olmazsın umarım. Kurtarıcılıktan sıkıldığını ve yorulduğunu anlıyorum. Bu pateni ilk ne zaman yükledin? Çocukken evde kimleri kurtarıyordun? Çocukken bunu senden kim istedi? Çocukken anne baba tartışmalarında arada yastık olur muydun, arayı hep sen mi düzeltirdin? Kurtarıcı rolünü üstlenerek ailende sevgiyi, ilgiyi ve görünür olmayı satın mı aldın? Bu kuvvetli sorular sana bilinçli bir farkındalık koymanda yardımcı olacak. Sen olduğun halinle sevilirsin.
4-Sevgilimle bir aydır beraberiz. Hayatımda hiçbir sevgilime el kaldırmadım ama bu sevgilim şartları öyle zorluyor ki tam vuracakken kendimi tutmuş buluyorum. Bir gün yaparım diye korkuyorum. Ayrılmayı denedim ama bir şey beni ona çekiyor nasıl kurtulurum?
Kişide ‘Ben ezilirim’ inancı varsa aynı böyle bir enerji yayar ve şartları zorlar. Büyürken şiddete maruz kalmış mı? Babası ona duygusal ya da fiziksel şiddet uygular mıydı? Şiddet gördükten sonra ebeveyni ona suçluluk hisleriyle sevgi gösterisinde bulunmuş olabilir. Bu davranışı çocukluk kayıtlarıyla ilgili ve yardım almalı, tabii ki sen neden bu durumu çektin? Neden şartların zorlanıyor ve bu ilk ne zaman olmuştu? 0-5 yaş bağlanma modelleri ve bilinç dışı kayıtları şu andaki partnerinizi yaratıyor.
5-Hayatım boyunca kurban oldum, zorlu bir yoldan sonra şifacı oldum. Doktor oldum ve kurtarıcı rolü bana çok iyi geldi. Şimdilerde ise tam bir kahraman hissederken çok sevdiğim sevgilim tarafından aldatıldım ve saygısızca terk edildim. Tam içimdeki kahramanı buldum, özgüvenliyim derken kurban hissediyorum. Kendimi kandırmış olmalıyım ben tam bir kurbanım ve şimdi hatırladım, bana ne önerirsiniz, tüm inancımı yitirdim?
Zorba, kurtarıcı, kurban üçlemi öyle sadece birisin demek değildir. Bunlar değişkendir. Hayatının bir zamanında kurban olup sonra kahraman, kurtarıcı sonra tekrar kurban olabilirsin. Bu arketiplerin kodları hepsi bizde var. Hatta hayatında aynı anda kurban, kurtarıcı, zorba olabilirsin. Evde zorba, işte kurtarıcı, anne ve babasının kurbanı olmaya devam eden çok kişi tanıdım. Zorba zaten özünde kurbandır. Hayatının ilk zamanlarını kurban olarak geçirmiş ve bu derin değersizlik nedeniyle zorbalığa soyunmuştur. Zorba kişi eziktir. Bu kesin bilgi. Ezilen kişi ezer. Kendi ezildiğinin farkındadır başka zayıf, gücünün yettiklerini ezerek güç göstergesiyle kendine değer katma derdindedir. Güç ise sadece bir illüzyondur. Sen içindeki kahramanı tekrar hatırla, şu an balinanın karnındasın ve neyi görmeli, öğrenmelisin? Bilinçli bir farkındalık koy bu parçanı dönüştür ve yukarı fırla…
Paylaş