Farklı umutların topla buluşması ortak lisan

Farklı
Umutların
Topla
Buluşması
Ortak
Lisan

şeklinde yazarsam, her genç kız ve erkeğin yıllarca sevdiklerinin baş harflerinden ürettiği o unutulmaz akrostişlere benzetebilirim.

 “FUTBOL”

Yüzlerce yıldır, birbirini tanıyan tanımayan herkesin ortak lisanı oldu “Futbol”. Kimimiz sevindi, kimimiz üzüldü, kimimiz içini döküp rahatladı o 90 dakikalarda. Hayatımızda hiç görmediğimiz, tanımadığımız isimlerle sevinçli/siz gözyaşlarımız oldu.

Annelerimiz hiç anlamazdı ya futboldan, “22 adam 1 topun peşine koşup, cebini doldurur. Siz birbirinizi yersiniz” derdi. Annelerimizin bizler için futbola getirdiği yaklaşım sanırım en doğru tanımdı.

Peki ya şimdi yeşil sahalarda o umudu görebiliyor muyuz? O ortak lisanı konuşabiliyor muyuz?

Maalesef, HAYIR!
 
Farklı umutlarımız olmasına rağmen aynı dili konuşamıyoruz. Birbirimizi tebrik etmekten, olaylara herkesin penceresinden bakabilme objektifliğinden uzaktayız. Kısacası, hoşgörümüz yok, kaybetmeyi sindiremiyoruz.

Bir yemeği sevmediğimizde yememek ne kadar doğalsa, bir başkasının tuttuğu, değer verdiği takıma düşman olmadan yaşamakta o kadar doğal. O kadar basit…

Futbol, Arsenal’in ilk maçta 4–0 yenildiği Milan’a, ikinci maçta 3 gol birden atması, Fenerbahçe’nin 2-0’dan gelip Galatasaray’ı 3–2 yenmesi, Beşiktaş’ın Pancu ile Şükrü Saraçoğlu’nda destan yazması, Trabzonspor’un Inter’i yenmesi, Chelsea’nin Barcelona’yı, Bayern Münih’in Real Madrid’i elemesi, Messi’nin bir maçta 5 gol birden atmasıdır…

Her düşüşün bir çıkışı olduğu gibi her maçın bir rövanşı vardır. Ancak unutulmaya yüz tutmuş değerlerin geri dönüşü yoktur…

Şikeyle, bahisle, ırkçılıkla, kanla lekelemeyin, çünkü “futbol, yeşilde güzel”…�
Bırakın hep öyle kalsın!