Müziğin kitabını yazmak (2)

Geçen hafta ‘Müziğin kitabını yazmak’ başlığı altında sevdiğim, okumak isteyenlere gönül rahatlığıyla tavsiye edebileceğim müzik temalı kitapları sıralamıştım.
Yazı şöyle bitiyordu: “Daha önerilecek çok kitap var elbette ama şimdilik bunlar işimizi görür. Bitirince haber salın, yeni liste vereceğim!..”
Sizden çok sayıda ‘karşı öneri’ geldi, çok sevindim.
Unuttuğum kitapları hatırlatanlar, eksik kalmasına gönlünün razı olmadığı kitapları önerenler, bilmediğim kitaplardan haber getirenler oldu.
O zaman ikinci bir liste için kol sıvamak gerek.
Bu listenin de eksik kalacağını biliyorum fakat hem benim ekleyeceklerim, hem de sizlerden gelen önerilerle ilk listeyi zenginleştirmiş olacağız.

OTOBİYOGRAFİLERLE BAŞLAYALIM

Otobiyografi konusunda en iyi örneklerden biri Eric Clapton’ın ‘Autobiograhpy’si. Defalarca okunabilecek kalitede bir kitap.
Bu alanda George Harrison’ın ‘I, Me, Mine’ını da öneririm.
Erdal Bodur adlı kıymetli okurdan da iki öneri geldi ki biri Mick Fleetwood’un otobiyografisi ‘My Life and Adventures in Fleetwood Mac’i. En kısa zamanda okuyacağım.
Bodur’un önerdiği diğer kitap da Nick Mason’un, Pink Floyd’un davulcusunun yazdığı ‘Inside Out’. Bu kitaba elim gitmişti almamıştım artık okumak şart oldu.
Konu Pink Floyd’a gelmişken geçen yaz, tatili birlikte yaptığım bir kitabı da önermem gerek. Syd Barrett hakkında Rob Chapman tarafından yazılan ‘A Very Irregular Head’ her bakımdan mükemmel bir kitaptı.
Jim Morrison, hakkında çok kitap yazılan rock ikonlarından. Tek kitap seçmek gerekirse, önerim James Riordan’ın yazdığı ‘Break On Through’ olur. Plase olarak da kupona yazılacak ikinci kitap da Frank Lisciandro’nun ‘An Hour of Magic’idir benim açımdan. Fakat dediğim gibi, çok sayıda iyi kitap var Morrison hakkında...
‘27 Kulübü’nün bir başka saygın üyesi, Jimi Hendrix’le ilgili kitap sayısı da epeyce fazladır.
Fakat Charles R. Cross’un yazdığı ‘Room Full of Mirrors’ ve David Henderson’un yazdığı ‘Scuse Me While I Kiss The Sky’ın yerleri ayrıdır.
Efsanenin hakkını verir bu iki kitap.
Efsane demişken...
Bob Marley’in hayat hikâyesini müthiş bir detaycılıkla ortaya koyan Chris Salewicz’in ‘The Untold Story’si hayranlık uyandıracak türden.
Reggae okuması yapmak ve tek kitap isterseniz artık klasik kabul edilen ‘Bass Culture’ı öneririm. Lloyd Bradley yazmıştır, iyi ki yazmıştır, aşılamamıştır.

OKURUMA TEŞEKKÜRLER

Emre Boyar’a teşekkür borçluyum. Kıymetli okur, gözümden kaçan, Türkçe de yayınlanmış bir kitabı hatırlattı. Norveçli caz sanatçısı Ketil Bjornstad’ın ‘Müzik Uğruna’ kitabını en kısa zamanda okuyacağım.
Punk konusunda kitap önerisi isteyen ancak adını yazmayı unutan okur için sağlam bir listem var.
Legs McNeil ve Gillian McCain’in yazdıkları ‘Please Kill Me’ tam bir klasiktir.
Clinton Heylin’in ‘Babylon’s Burning’i iyi kitaptır.
Post-punk mevzunda Simon Reynolds iyi çalışmıştır. İki kitabını da, ‘Rip It Up (And Start Again)’i ve ‘Totally Wired’ı okumak zihin açar.
Bir de Jon Savage’ın ‘The England’s Dreaming Tapes’i dikkate değer.
Hadisenin ruhuna uygun okuma için Sonic Youth’un hikâyesini anlatan Stevie Chick imzalı ‘Psychic Confusion’ harikadır.
Bir de okuduğum en iyi müzik yazarlarından biri (hatta birincisi) olan 1982’de henüz çok gençken ölen Lester Bangs’i, efsaneyi okumanızı isterim doğrusu.
Yazılarından derlenen (Greil Marcus’un editörlüğünü yaptı) ‘Psychotic Reactors and Carburetor Dung’ harikalar diyarından çıkma bir kitaptır.
Bu arada faydası olur mu bilmem ama gönlünüze göre bir yıl dilerim. Durum budur...