SABAHIN köründe birden aklıma geldi. Ve telefona sarılıp, sevgili Can Bartu’yu aradım...
Günaydın kaptan. Kalktın mı?
Saatler oldu. Neredeyse, güzellik uykusuna yatacağım.
Öyleyse, anlatır mısın şu kalecilik maceranı.
Dur biraz, toparlıyayım. Yıllar geçti.
Ve o günlere döndük sevgili Can Bartu ile...47 yıl öncesinin anıları yavaş yavaş netleşmeye başladı Bartu’nun kafasında...
Benim kaleciliğim 7 dakikalık bir maceraydı.
Nasıl oldu bu iş.
Bükreş’te Romanya ile oynuyorduk. 83.dakikada Turgay Şeren’in 3 kaburgası kırıldı ve çıktı oyundan.
Niye yedek kaleci geçmedi?
O zamanlar oyuncu değiştirme gibi bir kural yoktu ki...
İyi de, niye seni tercih ettiler?
Eh, ben basketbolcuyum ya...Herhalde iyi atlar iyi yükselirim diye düşündüler.
Düşündükleri gibi oldu mu?
Vallahi, üç korner attı Rumenler. Üçünü de çıkıp aldım.
Yediğin golde bir hatan var mıydı?
Golü Rumenler atmadı. Bizim Ahmet Berman becerdi bu işi.
***
Biraz soluklandık, biraz da güldük. Ve tekrar o günlere döndük...
Sana bir şey söyleyeyim mi. Golden sonra Ahmet Berman yanıma geldi. Bir şeyler fısıldadı. Söylediklerini zorlukla anladım.
Neler söyledi?
Perişandı. Buz kestim, kanım dondu dedi.
Kızdın mı Ahmet Berman’a?
Yok canım.Hayatında kalesine tek gol atmış.O da bana rastladı.
O topu kurtarman mümkün müydü?
Köşeyi kapatmıştım. Ahmet’in ayağına çarpmasaydı, gol olması imkansızdı.
Bir futbolcunun kaleye geçmesi nasıl bir duygu?
Adamına göre değişir. Ben soğukkanlıyım. Hiçbir şey hissetmedim. Ama Pancu için gerçekten çok zordu.
***
Hemen hatırlatayım... Bu maçı 3-0 kaybettik. Milli Takımımız şu kadro ile oynadı. Turgay Şeren-İsmail Kurt, Basri Dirimlili, Mustafa Ertan, Naci Erdem, Ahmet Berman, Hilmi Kiremitçi, Can Bartu, Metin Oktay, Kadri Aytaç, Lefter Küçük Andoniadis.
Aradan tam 47 yıl geçti. Ve Daniel Pancu olayı, o günleri tekrar gündeme getirdi.
Kötü mü oldu. Hani ne derler... Biraz nostaljik takılalım.Bizim ki de böyle bir şey...