Yumruk görüntüsüne yumruk çakma isteği

Bir yumruk, bir yumruk girişimi daha...
Kaç kere denk geldiniz, seyrettiniz bu iç acıtan görüntüyü.
Ben herhalde yüzlerce defa denk geldim.
En ciddisinden en “azzzsooona”cısına her kanal onlarca, yüzlerce tekrar yaptı.
Akşam saatlerinde ekranlarda beliren tartışma programlarında döndü de döndü bu görüntü.
Ana haber bültenlerinde, ara haber bültenlerinde, kuşluk vakti bültenlerinde...
Yorumcular “yorulurken” bölünen ekranda tekrar ve tekrar ve tekrar.
Siyaseti geçin, kutuplarınızı aşın; yaşlı bir insana yumruk atılıyor.
İnsan seyrederken utanıyor.
* * *
Öncesinden, sonrasından, siyasi manasından filan bağımsız olarak üzücü bu görüntüyü yüzlerce kez yayınlamanın oluşan öfkeyi körüklemekten, Ahmet Türk ve ailesinin acısını artırmaktan öte ne faydası var Allah aşkına!
“Büyük haber değeri var, olay günü yayınlandı, bitti” demek bu kadar mı zor?
Kanallar kendi aralarında “Her vatandaş 50 kere seyredecek bu hazin ve vahşi manzarayı, o sıklıkta yayınlayalım” diye anlaştı da haberimiz mi olmadı?
1 gün, 2, gün, 3 gün, 4 gün, 5 gün...
Kasketli adam geliyor, ihtiyar adamı yumrukluyor.
Ve biz hasta gibi 1 haftadır bu görüntüyü izleyip duruyoruz.
İçimde yumruk görüntüsüne bir yumruk çakma isteği bir uyanıyor, bir ölüyor.
Siyaseti geçin, gayet insani bir durumdan bahsediyorum, ayıp olmuyor mu?

Selam sana Eyyafyallayöküll

TARİH 23 Mart 2010.
Yazdım: Spiker püskürten yanardağ: Eyyafyallayöküll (Eyjafjallajökull)
Uyardım: İzlanda’nın beşinci büyük buzul kütlesinde patlayan bu yanardağa gerekli saygı gösterilmiyor.
Anlatmaya çalıştım: Adı bu kadar ihtişamlı olan bir yanardağ arkadaşımız var, ismini okumamak yanlış spiker arkadaşlar!
Al işte ne oldu?
Adını “Eyyaf”, “Yalla” ve “Yöküll” şeklinde üçe bölerek üç ayrı isim bile yaratabileceğiniz muhterem “İkazı anlamadınız galiba şekerim, misyonum var, 200 yıldır bekliyorum, patlayacağım” dedi.
Ve “Ka-bummmm!..”
Verdi külü/dumanı hava sahalarına.
Eyyy İzlanda’nın kül savuran aslanı, en şerefli biricik yanardağı!
Adını herkese bellettin, gökyüzüne yazdın, namın yürüdü.
Artık kimse unutmaz herhalde Eyyafyallayöküll’ü.
Hürmetler...