×
Ümit veren ÅŸarkılar!
PaylaÅŸ
Geçip giderken hayat dediğiniz… Ne kadar güldünüz, ne kadar sevdiniz, ne kadar öldünüz? Uçup giderken hayat dediğiniz… Ne kadar aşk yaşayıp, ne kadar nefes alıp, ne kadar umut gördünüz?
Bir sevda; sevgi, incelikler, tutkular ve duygularla goncadan güle dönüp büyürken… Bir çiçek aşkla ümit içinde nasıl renk renk açar. O çiçekten bal tutacak arı nasıl da… Çok seven bir gönül, özlerken ya da ayrılık sancısını yaşarken nasıl kahrolur. Kalbinizde yatan, gönlünüzde açan, gözünüzde tüten biri varsa…
Canımdın can dediğiniz…
Adını ezberlediğiniz…
Gönlünüzde tek onu bildiğiniz…
Gecenin kör boşluğunda bir avuntu aradığınızda…
Onun yokluğunda bir ipin ucunda asılı kaldığınızda…
Yüreğiniz daldan düşen bir yaprak, gözleriniz gökten kopan bir yıldız olduğunda…
Kıvrım kıvrım saçlarınızın ve onsuz kurak bedeninizin, onun dokunmasıyla ıslandığını ve canlandığını hatırladığınızda…
Kalbinizde cam kırıkları eşliğinde yürüyorsanız hüzünler şehrine…
Aynı anda koşuyorsanız hasretler peşinde…
Ne vakit gelse aklınıza, gözünüzde bir yıldızın parladığı ve onun hayalini gözlerinizde gördüğünüz o an o yıldızda, avucunuza yağmurların yağdığı…
Gittiğinden beri doğmuyorsa, gözlerinizi acı bir telaş sarıyorsa…
Geceleriniz sabahsız, ömrünüz baharsız, onsuz kaldığınız için ölüyorsanız yalansız…
Sevdanızın ardından kendinizi vurulmuş, yorulmuş, hüzünle boğulmuş, baharınızın ateşinizin sönmüş, sonbahar gibi sararıp solmuş hissediyorsanız…
Sevdiğinizin ya da birinin, sizin elinizden tutmazsa düşeceğinizi, biteceğinizi biliyorsanız…
Aşkın patika yollarında yürüyorsanız…
Rüzgarın, yağmurun kollarında üşüyorsanız…
Kalbinizin sokağında hüzünlü bir şarkıyla karşılaşıp gözyaşınızla ısındıysanız… Yüzünüz gülmüyorsa aşktan yana, sebebi o olduğu için…
Karanlık çöktüğünde bir başına kaldığınızda, sevdiğinizin yokluğu ateşiyle sardığında…
Gün size onu sorduğu vakit, söyleyecek söz bulamadığınızda…
Savrulduğunuzda sevdiğinizin ellerinde… Çal beni yine geceden sür beni sehere dediğinizde…
Yine yalnızlık, yine onsuzluk, içinizde büyüyüp aman vermediÄŸinde…Â
Onu böyle sevmek acı veriyorsa ve durumunuz böyle görmek içinizi parçalıyorsa…
Gittiğinde sizsizliğe alışıp, sizi ummadığınız kadar çabuk unutursa düşünceleri kalbinizi yiyip bitiriyorsa…
Hasretin yükünü acıların koynundaki sır gibi taşımaya gönüllüyseniz… Karışıp hüzünlenirseniz, sussa da dilleriniz aşkıyla yanarak.
Her şeye rağmen sesini içinizde sesini taşıyorsanız…
Ve her şeye rağmen varsın uzasın yollar, yıllar, ben bir ömür seni beklerim, yeter ki sen aşkımdan vazgeçme diyorsanız…
Geçip giderken hayat dediğiniz… Ne kadar güldünüz, ne kadar sevdiniz, ne kadar öldünüz?
Uçup giderken hayat dediğiniz… Ne kadar aşk yaşayıp, ne kadar nefes alıp, ne kadar umut gördünüz?
Gülünüz, gönlünüz solduysa…
Hüzün gözlerinizde çıkmaz bir sokak olduysa…
Sözünüz, şarkınız bittiyse…
Kalbiniz yağmalanıp hırpalandıysa…
O zaman size pansuman gerek…
Nasıl?
Bu saydığım hallere ilaç olacak…
Ayağa kalkıp, yeniden başlamaya motive edecek…
Bizlere moral verecek…
İçinden ümit geçen şarkılarla…
Ve kim söylüyor derseniz…
Ümit Sayın!
Tek başına değil elbette.
Kimler var yanında kimler?
Kimler yok ki?
Tarkan, İzel, Levent Yüksel, Leman Sam, Işın Karaca, Pınar Aylin, Emel, Deniz Çelik, Suavi, Erdal Çelik…
Sözü ve müziği Ümit Sayın’a ait olan ve bu kez şarkıları verdiği isimlerle düet yaparak…
Söz – Müzik: Ümit Sayın albümün adı.
Şarkılarda duygusallığın, derinliğin miladı...
Peki hangi şarkılar var derseniz…
Mesela…
Tarkan – Gitme, Bendeniz – Gönül Yareler İçinde, Ä°zel – Tutun Ellerimden, Levent Yüksel – Hayat DediÄŸin, Leman Sam – AÅŸkımdan Vazgeçme, Pınar Aylin – Ya Sen Gidip de, Işın Karaca – Kalbimin Sokağı, Erdal – Gülendam, Suavi – Hasret Türküsü, Emel – Çal BeniÂ
Bu şarkılardan en azından birinin hepimizde anısı vardır.
Duyguları okurken, aşkın her halini kalbimize iliştiren…
Kuytulara dokunurken ruha da ‘ÜMİT’ veren…
                                                                    ÂMELÄ°KE BÄ°RGÖLGE
PaylaÅŸ
