Öyle bir geçer zaman ki dediğim aynıyla vâki

Erkin Koray Türkiye’de ilk saç uzatan, frapan gömlekler, yakası sahte kürklü uzun ‘psychedelic’ paltolar giyen tiplerden biri, belki birincisi.

Bu sebepten “Meşhur Türk Hoşgörüsü”nden epeyce nasiplenmiş.

“Anan kibi saç uzatcaana, buban kibin bıyık uzat” tarzı ayılama moda eleştirmenliğinin ilk örnekleri Erkin Baba üzerinde denenmiştir.

“Dayak atmayı öğrenmenin en iyi yolu temizinden bolca dayak yemektir” derler ki; doğrudur.

Erkin Baba tipine gıcık olan vatandaşlar tarafından hırpalana hırpalana sonunda eğitimini tamamlamış Ninja savaşçısına dönüşüyor.

* * *

Piyangoda büyük ikramiye bir gece İstiklal Caddesi’nde Erkin Baba’ya girişen üç adet büyükbaş arkadaşa çıkıyor.

“Senin zaçın niye uzun lang?” diye üstüne çullananlardan ilkine “Sana...”, iknicisine “ne”, üçüncüsüne de “be?!” diyerek çakıyor Erkin Baba.

Adamları “Numune Acil mi cicim? Bu taraftan” diyerek paket ediyor, karakolluk oluyorlar.

Karakolda rahmetli Hulûsi Kentmen ekolünden geldiğini tahmin ettiğim komiser “Ne oldu, anlatın bakalım...” diye sorunca büyükbaşlar “Bu adam bizi dövdü” diye zırlaşıyor.

Komiser bir Erkin Baba’ya bakıyor, bir de üç ahbap çavuşa.

Sonra dönüp Erkin Baba’ya “Haydi evladım sen git yoluna, bu üçü de geceyi burada geçirsin, biraz zihinleri açılsın...” diyor.

40 senesi vardır herhalde bu hikayenin.

Ben eski bir Hey’de okuduğum zaman 20 yaşına bile varmamış, uzun saçlı bir apaçi neferiydim.

Erkin Baba kadar olmasa da uzun saç hikayem vardır.

Saçımı Erkin Baba’ya, Jim Morrison’a, Bob Marley’e, David Gilmour’a özendiğim için uzatmıştım.

Özendim uzatttım, saç olduğu sürece de uzun kalacak herhalde.

Zaman içinde kafadaki saç birikiminden, estetik bir manifestodan ötesine geçti uzun saç.

Verecek bir mesajım filan yok.

Mesaj versem zaten “Barış, sevgi, diyalog” diyeceğim yüzüme gülmeseler arkamdan gülecekler “Kafayı oynatmış hippi bozması” diye.

O sebepten bir mesajım filan yok.

Saçım uzun sadece. Çok pardon, ayı kadar oldum hâlâ rock dinliyorum.

Politikacıları sevmedim, sevmiyorum, sevmeyeceğim.

(Kamer Genç hariç. Kamerist/Gençist Hareket Engellenemez!)

* * *

Başbakan’a rockçı selamı verdikleri için gözaltına alınan ve polisler tarafından “disko ve Türk Sanat Müziği” dinletilerek cezalandırılan gençlerin durumunu haberlerden takip ettik.

Tahminimce sağlam bir geyik mevzuu kazanmış oldu gençler.

Bu tantanadan dolayı konseri kaçırdılarsa üzülürüm bir tek.

Başlarına gelen absürd skeç tadındaki hadise sayesinde Bekir Coşkun Türkiye sınırları içinde kaleme alınmış en güzel “Rockçı Gençlik” yazısını hediye etmiş oldu bizlere.

O yüzden morallerini bozmasınlar fazla.

* * *

Sevgili rockçı kardeşlerim.

Bir ağabeyiniz olarak size tavsiyem politikacı gördüğünüzde el kol hareketi yapmamanızdır.

Çıkarları olmayan bir konuda iletişim kurma yeteneği olmayan bir sınıfa mensuptur onlar.

Anlamazlar, daha fenası yanlış anlarlar.

“Ya ne yapacağız?” diye sorarsanız.

Poponuzu dönün öyle oturun kardeşim.

Yıllardır uygularım, bir sıkıntısını görmedim.

“Ben konvoyumla geçerken kıçları dönüktü hakim bey...” diyen politikacı da çıkarsa, artık onunla ayrıca dalga geçeriz.

Rockçı adam iyidir.

Yuvarlanan taş yosun tutmaz.

Ama bazı kafalar bunu anlamaz.

Hayırlı evlat kavramlarımız farklı.

İlk 500’lük akça pakça idealler peşinde olmayan bir nesle aşina değildirler.

Kendileri gibi olmayanı “öcü”lerler, kongrelerde halka şikayet ederler, hedef gösterirler, ekip otosunda “disko” dinleterek gezdirirler.

O zaman dön kıçını öyle otur kardeşim.

Öpmem, gıcık olurum.

Onun yerine kafa sallayarak selamlarım.

Haydi sert kalın!  �