Paylaş
23 Nisan 2018’de, Van’ın Karşıyaka Mahallesi’nde inşaatta çalışan 15 yaşındaki Kadir Kara, demirin elektrik tellerine değmesiyle hayatını kaybetti. Aynı kazada oğlunu kurtarmaya çalışan baba Hasan Kara da ne yazık ki kurtarılamadı.
“O haftanın kurbanı meğer Hasan’mış” türü acılı, zehirli cümleleri işaret ediyor istatistikler.
2013’te 59 çocuk, 2014’te 54 çocuk, 2015’te 63 çocuk, 2016’da 56 çocuk, 2017’de 60 çocuk, 2018’de 67 çocuk hayatını kaybetti. Her hafta en az bir çocuğumuzu tarlada, inşaatta, atölyede kurban verdik, kaşımız bile titremedi.
“Peki bu yıl vaziyet ne?” diye soran çıkarsa... 2019’un ilk beş ayında en az 26 çocuk işçi öldü. 9’u henüz 14 yaşını bile görmemişti...
Ölen işçi çocukların hesabını soran bile çıkmıyor çoğu zaman... Hatta aileleri bile...
Ahmet Yıldız’ı kim hatırlıyor şimdi?
Adana’da, kafasını pres makinesine, daha hızlı çalışsın diye otomatik durdurucu sistemi iptal edilmiş pres makinesine kaptırarak öldüğünde 13 yaşındaydı.
2013 yılında yaşanan bu cinayette işyerinin ruhsatı yoktu, elbette Ahmet’in de sigortası yoktu, olamazdı!
Orada çalıştırılması yanlıştı, makine yanlıştı, sistem yanlıştı; sistem veya makine harcanmayacağına göre Ahmet harcanıverdi işte...
Aile ikinci duruşmada “Maddi manevi tüm zararlarımız karşılandı” diyerek davadan vazgeçiverdi!
Ahmet’in canının bedeli olarak belirledikleri miktar neydi, zarar ne kadarlık bir faturayla karşılandı bilemiyoruz ama sistem 30 bin TL’yi 24 taksitte ödemesine karar verdi, saldı gitti sorumluları...
Türkiye’de 2 milyondan fazla çocuk işçi var. 10 çocuktan 8’inin bir güvencesi bulunmuyor. 3 çocuk işçiden biri, ısınma ve beslenme ihtiyacının karşılanamadığı ortamlarda yaşıyor. Tarım, inşaat, hizmet sektöründe çalışıyor çoğu ama katman katman, istatistik istatistik daha da berbatlaşan bir yapı bu...
Merdiven altlarında 3 kuruşa köle gibi emekleri sömürülüyor. Eğitim yok, dinlenmek yok, umut yok...
Dün 12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliği ile Mücadele Günü’ydü.
Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) 2002’de ilan etti sağ olsun!
ILO verilerine göre 152 milyon çocuk işçi var dünyada. Yüzde 70’i tarım sektörüne kurban veriliyor, 73 milyonu “tehlikeli” işler için kullanılıyor.
ILO’nun veya bu alanda çalışan kurumların, kişilerin çabalarını küçümsemeyelim.
Çocuk işçi sayısı düşüş eğiliminde, ancak düşüş hızı yavaşladı.
2025’te çocuk işçiliğinin ortadan kaldırılması öngörülüyordu, şimdi o tarihte 121 milyon çocuk işçinin “sömürüleceği” yazıyor raporlarda...
10 çocuktan birinin işçi olarak çalıştığı bir dünya.
Mücadele etmiş halimiz buysa gerisini siz düşünün...
Paylaş