×
Umutsuzluktan doğan umut
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
UMUTSUZLUĞUNDAN başka bir umut kaynağı kalmamış şekilde Kadıköy yoluna çıktı Galatasaray. Her şey ne kadar kötü gidebilecekse o kadar kötü gitmişti işte.
Ve tam da bu haldeyken şehrin öte yanında ikamet eden ezeli rakibe misafirlik ha? Hay aksi! 10 yıllık hezimet tarihine yeni bir halka için ufukta beliren alametin haddi hesabı yok. Maç öncesi Lig TV Türkiye’nin dört bir yanından görüş derlemiş: 6-0’ı beğenmeyip 7-0 diyen mi ararsın, skor basketbol maçına döner bu sebepten Abdi İpekçi Spor Salonu’na alınsın diyen mi?
Haksız mı bu iddiaları ortaya atan vatandaş? Eldeki veriler, parametreler ve hatta barometreler (!) yüksek basınç ve felaket habercisi halinde “Haklı!” diye bağırıyor. Maç öncesi sorulduğunda “Hiçbir maç oynanmadan belli olmaz” şerhini düşsem de, ben de bu fikirlere yakındım açıkçası.
Neye güvenecektim ki?
İşareti çakmıştım
Yine de Radikal Spor anketine “2-2” demiş, beraberlikten memnun kalacağımın işaretini çakmıştım. Maça dönmek gerek, değil mi? Hagi, eldeki malzemeden pişirilebilecek en iyi yemeği pişirerek SaraCoğlu’na sundu. Kadıköy deplasmanında yıllardır eksik olan iki özellik göze çarpıyordu takımda: Sakinlik ve özgüven. Özellikle ilk yarıda Galatasaray kesin üstünlük sağlayan, golleri kaçıran, pas trafiğini ustaca yürüten, rakibi erken uyarı sistemleriyle etkisizleştiren taraftı. Pino, Galatasaray’a geldiğinden bu yana toplamda bu kadar koşmamıştır herhalde.Kayıp vatandaş Elano boy gösterdi, Ankaragücü maçının kötü adamı Ayhan inisiyatif kullandı, bütün takım koştu, çabaladı, üstündeki formanın kıymetini nihayet anladı. Peki bu beraberliği, 10 yıl sonra Kadıköy’den çıkan ilk puanı “Hah, Rijkaard gitti takım düzeldi” diye açıklama kolaycılığına kaçılmalı mı?
Peki bu beraberlik sevinilecek bir sonuç mudur?
İki soruya da cevabım hayır. Galatasaray’da sorunlar sadece ötelenir ama bugün bunları konuşma vakti değil. Daha oynanacak çok maç, konuşacak çok laf var. Şimdilik Hagi’ye hoşgeldin, Tugay’a hoşgeldin demek ve 10 yıllık hezimet tarihini kırdığı için biraz moral deposu olan maçı geride bırakmak gerek. Hayırlı olsun...
BEĞENDİM
Fenerbahçe’de Yobo’yu, Galatasaray’da Pino’yu.
BEĞENMEDİM
Yine mi lazer?
DİKKAT
Galatasaray günü kurtardı, sorunlar dağ gibi...
Haksız mı bu iddiaları ortaya atan vatandaş? Eldeki veriler, parametreler ve hatta barometreler (!) yüksek basınç ve felaket habercisi halinde “Haklı!” diye bağırıyor. Maç öncesi sorulduğunda “Hiçbir maç oynanmadan belli olmaz” şerhini düşsem de, ben de bu fikirlere yakındım açıkçası.
Neye güvenecektim ki?
İşareti çakmıştım
Yine de Radikal Spor anketine “2-2” demiş, beraberlikten memnun kalacağımın işaretini çakmıştım. Maça dönmek gerek, değil mi? Hagi, eldeki malzemeden pişirilebilecek en iyi yemeği pişirerek SaraCoğlu’na sundu. Kadıköy deplasmanında yıllardır eksik olan iki özellik göze çarpıyordu takımda: Sakinlik ve özgüven. Özellikle ilk yarıda Galatasaray kesin üstünlük sağlayan, golleri kaçıran, pas trafiğini ustaca yürüten, rakibi erken uyarı sistemleriyle etkisizleştiren taraftı. Pino, Galatasaray’a geldiğinden bu yana toplamda bu kadar koşmamıştır herhalde.Kayıp vatandaş Elano boy gösterdi, Ankaragücü maçının kötü adamı Ayhan inisiyatif kullandı, bütün takım koştu, çabaladı, üstündeki formanın kıymetini nihayet anladı. Peki bu beraberliği, 10 yıl sonra Kadıköy’den çıkan ilk puanı “Hah, Rijkaard gitti takım düzeldi” diye açıklama kolaycılığına kaçılmalı mı?
Peki bu beraberlik sevinilecek bir sonuç mudur?
İki soruya da cevabım hayır. Galatasaray’da sorunlar sadece ötelenir ama bugün bunları konuşma vakti değil. Daha oynanacak çok maç, konuşacak çok laf var. Şimdilik Hagi’ye hoşgeldin, Tugay’a hoşgeldin demek ve 10 yıllık hezimet tarihini kırdığı için biraz moral deposu olan maçı geride bırakmak gerek. Hayırlı olsun...
BEĞENDİM
Fenerbahçe’de Yobo’yu, Galatasaray’da Pino’yu.
BEĞENMEDİM
Yine mi lazer?
DİKKAT
Galatasaray günü kurtardı, sorunlar dağ gibi...
Paylaş
LinkedinFlipboardLinki KopyalaYazı Tipi
